Geplaatst dit is mijn 2016!!
5 september 2015 fietste ik met een buik vol zenuwen naar een huis in mijn dorp, ik wou vragen of ik daar terecht kon om hun pony te verzorgen. hoe dit kwam? Ik had "hun pony'' een keer in de wei zien staan en vond hem zo mooi
. maar goed, ik belde dus aan, en tot mijn grote verbazing mocht het!! wat was ik blij!! toen ik aan kwam lopen stond Winston ( want zo heette "de pony") in de paddock en hij hinnikte naar me. Toen was ik op slag verliefd het paardje waar ik verliefd op werd...
ik heb er toen gelijk al op gereden, het ging nog niet erg lekker, ik moest erg wennen want ik had hiervoor alleen nog maar op shetlanders gereden...
zo kwam het dat ik elke zaterdagmiddag naar hem toefietste en elke zaterdagmiddag werd onze band sterker.
we probeerden veel dingen uit zoals balkjes draven
Rond de kerst maakten we onze 1e buitenrit, en hij ging er toen ook maar even vandoor buiten, ik ben er op blijven zitten
ook reden we zonder zadel...
en hadden we veel lol samen...
maar toen kwam het verschrikkelijkste bericht dat ik ooit in mijn leven had gehoord. Winston was ziek en moest naar de kliniek. Wat heb ik gehuild die nacht... Het leek alsof mn leven in stortte. En toen Winston naar de kliniek ging, moest ik naar school
Die dag heb ik alleen maar op de klok zitten kijken en ben ik volgens mij wel 10x door leraren gewaarschuwd... Uit het onderzoek in de kliniek kwam dat Winston een gezwel in zn wang had, hij moest geopereerd worden. Wat duurde die dag lang zeg! Maar toen eindelijk kwam er een telefoontje: de operatie was gelukt!! Wat was ik blij!! de volgende dag zijn we naar de kliniek gegaan en kon ik eindelijk weer een knuffel geven aan mijn stoere boef. Hij zag er niet fijn uit, maar ik was blij dat ik bij hem kon zijn!! 
z'n wang
na een paar dagen mocht winston weer naar huis. we hebben toen 3 weken lang elke dag z'n wond moeten spoelen, dit vond winston niet leuk, en ik ook niet, maar gelukkig zijn we er doorheen gekomen en achteraf gezien heeft dit onze band alleen maar sterker gemaakt!! Wat was ik blij toen ik na 4 weken eindelijk weer op zijn rug zat!!!
we hebben samen ook heel veel gemend...
En nog heel veel buitenritjes gemaakt...
geknuffeld..
gesprongen...
en pas hebben we onze eerste echte privéles gehad!!
Ik ben Winston heel erg dankbaar voor dit jaar.. Het was een jaar met moeilijke maar ook hele mooie momenten, en ik heb heel erg veel geleerd!! Ik ben benieuwd wat 2017 ons gaat brengen!!
en natuurlijk ben ik de mensen die mij de toestemming hebben gegeven om winston te verzorgen ook eeuwig dankbaar!!
liefs ons!!
ps: een reactie vinden we leuk!!
Spoiler:
en uitgelicht helemaal TOP!!
en uitgelicht helemaal TOP!!
