Sterkte anvt_xx


Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
pmarena schreef:Ik denk dat zoiets ook een goede voorbereiding is op naar het loslaten toe werken.
Nog even die laatste fase mogen meemaken, nog even er voor elkaar zijn. Een soort extra tijd ipv ineens pats-boem-weg.
Tancreda4 schreef:@ Akshay, Wat verdrietig, heel veel sterkte!
@ Galja, jij ook veel sterkte
Ik kan mij wel voorstellen dat er een hoop zorgen wegvallen, als je afscheid hebt moeten nemen van je oudje. Hoe ouder ze worden, hoe bewerkelijker het wordt en hoe meer zorgen er bij komen. Ik vind dat soms best lastig te dragen, elke dag is het weer ‘hoe zou het met ze gaan’. Maar ik zou ze echt voor geen goud nog willen missen. Zo dubbel dan he?
@ TuttiFrutti, fijn dat het snijmais wel wat lijkt te helpen. Lastig als ze niet meer voldoende uit het voer kunnen halen. Dan is bijvoeren (in vorm wat ruwvoervervangers of wat dan ook) het enige wat kan. Hopelijk kan je paard zo nog even blij en goed de zomer door
@ Ellepel wat een hoop zeg!
Hier kwakkelen de oudjes wat. Mijn pony blijft maar hoesten, en wat timide. Oktober 2023 had ze flinke koliek en heeft ze een week in de kliniek gestaan. Ze is in die tijd behandeld voor artrose (prikken) en lichte maagzweren. En daarna had ik zo’n andere pony. Mijn pony weer terug, maar dan nog even extra zeg maar. Ze heeft zich in geen tijden zo goed gevoeld en dat ging goed, tot afgelopen oktober. Plots weer heftige koliek, weer een week in de kliniek, nu vermoede ze zand. Maar sindsdien blijft ze maar hoesten (ze is die week veel gesondeerd), en wat ‘mat’. Komt dat door de luchtwegen waardoor ze rustiger is, komt het door haar artrose, komt het door eventuele maagzweren… weer naar de kliniek voor maagonderzoek doe ik niet. Ze heeft na oktober zo’n enorme lange knauw gehad qua stress en vertrouwen, flinke verlatingsangst, ik wil haar dat echt niet nog eens aan doen. Inmiddels volledig bloed laten checken (niets te vinden, alleen lichte ontstekingswaarden en waarschijnlijk toch wat doorgemaakt wat af nemend is), een homeopaat erbij gehad waar ik nu met haar darmen/maag bezig ben. Maar verder geen idee. Vandaag weer even overleggen met een dierenarts of we maagmedicatie proberen. Of dat ik haar weer laat behandelen door de artrose. Ze slaapt ook niet veel liggend, maar wel staand met haar neus helemaal op de grond – ook niet een houding waar ik gerust op ben. Misschien dat ze niet genoeg kan slapen door mijn andere paard (die is niet altijd even lief en kan haar soms snel op de benen jagen), maar apart zetten wordt de pony ook echt niet gelukkig van. Wat een puzzel soms he?
Mijn grote blijft maar nattere mest houden. Die wordt vandaag ook weer even onderzocht, omdat ze toch wat proppen blijft maken. Vooral die natte mest en scheten (het spuit er echt uit met een scheet) vind ik niet fijn. Zomers op het gras is er niets aan de hand. Maar zodra ze bijgevoerd wordt met hooi is het raak. Qua opname zit het nog wel goed, ze heeft zat reserves, al loopt ze momenteel wel wat terug, maar dat is eigenlijk wel prima omdat ze te dik was/is![]()
Het kan altijd erger, maar vind het wel lastig dat de puzzels eigenlijk steeds complexer worden om ze echt goed te houden. Ouder worden mag met kwaaltjes, maar ook daar vind ik het lastig een balans in te vinden. Ik hou ze graag nog in beweging en zo soepel mogelijk, maar wel met mate. Maar heb wel echt moeten wennen, vooral bij de grote waar ik veel mee heb gereden, dat er soms dagen bij zitten dat ze echt een stuk strammer en stijver is, en minder kan mee doen met simpele grondwerk oefeningen om dr soepel te houden.
anvt_xx schreef:Hij is gisteren rustig over de regenboog vertrokken. De dierenarts die hem ook goed heeft gekend, bevestigde ook dat dit de enige juiste keuze is geweest. En het tijd was … hoe moeilijk ook.
