Bizar hoe beesten kunnen veranderen he.
Zoals Mel van meest aanwezig en te gek op aandacht bij fokster naar een zielig bang hoopje bij mij. Poema niet speels, niet knuffelig naar het tegenovergestelde.
Mel gaat wel heel goed nu. 's Nachts ligt ze strak tegen me aan. Zoekt me vaker op, wil met me spelen. Kleine heks Noa is wel jaloers, die kan moeilijk delen soms.
Kan Mel niet oppakken, ze komt niet op schoot. Ligt wel vlak bij me op de bank, dat vind ik al heel wat.
Als ik sta en haar wil aaien duikt ze in elkaar.
Heel gevoelig maar vergeleken met hoe ze was is ze nu al zo veel verder (in iets meer dan een half jaar).
