Bokt.nl

**Geplaatst**: 17-01-23 10:58

Geplaatst: 17-01-23 10:58

Als je stalhouder ermee stopt, zou ik gewoon een andere plek zoeken. Misschien valt het verhuizen voor het oudje wel heel goed mee.
Trekt hij het niet, dan kan laten hemelen altijd nog.
Inslapen kan tenslotte maar 1 keer...

Tenzij je er zelf geen zin meer in hebt natuurlijk, dan moet de knoop doorgehakt worden voor het pension ophoudt te bestaan.

**Geplaatst**: 17-01-23 11:11

Re: De Grens. Ofwel, hoe ver ga je met een ouder paard

Geplaatst: 17-01-23 11:11

Verhuizing zou ik gewoon nog doen/ proberen. Of je moet echt van 24/7 buiten naar volledig op stal gaan, of andersom. Maar dat is uiteraard aan jezelf bij het uitkiezen van een nieuwe stal. Ik zou er ook voor open staan haar verder weg te verhuizen en dat ik niet meer dagelijks zelf kan komen, al zou dat wel heel moeilijk zijn. Idd wat hierboven werd gezegd, inslapen kan maar 1x. Mijn dame staat inmiddels ook alweer 11 jaar op dezelfde stal, en had met het verhuizing echt wel veel last. Maar ik zou, als ze in dezelfde conditie is als nu, het proberen. Zijn ze al aan 't eind van hun latijn zou het misschien een ander verhaal zijn.

**Geplaatst**: 17-01-23 11:23

Geplaatst: 17-01-23 11:23

Ik heb vorige maand mijn steun en toeverlaat moeten laten gaan op 17 jarige leeftijd. Ik heb ook echt een jaar gewikt en gewogen en vanalles uitgeprobeerd tot het duidelijk was dat mijn paard veel pijn had en zelf niet verder wou. Ze is in february door DA 1 foutief gediagnosticeerd met een hoefbeen breuk (apparatuur van deze DA was verouderd en tijdens de tweede opinie gaf de andere DA wel aan dat makkelijk zo gezien kon worden op de kwaliteit van betreffende foto's) in Mei na de rust was ze nog steeds even slecht dus heb ik beslist ze voor een tweede opinie naar de kliniek te brengen. Daar kwam uit dat ze een degenererend hoefbeen had, artrose op de kogel en botkanker in haar achterbeen. De DA gaf aan dat we konden proberen infiltreren de kogel en dat hebben we geprobeerd om ze pijnvrij op de weide te krijgen, helaas bleef ze kreupel, durende de zomer ging het iets beter maar van zodra de herfst kwam ging ze zienderogen achteruit. Ze kreeg dagelijks pijnstilling om het dragelijk te houden. Toen de vrieskou in december kwam waren we zover dat ze bijna niet meer recht raakte en dat ze niet meer afkwam in de weide om te eten. Toen heb ik mezelf de vraag gesteld, is het eerlijk naar haar toe om ze elke dag vol medicatie te proppen en dat daar zelf nog de pijn bovenuit kwam gewoon om ze bij mij te kunnen houden? Ik heb gesproken met vrienden en mijn DA en mijn dillema voorgelegd en ze gaven me het antwoord wat ik eigenlijk al wist. Ik heb ze losgelaten en dat is zowat het moeilijkste wat ik ooit moeten doen heb. De dag dat het zover was was ze smorgens zo op dat het was alsof ze zelf zei het is genoeg geweest. Om een kort antwoord op je vraag te geven, er is geen goede of slechte moment, luister naar je paard , je voelt het zelf het beste aan, spreek erover met vrienden en de DA. Ik denk dat we er allemaal hetzelfde over denken, hadden ze maar het eeuwige leven.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-01-23 12:10

Re: De Grens. Ofwel, hoe ver ga je met een ouder paard

Geplaatst door de TopicStarter : 17-01-23 12:10

Is dat niet weer afhankelijk van het totaal plaatje?

Dus 'verhuizing gewoon doen' lijkt mij misschien tekort door de bocht?

