Bokt.nl

**Geplaatst**: 26-05-24 22:26

Re: De Grens. Ofwel, hoe ver ga je met een ouder paard

Geplaatst: 26-05-24 22:26

Je zei in februari dat zijn vorig jaar zomer conditie (bovenste foto) dat je hem al wat aan de magere kant vond.
Afbeelding

**Geplaatst**: 26-05-24 22:50

Geplaatst: 26-05-24 22:50

Kan je nagaan hoe hij er in z’n gloriedagen uit zag….
Die smoezelige vacht is van de schimmel die hij heeft gehad, z’n weerstand is ook 0.

**Geplaatst**: 26-05-24 23:18

Geplaatst: 26-05-24 23:18

Galja schreef:
Tis gewoon een super sterk paard en dat maakt het ook zo lastig…

Dit snap ik echt heel goed, het is zo ontzettend moeilijk als eigenaar voor je dier te beslissen dat het leven stopt, als ze lichamelijk op zijn maar in het koppie nog zo graag willen..

Wellicht niet helemaal vergelijkbaar, maar ik heb enkele weken geleden mijn hond laten inslapen met hetzelfde: fysiek kon het eigenlijk niet meer, maar in haar hoofd wilde ze nog zó graag. Ergens voelt het als verraad dat ik heb besloten dat haar leven ging stoppen, het was minder moeilijk geweest als ze zelf had aangegeven er klaar mee te zijn (zoals de honden die ik voor haar had).

Aan de andere kant past opgeven soms niet bij het karakter van het dier. Mijn hond was heel stoer en trots en ik wilde niet wachten tot ze haar waardigheid zou verliezen. De dierenarts was het daar helemaal mee eens (we hadden ook alles al gedaan en geprobeerd om haar er bovenop te krijgen) en zei dat het een kwestie van tijd was voor ze incontinent zou worden en helemaal verlamd zou raken.

Dus ik realiseer me dat we misschien een dag, week of hooguit een maand "te vroeg" afscheid hebben genomen en ik mis haar nu ontzettend, maar we hebben de laatste week heel bewust genoten en ze is rustig thuis ingeslapen, zonder stress of paniek. En dat vind ik belangrijker dan het koste wat kost tot het laatste moment te rekken en het risico te lopen dat er ineens sprake is van acute pijn of doodsangst.

Uit liefde loslaten is soms het moeilijkste, maar ook het mooiste wat we kunnen doen voor een dier (en ergens natuurlijk ook "gelukkig maar" dat deze optie bestaat).
Pijn doet het afscheid altijd, op welk moment het ook komt...

**Geplaatst**: 27-05-24 08:44

Geplaatst: 27-05-24 08:44

De ellende is alleen natuurlijk wel, dat er ook angst bij kan komen kijken op het moment van inslapen. Dat het dier het leven nog niet los wil laten, maar wel voelt dat het "neer gaat" dat is ook best angstig :(:)

Het is wat dat betreft wel fijner als ze zich wat okee voelen met dat het klaar is zeg maar.....

Mijn katertje ging met zijn kopje liggen van "geef dat spuitje maar.....". Echt super sneu.
Het poesje was meer aan het vechten / naar adem snakken....

Mareentje zou binnen een halve dag acuut geworden zijn had ik het idee, en je zag aan haar blik dat het moment daar was. Ze at niet meer sinds de dag ervoor, was ineens vermagerd de laatste week. Opgetrokken flanken. Het was op zich het juiste moment. Maar het duurde nog een poos voor ze ging liggen, ze stond daar toch wel tegen te vechten.... toen ze eenmaal lag had ze weinig meer nodig.

Dat stukje vechten is toch wel fijn om te kunnen voorkomen want ze is in mijn beleving toen toch wel even bang geweest -O-

Hoewel het verder gewoon heel netjes en rustig ging.

**Geplaatst**: 27-05-24 08:47

Geplaatst: 27-05-24 08:47

Ik schrik echt heel erg van die foto. Zo blijft er geen een paard bij mij in de wei staan. Een paard wat je aan niemand kan tonen en waar iedereen de dierenbescherming voor zou bellen. Zo kan je de winter toch niet in gaan??

Hard maar ik vind het egoïstisch.

En veel inslaap verhalen zijn spookverhalen. Ze worden eerst verdoofd. Ik heb het op de kliniek laten doen met een speciale box en dat ging mega vredig. Het is ons menselijke brein wat van alles in vult. Als ze verdoofd zijn kunnen ze niet vechten. Dus ik snap niet zo goed waar dat allemaal vandaan komt.

**Geplaatst**: 27-05-24 08:56

Geplaatst: 27-05-24 08:56

Galja schreef:
Kan je nagaan hoe hij er in z’n gloriedagen uit zag….
Die smoezelige vacht is van de schimmel die hij heeft gehad, z’n weerstand is ook 0.

