
Qua bench: Toby vindt een bench prima, zolang er maar iets zachts in ligt. Lewis (de doodle) zoekt echt zijn bench op en niet zo vaak zijn mand. Hij doet ook zelf het benchdeurtje open en trekt het ook weer achter zich dicht.
Onze spaniel daarentegen háátte de bench echt. Gillen krijsen, zichzelf tot bloedens toe open hebben liggen door zó tekeer te gaan met poten en snuit op de spijlen. Ik ben ooit weggegaan en toen was hij rustig. Ik kwam terug (van letterlijk even boodschappen doen ofzo, toen hij een maand of 5 was denk ik?) en het bloed zat tegen de muren omhoog. Maar goed: afwijking in zijn koppie dus. Hij ging bij alles van 0 naar 100 qua stress, daar zat écht niets tussen. Stoffen bench en kunststof bench volledig aan gort getrokken, met de metalen bench dus zichzelf gesloopt. Puppyren was ook paniek. Je probeert toch gewoon van alles. Hij vond het allemaal niks. Uiteindelijk dan maar gezegd 'ok, hij kan los in de gang slapen, als hij dan toch een ongelukje heeft, hoeven we niet het hele huis te doorzoeken'. Dus hij lag in de gang bij de slaapkamers en alle ellende was over. Hij lag ook niet graag in een mand of op een kussen, maar het liefst gewoon op de houten vloer of op het vloerkleed. Bij hem hebben we bench training gewoon echt opgegeven op een bepaald moment. Het gaf geen rust, het gaf alleen maar meer stress. Als 'gewoon los' dan wel ok is, prima, dan lekker gewoon los...