Wederom kijkend naar ouder paard en optelsom, dan lijkt het mij iets dat mee kan gaan wegen.

Niet als dat het énige is.

Wel bijvoorbeeld als er dus al tig kwaaltjes zijn, ouder (echt ouder, heb het niet over 18 of 19) paard dat met veel aanpassingen op de plek waar hij staat zich nog aardig redt.
Maar die bijvoorbeeld heel slecht tegen verandering kan, die in het verleden echt heel lang nodig had om te wennen, of zoveel specifieke noden dat er bijns geen stal is waar alles wat dat paard nodig heeft om zich lekker te voelen mogelijk is. etc

Mij lijkt dat zoiets dan mee kan gaan spelen, in de totaal beslissing.

Net zoals ik wel verhalen ken van mensen met twee heel oude paarden, die wanneer de ene ingeslapen moet worden, de keus maken om de tweede dan ook te laten gaan.
Dat doe je weer niet met heel jonge fitte paarden. Mogelijk wel als bijvoorbeeld een 29jarige medisch moet, en de 31-jarige die ook al wat kwakkelt maar nog niet dramatisch, maar die wèl enorm aan die 29jarige hangt, dat je die óók op zo'n moment laat gaan.

Maar ook daar zullen denk ik verschillende meningen zijn, ook daar hebben mensen een verschillende plek van 'De Grens'.

**Geplaatst**: 17-01-23 12:22

Geplaatst: 17-01-23 12:22

Dat hangt wat mij betreft allemaal ook zo van je paard en diens historie af.

Ik zou mijn oude dame (25 dit jaar) niet meer verhuizen. Die is in haar leven 2 x verhuist, als veulen naar de opfok, als 4-jarige naar mij, en nu dus al 21 jaar hier. Die heeft daar zo een routine dat ik niet denk dat het voor haar goed zou uitpakken te verhuizen.

Helaas hebben we onlangs haar (nog oudere) vriendje moeten laten inslapen (daar stond ze denk ik al 20 jaar mee samen, inmiddels als een kibbelend ouder echtpaar

). En waar ik lang dacht, als die eerder gaat, is het misschien voor haar ook tijd voor het einde, pakt ze dat toch prima op. We hebben er een ander vriendinnetje bij ingezet. Daar is ze nog de baas over (goed teken) en die probeert ze nu mee te dirigeren in haar gewoontes. Dus kan ze hopelijk voorlopig nog even door.

**Geplaatst**: 17-01-23 12:55

Geplaatst: 17-01-23 12:55

Als het naar een ander klimaat is, zou ik ook 2 keer gaan nadenken over een verhuis van een oudje.
Maar in de veronderstelling dat het gewoon binnen NL / BE is, rond gaan kijken wat de opties zijn en vooral uitvogelen hoeveel ik bereid ben zelf ervoor te doen.

Niet teveel voorschot op de ellende nemen, dan ga je jezelf gewoon suf denken

Een mens kan versteld staan hoe een ouder paard reageert op gewijzigde omstandigheden. Misschien wel veel beter dan vooraf gedacht.
Verstand komt soms met de jaren zeggen ze

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-01-23 12:58

Re: De Grens. Ofwel, hoe ver ga je met een ouder paard

Geplaatst door de TopicStarter : 17-01-23 12:58

Dan ligt voor jou dus niet de grens bij verhuizing.
In geen enkele situatie?
En wanneer eventueel wèl? En wanneer niet?

Dit is vooral een topic om te kijken wat er allemaal mee kan spelen bij oude paarden en het besluitvormingsproces.

Niet zozeer 1 casus zeg maar.

Meer algemeen, hoe ga je om met de ultieme beslissing bij een ouder paard, waar geen groot acuut probleem speelt.

