Geplaatst In 2018 deden we de gebruikelijke dingen. Wandelen, longeren, buitenritjes met familie en vrienden op de wagen, dressuurrijden in de binnen of buitenbak en natuurlijk af en toe les. Er gingen ijzers af en kwamen weer nieuwe op, een wintervacht verdween in een zomervacht. Een zomervacht werd langer en langer tot het allemaal te lang nat bleef en het nieuwe winterjasje ontstond.
Ook ontdekte ik in oktober een raar plekje op Arons koker, later nog een ander soort raar plekje op zijn linkerflank en nóg weer een ander plekje op zijn rechterheup. De voorlopige diagnose is sarcoid, bevestigd voor het bultje op de koker. Inmiddels zijn we aan t smeren met acyclovir op 2 van de 3 bultjes en gaat bult 3 (op de heup) binnenkort een punctie krijgen om te bepalen of het ook een sarcoid is.
Dit alles mag de pret niet drukken, want Aron loopt (in ieder geval de laatste week) de sterren van de hemel [okee, hij stapt zonder mopperen, piaffeert nauwelijks meer en ik heb al een hele tijd geen levade gezien]. Zou het dan toch zo zijn dat mijn woeste vriendje wat meer rust gevonden heeft?
Ohja, en dit jaar is ook het jaar dat een van de fotos van Arons kont-met-scheerwerk op facebook gestaan heeft vanuit bokt. Supercool!
En vooral dat mensen dan de kont van je pony herkennen en je gaan taggen Januari: uitstappen in je wintervacht-met-bloemen
Februari: knuffelen met een vriendje op stal
Maart: lekker in het zonnetje staan, je bloemen nog prima te zien
April: serieus dressuren in de buitenbak
Mei: Jarig! 13 jaar al weer, waarvan 7 bij mij
Juni: door een stuurfout van mij zijn we omgekukeld in het bos. De koets was een tikje beschadigd... Dit staat in mijn digitale dagboek:
Citaat:Net op buitenrit een ongelukje gehad. Omgekukeld, bochtje te krap. Resultaat: koets lag op zn kant, Aron ook. Aron bleef liggen, heel fijn. Dus ik bij zn hoofd, neee, hooo, rustig, blijf maar liggen. En de dame die ik mee had als groom gezegd wat ze los moest maken. Die deed dat prima en rustig. Toen de koets rechtop gezet, dat lukte de dame niet alleen dus even samen, Aron bleef braaf liggen. Toen andere kant v.h. tuig losgemaakt, en toen Aron gezegd, ga maar staan, toe maar hoppa en hij ging al. Superknol! Alle tuig eraf, even stukje lopen, kijken of ie goed liep, geen wondjes had enzo. Alles in orde dus dame gevraagd de koets naar t pad te brengen terwijl ik Aron even liet stappen en grazen (ontspanning!). Toen Aron weer opgetuigd, het lamoen met de hand rechtgetrokken (was helemaal scheef) en toen Aron weer ingespannen en naar huis. Op stal Aron natuurlijk even afgespoten, stalbaas er even bij gehaald om te kijken, laten draven op t harde en hij liep goed. Bij het in de wei zetten wilde Aron niet rollen, misschien spierpijn?
Koets beetje in de kreukels. Lamoen scheef, bankje scheef, mogelijk ook nog wel de wielen een klap gehad. Aron heeft niks, misschien morgen wel wat stijf enzo. Ik heb dikke blauwe plek op mn kuit. Ik heb nu wel besloten een nieuwe koets te gaan aanschaffen...
Ik heb dus vrijwel meteen een nieuwe koets besteld, die werd verwacht ergens eind september. Omdat de zomer zo ongenadig heet was en ik best druk, heb ik weinig fotos gemaakt.
September: lekker in je box staan koekeloeren en eten
Oktober: de nieuwe koets komt!
En ook de tandarts
Eind oktober is de wintervacht te aanwezig dus tijd voor de nieuwe look: Winter Mandala Aron!
November: alleen maar uitstapfilmpjes en die krijg ik niet in de bokt upload
lottekuhh, ik scheer uit de losse pols en t wordt dus elk jaar wat anders. Het ongeluk viel gelukkig alles mee en hielp om de knoop door te hakken voor een nieuwe koets.
Hij deed regelmatig piaffe of passage of levade voor de wagen als hij het niet snapt/niet mee eens is 
Oh dear me, nog heel pittig ook 