Valt zijn conditie nog op te peppen met evt supplementen en extra voer? Of krijgt ie dat niet weg?
Beestje is wel echt extreem mager nu..
Als hetgeen wat hij nu te eten krijgt al de top is, zou ik eerlijk gezegd toch denken aan afscheid nemen.

**Geplaatst**: 27-05-24 08:58

Geplaatst: 27-05-24 08:58

Zonnetje81 schreef:
Ik schrik echt heel erg van die foto. Zo blijft er geen een paard bij mij in de wei staan. Een paard wat je aan niemand kan tonen en waar iedereen de dierenbescherming voor zou bellen. Zo kan je de winter toch niet in gaan??

Hard maar ik vind het egoïstisch.

En veel inslaap verhalen zijn spookverhalen. Ze worden eerst verdoofd. Ik heb het op de kliniek laten doen met een speciale box en dat ging mega vredig. Het is ons menselijke brein wat van alles in vult. Als ze verdoofd zijn kunnen ze niet vechten. Dus ik snap niet zo goed waar dat allemaal vandaan komt.

Het is juist die verdoving die nog aan het inwerken is waar ze angstig door kunnen worden :)*

Het moment van "hee ik voel mezelf slap worden". Dat is bij paarden ook het meest linke moment, waarop ze gaan liggen / vallen :(:)

De winter is nog ver. Ik zou er ook geen winter mee in gaan en zou het 100% begrijpen als je dit niet verder af wilt laten takelen. Maar als dier nog oprecht vrolijk mee doet en okee is tussen de oortjes.... snap ik ook wel dat je denkt van hee zolang die lekker mee doet en graast laat ik het nog maar even zo. Dan zien we tegen eind van het weideseizoen of bij het eerste teken van verdere verslechtering wel weer verder.

Had ik bij een kreupele Rena ook jaren geleden, dat ik dacht van ik gun je de zomer nog, en dan is het klaar. Maar het was helemaal niet klaar voor haar en ze heeft het daarna nog jaren prima gehad

Maar daar was er dan ook een kans op. Bij zo steeds verder achteruit gaan moet er wel ergens een grens zijn denk ik....

**Geplaatst**: 27-05-24 09:31

Geplaatst: 27-05-24 09:31

pmarena schreef:
De winter is nog ver. Ik zou er ook geen winter mee in gaan en zou het 100% begrijpen als je dit niet verder af wilt laten takelen. Maar als dier nog oprecht vrolijk mee doet en okee is tussen de oortjes.... snap ik ook wel dat je denkt van hee zolang die lekker mee doet en graast laat ik het nog maar even zo. Dan zien we tegen eind van het weideseizoen of bij het eerste teken van verdere verslechtering wel weer verder

Dit is precies hoe ik er nu is sta…. De winter zo ingaan gaat sowieso niet.
Ik wil hem niet verder laten aftakelen maar ook niet te vroeg de stekker eruit trekken juist omdat hij nog zo goed mee doet.

**Geplaatst**: 27-05-24 09:33

Geplaatst: 27-05-24 09:33

gillian schreef:
Valt zijn conditie nog op te peppen met evt supplementen en extra voer? Of krijgt ie dat niet weg?
Beestje is wel echt extreem mager nu..
Als hetgeen wat hij nu te eten krijgt al de top is, zou ik eerlijk gezegd toch denken aan afscheid nemen.

Qua voeding kan ik niet heel veel meer doen. Hij gaat ook echt niet meer beter worden wat ik er ook in ga stoppen. Daar zijn we al te lang voor onderweg…

**Geplaatst**: 27-05-24 09:38

Geplaatst: 27-05-24 09:38

Zonnetje81 schreef:
Ik schrik echt heel erg van die foto. Zo blijft er geen een paard bij mij in de wei staan. Een paard wat je aan niemand kan tonen en waar iedereen de dierenbescherming voor zou bellen. Zo kan je de winter toch niet in gaan??

Hard maar ik vind het egoïstisch.

En veel inslaap verhalen zijn spookverhalen. Ze worden eerst verdoofd. Ik heb het op de kliniek laten doen met een speciale box en dat ging mega vredig. Het is ons menselijke brein wat van alles in vult. Als ze verdoofd zijn kunnen ze niet vechten. Dus ik snap niet zo goed waar dat allemaal vandaan komt.

Dierenbescherming is welkom hoor en hij staat in het zich en iedereen kan hem zien. Verbaast me ook idd dat er nog nooit voor gebeld is.

Helaas door de jaren heen al vaker de beslissing moeten maken tot inslapen en wel degelijk verschil gezien bij paarden die er zelf echt wel klaar voor waren en paarden die nog ( te) helder waren in het koppie.