**Geplaatst**: 17-01-23 13:05

Re: De Grens. Ofwel, hoe ver ga je met een ouder paard

Geplaatst: 17-01-23 13:05

waar ligt de grens?
mijn merrie is nu bijna 31, ze doet het nog goed, loopt vlot, eet goed hooi en brok. Heb haar wel een tijdje op de seniores priores gehad vanwege dat ze nogal was afgevallen een paar maanden geleden, maar nu is ze wel weer goed.
Ik ga er niet meer mee dokteren als er iets ernstigs zou zijn. Als ze niet meer blij is, niet meer eet, of pijn heeft dan is de beslissing van inslapen snel gemaakt.

uiteraard hoop ik dat ik ze een keer in de stal of wei ga vinden, dat ze uit zichzelf overlijdt. Maar dat gebeurt niet vaak natuurlijk.

Verhuizen is geen optie, gelukkig staat ze goed aan huis.

**Geplaatst**: 17-01-23 13:16

Re: De Grens. Ofwel, hoe ver ga je met een ouder paard

Geplaatst: 17-01-23 13:16

Verhuizen alleen als het voor het paard echt beter wordt, in andere gevallen zou het erg lastig worden. Ze staat nu aan huis, daar doen we een hoop, maar heus is er nog ruimte voor verbetering (schuilstal zou mooi zijn, nog grotere stal, drogere paddock etc).
Maar hangt ook weer heel erg van de situatie af, is het ver rijden, is het echt beter daar, heeft mijn paard nu een “onafscheidelijke relatie” met een ander paard die niet meegaat. Etc etc.

Nu doet mijn paard het op het moment heel goed met 26, dus op dit moment zie ik geen enkel probleem om te verhuizen (ik wil niet, ik woon hier fijn

).

**Geplaatst**: 17-01-23 13:46

Re: De Grens. Ofwel, hoe ver ga je met een ouder paard

Geplaatst: 17-01-23 13:46

De merrie had ik niet meer verhuisd als ze niet samen met haar eigen kudde zou staan en onder onze eigen toezicht.
Ik heb de laatste verhuizing wel gemerkt dat verhuizen heel makkelijk ging omdat ze samen bleven. En ik wil dus de mogelijkheid hebben om wat extra's te kunnen doen en dan geef ik het niet uit handen of wil ze niet op grote afstand.

Samen laten gaan, had bij de ruintjes ook mijn voorkeur en was ook gebeurt als de NF niet opeens een aanval had 's ochtends vroeg.
Maar zoals de zoon reageerde vorig jaar toen zijn moeder ingeslapen was, blijf ik dat soort dingen overwegen. Hij had gelukkig zijn zus en neefje nog, maar het was echt hartverscheurend en hij legde zich er gewoon niet bij neer. Waar hij dus ook uitgebreid afscheid heeft kunnen nemen van zijn vriendjes en de dood "kent".

In Mei zijn de merrie van 22 en haar laatste zoon bij ons gekomen. Zij kwam uit een kudde en had enorm veel moeite met wennen hier. Ze was al eerder verkocht en teruggekomen zoals wij begrepen. Omdat ze daar weg moest, was terugbrengen geen optie en hebben we doorgezet, maar ik vond het echt naar dat ze zo ongelukkig was.
Ze is goed gewend en past er nu mooi bij, maar het blijft me wel dwarszitten.

Ik lees ook verschillende leeftijden wat mensen oud vinden. Dat hangt natuurlijk ook van het paard af, maar ik denk ook dat veel mensen snel een paard oud vinden en we daaraan gewend zijn geraakt.

Voorheen vond ik vanaf 15 ook best oud, maar als je opeens oudjes hebt die 20+ zijn en het goed doen, verleg je wel je grenzen. Nu de merrie 29 is geworden, is haar zoon van 24 in onze ogen nog geen echt oudje. Hij ziet er ook niet zo uit en gedraagt zich niet zo, maar voorheen had ik 24 echt met handschoentjes aangepakt en als porselein behandelt.

**Geplaatst**: 17-01-23 14:05

Geplaatst: 17-01-23 14:05

Ik dacht er van de week toevallig aan, dat het wellicht voor Mareentje leuker zou zijn als ze weer een groter maatje had. Aan de andere kant lijkt ze het wel fijn te vinden om juist alleen-tijd te hebben, als zij op een stuk met wat meer gras mag terwijl de mini dan bij de stal moet blijven zeg maar.

