Bokt.nl

Lukasje schreef:

Ik heb 6 parkieten buiten zitten, verdeeld over 2 volières.

De 2 catharina’s , 2 mannen, zitten al heel hun leven, inmiddels 6.5 jaar, onder de pergola die aan 1 kant open is. Hun kooi staat tegen een muur aan en de 2 kopse kanten van hun kooi heeft plexiglas. De mannen slapen samen in een nestkastje. Wordt het heel koud, dan zet ik ook plexiglas aan de voorkant die de helft van de voorkant bedekt.

De andere 4, 2 valkjes en 2 bourkes, hebben aan hun overdekte volière een binnenhok. De helft van de volière heeft ongeveer het ganse jaar door plexiglas als beschutting tegen slagregen en noorderwind. Ik heb nog plexiglas om nog meer af te dekken maar dat doe ik niet. En alhoewel ik speciaal een stopcontact heb laten leggen en dus een warmtelamp kan hangen, doe ik dit ook niet. Ik heb schrik dat dan de overgang van temperatuur van binnen naar buiten té groot wordt en ze net daardoor vatbaarder worden.

Jouw gras- en valkparkieten hebben zich maanden op de koude kunnen voorbereiden en zouden daar in principe moeten tegen kunnen. Ik denk dat het vooral belangrijk is dat ze tochtvrij en droog kunnen zitten, uit de wind. En dan uiteraard voorzien dat ze steeds kunnen eten, ev hun voeding wat (vet)rijker maken dmv zonnebloempitten. Oja, en geen metalen zitstokken of zo.

kies_naam schreef:

Onze duifjes heb ik vorige week naar binnen gehaald. Helaas is Coco het jonge duifje van dit voorjaar overleden, waarschijnlijk door de kou. Het weer was hier in twee weken tijd ineens een stuk kouder geworden waardoor ik al twijfelde om ze naar binnen te halen.

Coco was als jong een pootje verloren, waarschijnlijk door onze kat. Duifjes zitten normaal niet op het gaas aan de zijkant waardoor de volière gewoon een enkele laag gaas heeft. Bij de zitstokken en plateaus zit wel een extra laag gaas/plaatstaal. Helaas gingen de jonge duifjes een korte periode wel aan het gaas hangen omdat ze nog niet goed konden vliegen, ze zochten ze houvast. Zo is Coco haar pootje waarschijnlijk verloren. Ze was daar vrij goed van hersteld en kon aardig meekomen met de rest. Ze hoorde er alleen net niet helemaal bij en sliep vaak apart. Ze bleef vaak niet de hele nacht op een stok zitten dus ik had al plateautjes voor haar gemaakt dat gebruikte ze uiteindelijk wel en dat leek goed te gaan. Tot vorige week vrijdag, toen ik in de ochtend naar buiten kwam zag ik dat ze op de grond zat en er heel slecht uitzag. Ik heb haar opgepakt en mee naar binnen genomen. Ze was versuft maar leek langzaamaan iets bij te trekken totdat ze een aantal stuiptrekkingen kreeg, daarna leefde ze nog wel en heb ik haar in een bakje gelegd om op te warmen aangezien ik moest werken. 10 Minuten later was mijn vriend bij haar gaan kijken en was ze overleden. Ik voel me er schuldig over en heb zoveel spijt dat ik het verkeerd ingeschat heb.

[ Afbeelding ]

De overige 3 zitten nu binnen de komende maanden, niet ideaal qua ruimte maar dan mogen ze in het voorjaar weer in de volière.