ElCamino schreef:Tja, lijkt wel zo.... maar af en toe ben ik bang dat het pootje "knap" zegt..
ik voel zó met Romy mee..... heb na de laatste terugval van Chico ook een gesprek over inslapen gehad, en het vreet aan je, kost zoveel energie, wanneer hak je de knoop door.....potverdikkie,
Helaas is dat in een topic als dit over onze lieve oudjes wel iets wat regelmatig voorkomt....
Maar ik denk aan je Romy!!!!
Dank je wel, heel lief!
Bah heb 2 dagen alleen maar kunnen huilen, tot gistermiddag, ik had op Facebook een foto van haar gezet met een tekst erbij, waarop een oude kennis van mij reageerde.
Dit heeft mij aan het denken gezet, een hoop informatie gezocht etc etc.
Mijn gevoel staat lijnrecht tegenover de uitspraak dat mijn paard gigantisch pijn moet hebben, een paard wat ik 18 jaar heb en ook wel eens met pijn gezien maar wat nu doodleuk naast mij loopt te dribbelen met de oortjes naar voren nog geen uur nadat de kliniek weg was/verdoving net uitgewerkt.
Een paard wat dagelijks in de paddock speelt als een 6 jarige met haar maatje, in haar stal staat de bokken omdat het haar allemaal te lang duurt, dingen die ze altijd al gedaan heeft, een paard met altijd een levendig koppie en stralende oogjes, is dat een paard die pijn heeft?
Kortom, ik volg mijn gevoel en ben bezig met een second opion, maar kan er nog weinig concreets over zeggen.
Misschien zit ik er wel compleet naast en probeer ik mij teveel vast te klampen aan een minuscuul beetje hoop maar ik wil het 200% zeker weten, inslapen kan ik niet meer terug draaien.
Heb de stalhouder gevraagd of hij verschil ziet sinds ze op de pijnstilling staat en hij ziet geen verschil, net zo vrolijk als altijd.