Het ging door mijn hoofd dat ze het misschien wel leuk zou kunnen vinden om naar een ouwe-lüllen-plekje te gaan, mits dat echt goed georganiseerd is. Met veel ruimte, veel schuilmogelijkheden enzo. En dat je dan ook van het risico af bent dat we haar hier in de wei of stal vinden in een staat van niet meer zelf op kunnen staan / naar de weg lopen voor het laatste spuitje.

Want daar zie ik echt heel erg tegenop, dat we haar dan op 1 of andere manier naar de weg gesleept moeten krijgen

Maar om haar nu nog te laten verhuizen is ook zowat... en weer zeg maar een plekje te moeten veroveren enzo. Mocht ik toevallig vlakbij een geweldig plekje weten waar ze het minstens zo goed heeft als hier met vrije uitloop enzo, dan zou ik het nog wel overwegen denk ik om te kijken of ze wat meer kudde-gevoel fijner zou vinden

**Geplaatst**: 17-01-23 14:10

Re: De Grens. Ofwel, hoe ver ga je met een ouder paard

Geplaatst: 17-01-23 14:10

Terwijl mijn eerst sociale oudje op het laats daar moeite mee had.
Die was altijd de leider geweest en hoefde daar geen moeite voor te doen, zijn oor verdraaien was voldoende.
Maar de laatste paar jaren had hij die uitstraling blijkbaar toch wat minder en moest hij meer moeite doen om zijn plek te behouden.
En die had echt in de avond de rust van de stal nodig.

Uiteraard voor elk paard anders, maar voor hem was 24/7 met 3 andere daarom geen optie.

**Geplaatst**: 17-01-23 14:13

Geplaatst: 17-01-23 14:13

Nou precies, je wil ook niet dat ze teveel energie verspillen aan dat soort dingen. Dus vandaar dat ik het maar zo laat vooralsnog.... we zien wel wat de toekomst brengt.

**Geplaatst**: 17-01-23 15:16

Re: De Grens. Ofwel, hoe ver ga je met een ouder paard

Geplaatst: 17-01-23 15:16

Onze merrie stond ook altijd hoog en kon best makkelijk met alles en iedereen. Iedereen had ook respect voor haar.

Toen haar dochter kwam, deed ze wel een stap terug 4jr geleden. Maar toen ze toch ging aftakelen laatste periode kreeg ze het best moeilijk bij het aansluiten bij zoon en dochter die enorm close waren.

Maar de 2 oudste vriendjes waren weggevallen en dochter was drachtig, dus ze maken dan duidelijk strategische keuzes die soms voor ons als mens niet leuk zijn om te zien.

Ze kon nog mee en stond er nog bij, maar werd weleens weggejaagd en mede daarom ook niet meer door gegaan.

**Geplaatst**: 17-01-23 16:00

Re: De Grens. Ofwel, hoe ver ga je met een ouder paard

Geplaatst: 17-01-23 16:00

Mijne kan niet met anderen. Verhuizing zou ik niet zo snel doen, maar bij nood zeker wel overwegen. Naar individuele of zeer kleinschalige stalling. In een groep ga ik niet meer proberen, dat is mij een veelte groot risico. En wel gelijk een nadeel, want ik had haar graag naar een pensioenplek gestuurd in groepsverband en weidegang etc

**Geplaatst**: 17-01-23 17:26

Geplaatst: 17-01-23 17:26

pmarena schreef:
Ik dacht er van de week toevallig aan, dat het wellicht voor Mareentje leuker zou zijn als ze weer een groter maatje had. Aan de andere kant lijkt ze het wel fijn te vinden om juist alleen-tijd te hebben, als zij op een stuk met wat meer gras mag terwijl de mini dan bij de stal moet blijven zeg maar.

Het ging door mijn hoofd dat ze het misschien wel leuk zou kunnen vinden om naar een ouwe-lüllen-plekje te gaan, mits dat echt goed georganiseerd is. Met veel ruimte, veel schuilmogelijkheden enzo. En dat je dan ook van het risico af bent dat we haar hier in de wei of stal vinden in een staat van niet meer zelf op kunnen staan / naar de weg lopen voor het laatste spuitje.

