Geplaatst 
Hij heeft altijd thuis gestaan tot oktober 2015. Eind juni kwam ik erachter dat ik 34 weken zwanger was en dat ik dus nog maar 6 weken had om me daarop voor te bereiden. Gabber stond met nog meer maatjes op het land dus daar had ik geen omkijken naar. Ik ben op 1 augustus bevallen en mijn vriendinnen keken naar hem en namen hem vaak ff mee voor een kroel of poetsbeurt.
Oktober 2015 besefte ik dat mijn Kanjer beter verdiende. Opfokken zaten vol of waren de groepen al helemaal gevormd en ik zag het niet zitten om alleenstaand met een baby constant naar stal te moeten. Niemand wilde een veulen verzorgen, want iedereen wilde tch wel rijden. Ik besloot hem te koop te zetten. Vele reacties op mijn knapperd, maar ik kon het niet. Hij is degene die me over het verdriet van mijn soulmate hielp en me in de tijd dat mijn moeder ziek was door dik en dun steunde en me altijd even liet lachen met zijn aparte manier van humor
Ik kreeg een aanbod via via dus gewoon bij een kennis. Wel in Limburg maar het was een mooi aanbod. Ik maakte maandelijks mijn stalling over en zij zouden hem gebruiken voor horsemanship. Waarom niet! Hij bleef van mij ik kreeg wekelijks een foto en alles ging in werking. 25 oktober 2015 vertrok hij, maar al snel begon ik argwaan te krijgen. Ik kreeg oude foto's en kreeg rare verhalen te horen via via. Ik heb iemand geappt om op hem te letten aangezien het heel slecht ging met mijn moeder die overigens 17 januari 2016 is overleden. Hij moest terug komen. Ik ben plekken gaan zoeken rond maart 2016 en pas in april was het zo ver. Mijn kanjer kwam terug. Ik kwam er aan en schrok me dood.
Zo bracht ik Gabber 25 oktober 2015
Zo kreeg ik hem een halfjaar later terug.
Ik was boos en vooral verdrietig. Hoe kon ik zo dom zijn om mijn kind daar achter te laten. Gabber is altijd een geweldig lief en levendig paard geweest en hij was gewoon alles kwijt zijn levenslust en zin in het leven!Gelukkig zou Gabber zichzelf niet zijn als hij al snel blij was om mij te zien en weer "thuis" te zijn. Je zag hem met de dag opleven.
Gabber stond op de wei werd wat dikker maar bleef ziek ogen. Toen ik op een dag bij hem kwam zat zijn hele neus onder de korsten (Ik kwam bijna iedere dag). Veearts erbij en bloedonderzoeken. Een leververgiftiging. We gingen weer een tijd van veeartsen in, maar het was het me waard. Zijn leven hing aan een zijden draadje, maar man man man wat heeft dit paard een uithoudingsvermogen en een wilskracht om bij ons te blijven. Zonnebrand komt door het eten van Jacob kruiskruid, daardoor krijgen ze een leververgiftiging en zonnebrand.
We wandelde, Knuffelde en besloten na veel gezeur op deze stal over te gaan naar een andere plek. Een vriendin van me had nog een plekje aan haar huis. En hij bleef mooier worden!
Hij stond daar geweldig, maar hij heeft een bepaald karakter opgebouwd in de tijd dat hij we1g was. Gabber kreeg voernijd en heeft deze vriendin bijna door het hek getrapt. Zij kreeg angst voor hem en hij wist daarop in te spelen. Helaas moest hij hier dus vertrekken naar een stal iets verderop.
We staan hier met veel plezier en gabber knapt dag na dag op. Hij wordt een echt paard. Volgende maand is hij 3 en mag hij bereden worden dus hebben we alvast het begin erop en aan gegooid!
Maar mijn Gabber geniet vooral hele dagen van zijn nog even babyleventje!