**Geplaatst**: 27-05-24 09:39

Re: De Grens. Ofwel, hoe ver ga je met een ouder paard

Geplaatst: 27-05-24 09:39

Net mn dierenarts gemaild die z’n hele medische geschiedenis weet. Een update voor hem en een stukje advies…..
Wordt vervolgd….

**Geplaatst**: 27-05-24 09:40

Geplaatst: 27-05-24 09:40

Galja schreef:
Qua voeding kan ik niet heel veel meer doen. Hij gaat ook echt niet meer beter worden wat ik er ook in ga stoppen. Daar zijn we al te lang voor onderweg…

In dit geval zou ik een afspraak gaan plannen met de dierenarts. Als er geen uitzicht op verbetering is en het dus alleen maar slechter kan gaan, dan is het moment gekomen om erger te voorkomen.

**Geplaatst**: 27-05-24 09:42

Geplaatst: 27-05-24 09:42

Eens met Sanet.
Wat verdrietig voor je dat hij in zo'n rap tempo zo aftakelt..
Sterkte

**Geplaatst**: 27-05-24 09:56

Geplaatst: 27-05-24 09:56

Ik denk dat dit voorjaar de beste tijd is om de knoop door te hakken. Niet te koud, ook niet te heet (zoals in de zomer, wat voor een paard ook al geen pretje is). Verstandelijk weet je het, TS, het lijkt er alleen op dat jouw emotie je in de weg zit. En dat snap ik: ik heb twee jaar geleden ook een pony moeten laten gaan. Ik kan de video die ik indertijd naar de VA gestuurd had nog steeds niet terugkijken, omdat ik dan geconfronteerd wordt met hoe zwaar deze pony het had. Verstandelijk weet ik nu nog steeds dat ik de beste beslissing heb gemaakt, maar emotioneel mis ik hem nog steeds. We hebben toen ook alles uit de kast getrokken om hem beter te krijgen, maar het was egoïstisch om daarmee door te gaan. Nadat de pony ingeslapen was, toen pas gaf de VA aan dat ik de juiste beslissing had gemaakt. Ik leef absoluut met je mee, maar wacht niet te lang. :knuffel:

**Geplaatst**: 27-05-24 11:09

Geplaatst: 27-05-24 11:09

Galja schreef:
* negeert even de rode letters..

Op dit moment zo in dubio over 1 van onze ouwetjes
Ruin, 24 jaar. 2 jaar geleden gaan dokteren omdat hij begon af te vallen.
Nog een topic geopend ([AOW] Wat zien we over het hoofd? Oud paard blijft afvallen…) voor tips en trucs.
Nu een aantal maanden verder sinds de laatste update in dat topic en z’n einde zit er echt wel aan te komen
Hij is inmiddels broodmager, heeft een schimmelinfectie gehad dus lijkt op een half kaalgeplukte kip.
Afgelopen dinsdag slokdarmverstopping wat hij overigens zelf had opgelost voordat er dierenarts kwam. Heel veel slijm, kwijlen, onrustig…
Gras eten gaat goed goed, z’n “senioren slobber prutje” (ook waterig) gaat moeizaam. Ik denk dat z’n slokdarm het aan het opgeven is.
Hij is opgewekt, alert, en heeft echt wel honger ( is ook altijd een echte Bourgondiër geweest) maar dus moeite met eten.
Als ik heel realistisch nadenk weet ik dat het eerlijker is om hem te laten gaan.
Ben als de dood dat hij een keer staat te stikken als we er niet bij zijn of dat we hem op een onmogelijke plek in de wei “vinden”
Maar als ik dan aankom op stal en hij kijkt nog zo helder en blij ga ik weer twijfelen wat “goed” is
We wisten dat hij niet meer beter zou worden, en ik kan ook niks bedenken wat we nog kunnen doen om het hem comfortabeler te maken.
Maar poeh, echt die ene knoop doorhakken en een datum prikken valt zo ongelooflijk zwaar

Ik haal even je eerste post aan in het topic. Hij is 'pas' 24, maar ziet er uit als 34. Vooral als je schrijft dat het eigenlijk een echte Bourgondiër is en hij nu niet meer kan eten.
Voor mij zou de keuze helder zijn en zou dit einde verhaal zijn.

Als dit paard 34 zou zijn geweest en een paard zou zijn geweest dat altijd moeilijk op gewicht te houden zou zijn dan was mijn antwoord anders.