Want daar zie ik echt heel erg tegenop, dat we haar dan op 1 of andere manier naar de weg gesleept moeten krijgen

Maar om haar nu nog te laten verhuizen is ook zowat... en weer zeg maar een plekje te moeten veroveren enzo. Mocht ik toevallig vlakbij een geweldig plekje weten waar ze het minstens zo goed heeft als hier met vrije uitloop enzo, dan zou ik het nog wel overwegen denk ik om te kijken of ze wat meer kudde-gevoel fijner zou vinden

dat naar de weg slepen is inderdaad een rot gezicht... maar de rendac kan ook individueel ophalen, en dan komen ze wel op je erf. kost wel wat natuurlijk, maar is toch fijner dat je er niet zelf aan hoeft te slepen.

**Geplaatst**: 17-01-23 17:33

Geplaatst: 17-01-23 17:33

Ik heb mijn maatje ook op het erf op laten halen. Individueel met trailer inderdaad.
Zo kon ik hem in de bak in laten slapen en hoefde er inderdaad niet gesleept te worden.
En omdat het inslapen op zaterdag was hoefde hij ook niet tot maandag te blijven liggen, want ook in het weekend halen ze op.
Kostte inderdaad 500 euro. Maar ging zo mooi.
Had dat bedrag van te voren al gepland, want wist al jaren dat ik dat wilde.
Ook voor de 2 die ik nu nog heb.

Ook alle lof voor de rendac toen.
Enorm lieve vrouw aan de telefoon en ook begripvolle man die hem kwam halen.
Bij het opladen ban ik naar binnen gegaan, mijn vriend is er bij gebleven en gaf aan dat dat ook heel respectvol ging.

**Geplaatst**: 17-01-23 17:38

Geplaatst: 17-01-23 17:38

Ik kan mij best voorstellen dat je een ouder paard naar een pensioenstal verhuist. Waar de zorg je uit handen wordt genomen, en waar betere maatjes zijn qua match (geen jonkies die lopen te etteren bv), waar meerdere paarden op zandpaddocks staan (terwijl je oude paard thuis dan bv in z'n eentje tot zand zou worden 'veroordeeld'). Dus ja, zo'n verhuizing zou best gunstig kunnen zijn voor een ouder paard.

**Geplaatst**: 17-01-23 17:43

Geplaatst: 17-01-23 17:43

Interessant om al die verhalen hier te lezen. Heb nu een merrie van bijna 24. Ze heeft ppid, maar heb besloten geen medicatie te doen. Ze doet het eigenlijk nog best goed. Ja ze is afgevallen met haar spieren en ze loopt wat stram, maar wel nog steeds vrolijk en zelfs ondeugend. Zolang dit goed gaat kan ze lekker rond blijven lopen. Maar zodra ze ongemak gaat krijgen heb ik voor mezelf besloten om haar in te laten slapen. Ze is inmiddels al ruim 5 jaar met pensioen en in heel haar leven heeft de eigenlijk nooit iets geks gehad qua gezondheid. Ze heeft een prachtig leven en zolang dat op deze manier kan ben ik erg blij.

**Geplaatst**: 17-01-23 17:46

Re: De Grens. Ofwel, hoe ver ga je met een ouder paard

Geplaatst: 17-01-23 17:46

Zolang ik er zelf niet meer voor kan zorgen het het paard niet als rijpaard meer geschikt is of gezond genoeg voor een eventuele andere eigenaar. En als ik de zorg niet meer zou kunnen betalen, wordt het wat mij betreft inslapen.

**Geplaatst**: 17-01-23 18:22

Geplaatst: 17-01-23 18:22

juval schreef:
pmarena schreef:
Ik dacht er van de week toevallig aan, dat het wellicht voor Mareentje leuker zou zijn als ze weer een groter maatje had. Aan de andere kant lijkt ze het wel fijn te vinden om juist alleen-tijd te hebben, als zij op een stuk met wat meer gras mag terwijl de mini dan bij de stal moet blijven zeg maar.

