
In 2016 vloog ik voor het eerst naar Zuid-Afrika en heb daar 2 maanden vrijwilligerswerk gedaan met paarden. Eind 2018 ben ik er officieel naartoe verhuisd, en ben ik nu 1 van de 4 'horse guides'. Ik werk op een nature reserve en neem de gasten mee op buitenrit. Calypso is 'mijn' leadhorse en aangezien ze wat aan de kleine kant is, ben ik bijna de enige die op haar rijdt omdat de meeste gasten over 'haar' maximum gewicht zitten die we voor haar hebben gekozen. Wat een pech

Graag wil ik haar in het zonnetje zetten. In 2016 ben ik al verliefd op haar geworden, en elke dag doe ik dat een beetje meer. Ze is mijn soulmate, mijn beste vriendin, ze is mijn spiegel en we leren van elkaar. Jaren lang heb ik gestruggled met paniek, en helaas heb ik dit soms nogsteeds. Ook Calypso heeft daar last van. Wanneer er ook maar iets 'anders' is dan anders, kan ze in een blinde paniek schieten..geen rem, geen stuur.. Helaas maar logisch, versterken wij elkaar. Als zij zich angstig voelt, is het aan mij om haar kalm te houden. Als ikzelf paniek heb, laat zij me weten dat ik rustig moet blijven ademhalen..
~ Calypso
~ 12 jaar oud
~ South African boerperd x American quarter horse (en ergens ver weg ook Saddler)
~ Chestnut mare, be aware

Afgelopen jaar hebben we een enorme groei samen meegemaakt. Ik ben heel trots op haar, op mezelf,op ons.

Ik denk niet dat ik veel variatie in foto heb van elke maand, dus ik laat gewoon wat leuke plaatjes zien van het afgelopen jaar

1- Mijn mooie meisje

2- Altijd blij om me te zien

3-


4- We reden in dikke mist -wat heel spannend is-, en prachtige blauwe luchten..

We hebben een lastige tijd gehad dit jaar, qua rijden. Ze wilde bepaalde paden niet in, wat zich uitte in rondspinnen, geen rem, geen stuur.. Vanaf de seconde dat ik opstapte rende ze richting stal, door mensen heen, je kon niet tot haar doordringen. Het werd echt een beetje gevaarlijk.. m'n manager vertelde me als ik/we het niet konden oplossen, ze waarschijnlijk verkocht moest worden..



Het duurde een aantal weken/maanden, voordat we onze problemen grotendeels achter ons konden laten. Maar zeker merkte ik dat ze me langzaamaan steeds meer begon te vertrouwen. Ze stelde zich meer open, trok steeds meer naar me toe, elke ochtend begroette ze me vrolijk..en waar ze ook staat in de paddock, ze komt altijd naar me toe. Ook het rijden ging steeds beter en beter. We oefenden onze 'moeilijke' paden en ze ging steeds meer ontspannen..in plaats van hoog in de lucht, ging ze steeds verder zakken en ontspannen, ze kon loslaten. Mijn lieve meisje kwam weer terug. Het bleek dus dat ze steeds meer haar 'ware ik' aan mij liet zien, en dus ook haar angsten. Aan mij om daar iets mee te doen, en haar te helpen.
5- 'She was sunshine and chaos intertwined, a tornado of roses from divine.'

6- Om 7u in de ochtend te paard in -2, voor een fotoshoot voor op de website. We hadden een prachtige zonsopkomst.

7- Een van de foto's... (fotocredits Stevie Mann)

8- Hi mommy!

9- Ik bracht een nieuw halster voor je mee toen ik terug kwam van vakantie in Nederland

10- Samen wandelen op rustige dagen

11-


12- The highlight of my day

Begin December had de mevrouw van de cursus nog eens een reading met haar gedaan. Wat een verschil.. ze voelde zich zo gehoord. Ze vind het zo fijn dat ik met haar connect, voordat ik naar het werk ga, dit geeft haar rust. "She is letting me feel that she feels very comfortable with you. There is a level of trust there, that she hasn't given to humans in a long time. For her to feel secure with you, is a huge gift from her."

13- Oh wat was ik trots op haar, op ons. De eerste keer weer met barebackpad in plaats van zadel, waarbij wij voorop waren. Dat vind ze extra spannend, voorop lopen..en kan ze uit het niets ineens wegschieten. Maar het ging zo goed de laatste paar weken, we hadden zelfs een flinke rengalop de berg op! On top of the world, is always better with you!

14- Christmas!

15- En de laatste, dit was deze week.. even wat grazen op een rustige dag!
And in the middle of my chaos, there was you. So grateful to have you by my side.


Uiteraard hebben we zo nu en dan onze momenten dat het even wat minder gaat, maar dat heeft iedereen natuurlijk. Ook mijn paniek en stress heeft invloed op haar, het weer, de omgeving, etc. Maar o wat ben ik trots op haar, dat er nog maar veel mooie jaren samen mogen komen. Ik heb een tijdje terug toestemming gekregen om haar over te nemen (

Maar eerst een hoop administratieve dingen regelen, en wie weet wat dit jaar ons brengen zal.
Bedankt als je alles hebt lezen, en lieve groetjes vanuit Zuid-Afrika