Na een periode van 18 jaar lang samen zijn ga ik hem intens missen ..
[ Afbeelding ]
[ Afbeelding ]
Puera schreef:Meelezer hier. Je kunt bij Rendac ook kiezen om de ophaling te doen vanaf het erf. Voorwaarde is wel dat de vrachtwagen op het erf kan komen.
Wij hebben hiervoor gekozen zodat we onze oudjes buiten konden laten inslapen op de plek waar ze ook konden worden opgehaald. Het kost iets meer dan een reguliere ophaling maar dat hadden wij er wel voor over. Individueel ophalen vonden wij veel te duur.
anvt_xx schreef:Hij is gisteren rustig over de regenboog vertrokken. De dierenarts die hem ook goed heeft gekend, bevestigde ook dat dit de enige juiste keuze is geweest. En het tijd was … hoe moeilijk ook.
Na een periode van 18 jaar lang samen zijn ga ik hem intens missen ..
[ Afbeelding ]
[ Afbeelding ]
TuttiFrutti_ schreef:Ik heb trouwens nog een praktische vraag...hoe doen jullie dat als je het paard laat inslapen in de wei? Met een trekker eruit halen? Kiezen jullie voor de individuele ophaaldienst of de reguliere? Wij wonen aan de drukke weg en voel me beetje bezwaard om haar aan de drukke weg te leggen...we hadden voor de individuele gekozen, eigelijk daarom.
Maar de prijs scheelt enorm
TuttiFrutti_ schreef:Vanavond stond de euthanasie gepland. Rendac was al geregeld. Sinds 2 dagen loopt ze een stuk beter. Ik dacht dat ze ook niet meer kon liggen.. gisteren tijdens een afscheid momentje zag ik dat ze mest op haar bil had. Dat betekend dat ze wél kan liggen.
Vanmorgen toch even met de dierenarts nog eens overlegd omdat ik me super k*t voel om haar nu, zoals ze nu is in te slapen.
Ik hen inflacam gekregen, we gaan kijken hoe ze het hier op doet en blijft doen. Ze is verder vrolijk, eet goed ( ze heeft special treatment:) want ze mag lekker vers gras eten in de tuin). Een spuitje is nog snel genoeg gezet
Audesta schreef:Ik kom hier heel voorzichtig om de hoek kijken. Mijn merrie van 22 is nu 2 jaar geleden gediagnosticeerd met Cushing met absurd hoge waardes. Op de medicatie en ze knapte op. Heeft intussen 2 einschuss benen gehad, had al lichte astma en heb vorige week iris cysten bij haar ontdekt. Ook begint ze te knakken bij beweging.
Toen ik haar liet testen was ze echt heel futloos en sloom, echt niets voor haar.
Het begint zo langzamerhand op te tellen en het is echt geen pony om mee te gaan dokteren (extreem angstig voor vreemden).
Sinds de verharing vind ik haar dit jaar voor het eerst echt als een oudje ogen en dat drukt me aardig met mijn neus op de feiten. Ik hoop dus nog een paar jaar vooruit te kunnen maar we zullen zien. Mijn lieve zachte pony...
Audesta schreef:Ja ik hoop maar dat we nog lang zo semi stabiel vooruit kunnen maar ik vind het echt ellendig om haar oud te zien worden. Konden we de tijd maar stilzetten he....