Het ging door mijn hoofd dat ze het misschien wel leuk zou kunnen vinden om naar een ouwe-lüllen-plekje te gaan, mits dat echt goed georganiseerd is. Met veel ruimte, veel schuilmogelijkheden enzo. En dat je dan ook van het risico af bent dat we haar hier in de wei of stal vinden in een staat van niet meer zelf op kunnen staan / naar de weg lopen voor het laatste spuitje.

Want daar zie ik echt heel erg tegenop, dat we haar dan op 1 of andere manier naar de weg gesleept moeten krijgen

Maar om haar nu nog te laten verhuizen is ook zowat... en weer zeg maar een plekje te moeten veroveren enzo. Mocht ik toevallig vlakbij een geweldig plekje weten waar ze het minstens zo goed heeft als hier met vrije uitloop enzo, dan zou ik het nog wel overwegen denk ik om te kijken of ze wat meer kudde-gevoel fijner zou vinden

dat naar de weg slepen is inderdaad een rot gezicht... maar de rendac kan ook individueel ophalen, en dan komen ze wel op je erf. kost wel wat natuurlijk, maar is toch fijner dat je er niet zelf aan hoeft te slepen.

Dat is nou juist het probleem, wij wonen aan een dijk en de wei ligt een stuk lager dan de weg, daar kan geen vrachtwagen / busje / auto bij komen.... dus met inslapen ook, zullen we altijd naar boven moeten lopen zodat ze dichter naast de weg omvalt :(:)

Hebt echt een tractor nodig anders om paard bij de weg te krijgen....

**Geplaatst**: 17-01-23 18:28

Geplaatst: 17-01-23 18:28

Ibbel schreef:
Ik kan mij best voorstellen dat je een ouder paard naar een pensioenstal verhuist. Waar de zorg je uit handen wordt genomen, en waar betere maatjes zijn qua match (geen jonkies die lopen te etteren bv), waar meerdere paarden op zandpaddocks staan (terwijl je oude paard thuis dan bv in z'n eentje tot zand zou worden 'veroordeeld'). Dus ja, zo'n verhuizing zou best gunstig kunnen zijn voor een ouder paard.

Op de meeste pensionstallen is er weinig ruimte voor extra zorg zoals een extra maaltijd, lang van tevoren voer weken etc.

Mijn ruin van 24 speelt juist graag en veel met de 2 hengstveulens van 8 maanden, dus dat is niet altijd etteren. Hij was best "down" toen er geen speel vriendjes meer waren.

En verhuizen is echt niet altijd gunstig, ook al weten wij dat de omstandigheden misschien beter zijn.

Het merrietje van 22 komt echt van een slechtere plek, maar was vast en zeker liever daar gebleven. Dat kende ze, daar had ze haar vriendinnen. Ondanks te weinig eten, te schraal, geen goede gebits en hoef verzorging etc etc.
Maar ze is nu liever verwend dan verwaarloosd en weet inmiddels hoe ze ons, haar personeel om haar hoefjes kan winden.

Als oudjes al aftakelen of iets mankeren is geaccepteerd worden door andere paarden helemaal niet altijd nog zo makkelijk. Een stabiele kudde heeft geen belang bij een zwakker paard. Je kan een match hebben, maar het kan ook enorm tegenvallen en dan is het EN een verhuizing En stress van geen aansluiting bij andere paarden.

Dan moet je echt gericht op zoek naar een stal met meerdere oudjes en passend management.

**Geplaatst**: 17-01-23 18:31

Re: De Grens. Ofwel, hoe ver ga je met een ouder paard

Geplaatst: 17-01-23 18:31

Qua inslapen. Wij hebben ze op 1 na te midden van de rest laten inslapen en een dag laten liggen zodat er goed afscheid genomen kon worden. Dat afscheid nemen vind ik wel echt belangrijk voor de rest.

Daarna worden ze door een boer verplaatst naar de weg, maar we wachten tot het einde van de dag is en dekken het netjes af.

1x zijn we in de berm laat gaan staan om in te slapen, maar dan komt daar amper nog iemand en dat paard was niet echt een vast onderdeel van de kudde. We hebben ze wel meegenomen om te laten kijken en ruiken.