**Geplaatst**: 29-05-24 20:09

Geplaatst: 29-05-24 20:09

Galja schreef:
pmarena schreef:
De winter is nog ver. Ik zou er ook geen winter mee in gaan en zou het 100% begrijpen als je dit niet verder af wilt laten takelen. Maar als dier nog oprecht vrolijk mee doet en okee is tussen de oortjes.... snap ik ook wel dat je denkt van hee zolang die lekker mee doet en graast laat ik het nog maar even zo. Dan zien we tegen eind van het weideseizoen of bij het eerste teken van verdere verslechtering wel weer verder

Dit is precies hoe ik er nu is sta…. De winter zo ingaan gaat sowieso niet.
Ik wil hem niet verder laten aftakelen maar ook niet te vroeg de stekker eruit trekken juist omdat hij nog zo goed mee doet.

Wat dat goed meedoen betreft... gaat hij nog wel eens liggen? Paarden die zich zwak voelen, willen soms niet meer gaan liggen, omdat ze weten dat ze moeilijk op kunnen staan. En dan lijken ze dus vief, want ze "staan er vrolijk bij" maar dan is het eigenlijk dus omdat ze zich niet goed voelen... en weten dat ze kwetsbaar zijn als ze liggen.

**Geplaatst**: 29-05-24 20:56

Geplaatst: 29-05-24 20:56

Ja hij ligt ( rust ) en rolt ook “gewoon” en komt verbazingwekkend soepel overeind.

Inmiddels contact gehad met m’n dierenarts en aan de hand van m’n verhaal geeft hij ook aan dat dé moeilijke beslissing er nu wel aan zit te komen…
Planning is gemaakt, alleen nu de exacte datum nog

**Geplaatst**: 29-05-24 21:11

Re: De Grens. Ofwel, hoe ver ga je met een ouder paard

Geplaatst: 29-05-24 21:11

Veel sterkte de komende tijd :knuffel:

**Geplaatst**: 29-05-24 22:14

Re: De Grens. Ofwel, hoe ver ga je met een ouder paard

Geplaatst: 29-05-24 22:14

Veel sterkte gewenst.

**Geplaatst**: 30-05-24 07:02

Re: De Grens. Ofwel, hoe ver ga je met een ouder paard

Geplaatst: 30-05-24 07:02

Goh, ik vind het toch wel raar hoor, als het dier verder zo goed is..... waarom neemt die geen voeding op

**Geplaatst**: 30-05-24 07:11

Geplaatst: 30-05-24 07:11

Heel veel sterkte, Galja. :knuffel:

**Geplaatst**: 30-05-24 07:58

Geplaatst: 30-05-24 07:58

Ik volg
Heel veel sterkte!!!

**Geplaatst**: 30-05-24 10:58

Re: De Grens. Ofwel, hoe ver ga je met een ouder paard

Geplaatst: 30-05-24 10:58

Heel veel sterkte komende periode :(:)

**Geplaatst**: 30-05-24 14:19

Geplaatst: 30-05-24 14:19

pmarena schreef:
Goh, ik vind het toch wel raar hoor, als het dier verder zo goed is..... waarom neemt die geen voeding op

[AOW] Wat zien we over het hoofd? Oud paard blijft afvallen…

Daar zijn we dus al 2 jaar mee bezig.

En nogmaals, het was een paard wat dik werd van de lucht, van een randje gras, hooi en een handje meusli “voor het idee”.
Denk dat alle kleine dingen bij elkaar hem nu nekken. Z’n slechte gebit, z’n slokdarm die toch op 2 plekken minder krachtig blijkt te zijn en een stukje leeftijd. 24 is niet stokoud maar ook niet meer heel jong.
En waarschijnlijk is er intern wel meer aan de hand maar aan de 2 opties die overbleven ( tumor of auto imuumziekte) is niet zo heel veel meer te doen.

Z’n karakter en doorzettingsvermogen houden hem in leven.
Wilde de afspraak voor as maandag zetten maar kan het nog niet, hij draafde gister weer zo vrolijk de wei op….

**Geplaatst**: 30-05-24 14:55

Re: De Grens. Ofwel, hoe ver ga je met een ouder paard

Geplaatst: 30-05-24 14:55

Ik weet ook een 30jarige die er zo dun uitziet, maar wel glad in het haar. Kogels zijn dik van artrose, zware grond is voor paard niet fijn. Maar inslapen? Nee, daar is het dier nog te goed voor. De bitch van de kudde, en hoewel meppen niet meer gaat, gillen en oren plat wel. Rollen gaat ook nog prima. 2 jaar terug ging opstaan tijdelijk moeilijk, vorig jaar wegens pijn gaan liggen en stond 2.5 uur later nog niet. Da er bij, pijnstiller er in en paard was nog niet af hoor, hart e.d. nog prima in orde.
Als het paard verder vrolijk lijkt zou ik niet zo snel inslapen.
Natuurlijk zou het paard in de natuur allang opgevreten zijn. Maar goede zorgen maakt wel dat ze langer leven.