Maar persoonlijk, als ze er eenmaal niet meer zijn, heb ik niet zoveel moeite met het verplaatsen. Het inslapen op eigen plek tussen de rest vind ik belangrijker.

**Geplaatst**: 17-01-23 19:00

Geplaatst: 17-01-23 19:00

Ibbel schreef:
Ik kan mij best voorstellen dat je een ouder paard naar een pensioenstal verhuist. Waar de zorg je uit handen wordt genomen, en waar betere maatjes zijn qua match (geen jonkies die lopen te etteren bv), waar meerdere paarden op zandpaddocks staan (terwijl je oude paard thuis dan bv in z'n eentje tot zand zou worden 'veroordeeld'). Dus ja, zo'n verhuizing zou best gunstig kunnen zijn voor een ouder paard.

Ik heb dat gedaan met mijn haflinger en dat was de beste zet ooit.
Hoewel ik het zelf wel lastig vond in het begin omdat ik zelf de zorg niet meer had. Ik hoefde alleen nog maar te komen voor een knuffel en een borstel en dat nabijna 25 jaar.
Maar ergens zag ik dat ook als een soort voorbereiding voor als hij er niet meer zou zijn.
Gek genoeg was mijn paard altijd blij als ik kwam, als hij me al zag stond hij te hinniken

Hij deed dat altijd al maar hij bleef het doen ook al kwam ik nog maar 1 of 2x in de week. Het was gewoon zo fijn dat hij het daar zo goed deed en er daar ook heel veel individuele zorg is voor de paarden.

Helaas heeft hij (en ik ook) daarr maar 6 maanden mogen genieten. Hij kreeg sóchtends koliek en s'middags was duidelijk dat het niet meer goed zou komen. Na 25 jaar was het ineens voorbij en is hij op 28 jarige leeftijd ingeslapen.
Maar het is die dag ook heel prettig verlopen en doordat alles van te voren zo goed afgesproken en geregeld was heb ik alle tijd gehad om afscheid te nemen.

Toen ik naar huis was hebben ze de andere paarden afscheid laten nemen en mijn paard naar de weg gebracht.
Alles was super geregeld , veel steun gehad en ondanks het verdriet kijk ik er eigenlijk heel tevreden op terug. Klinkt gek maar beter had het niet gekund.

**Geplaatst**: 17-01-23 20:53

Re: De Grens. Ofwel, hoe ver ga je met een ouder paard

Geplaatst: 17-01-23 20:53

Mijn oude merrie van nu 26 is een voormalig manegepaard dat ik op pensioen bij ons aan huis heb genomen. Ze was mijn favoriete paard en is wegens agemene artrose en hoefkatrol aan beide voorhoeven aan ons gegeven.

Ze staat nu samen met mijn jongere merrie op een ruime paddock + track met inloopstal, onbeperkt ruwvoer en oudjesslobber 2x per dag. Madame is verzorgd met rubber op de stalvloer en een diepe zandbak voor haar artrose en 3x per dag wordt de stal gemest.

We zijn daar wel heel duidelijk in, ze is bij ons voor haar welverdiend pensioen en zodra we iets van pijn zouden merken is dat een grens. Voorlopig stuift ze nog galopperend en bokkend over de track en rollen en liggen gaat nog heel vlot. We zien duidelijk dat ze nog plezier heeft in haar rol als grasmaaier.

Wat ons betreft verlaat ze haar paddock niet meer en bij chronische pijn is het voor ons ook gedaan.

Wat het financiële betreft, ik kan het me niet permitteren om voor mijn paarden mijn kinderen zorg, onderwijs, ... te ontzeggen. Ik sta daar dan mogelijk iets anders in.

Voor ik kinderen had, heb ik duizenden euro's uitgegeven aan mijn honden, ook bij een hond die sowieso owv nierafwijkingen nooit oud zou zijn geworden.
De uitgaven voor de paarden passen binnen het gezinsbudget en zijn ruim berekend en we hebben een paardenspaarpot voor onverwachte grotere uitgaven maar deze zal toch op een rationele manier worden aangewend.