Dan vertel ik maar wat over onze nieuwelingen. Ter herinnering: we hebben ze als roedel van 5 mannen uit het asiel gehaald om nieuwe vriendjes te worden met onze overgebleven oude man Stinkie. Ze kwamen uit een dierenverzamelaar-huishouden waar ze met tientallen bijeen zaten en zich ongecontroleerd vermeerderden.
Ze zijn sinds november bij ons en waren aanvankelijk nog erg schuw. Elke beweging en elk geluid was spannend. En voor ons was het moeilijk om die flitsende dingetjes uiteen te houden: wie is wie? Drie bruin (agouti)-witte en twee zwart-witte.
Intussen voelen de heren zich hier natuurlijk thuis en wij weten met wie we te maken hebben. Al blijft het soms moeilijk als je ze niet toevallig naast elkaar ziet en niet direct kunt vergelijken.
Dattel (Dadel): Bruin-wit. Guitig snoetje en de kleinste van het stel. Dattel zal ook niet veel meer groeien, denk ik, en altijd een kleintje blijven. Dat maakt hem natuurlijk extra schattig.
Dattel is erg voorzichtig en het heeft lang geduurd voor hij een beetje los kwam. Maar sinds een 10-tal dagen wordt hij wat brutaler en met wat snoepjes kan je hem op schoot lokken.Mango: Ook bruin-wit. Mango is de grootste en moedigste van de drie bruin-witte ratjes. Hij is overal als haantje de voorste bij en heeft letterlijk de grootste mond. Mango bijt wel eens van zich af, maar gelukkig zelden echt hard. Maar Mango was ook de eerste die met Stinkie is gaan kennis maken en hem onder zijn hoede heeft genomen. Wie Stinkie te veel onder druk zette kreeg met Mango te maken. Vaak liggen er 4 ratjes boven te slapen, maar beneden blijft Mango dan bij Stinkie. Ook hield Mango Stinkie gezelschap toen we hem vanwege medicatie gedwongen mee op reis moesten nemen. Dat heeft hij moedig gedaan!
Mango en Dattel zijn de ratjes van mijn jongste dochter.
Ollowain: Een zwart-wit ratje van mijn oudste dochter, die ook de eigenaresse van Stinkie is. Nadat de broertjes van Stinkie gestorven waren zei ze geen nieuwe ratjes te willen als Stinkie er niet meer is. Want dat afscheid nemen elke keer...
Maar toen kwam er dus een nieuw roedel van 5: twee voor de jongste dochter; twee voor mezelf,... Je raadt het al: ze wou er dan ook wel eentje.
En ze heeft ook als eerste gekozen. Ollowain, die super nieuwsgierig is en alles wat nieuw is uitgebreid wil ontdekken. De eerste die ontsnapte, de eerste die buiten de kooi durfde. Een beetje een eenzaat, dat wel. Ollowain gaat gewoon zijn gangetje en trekt zich niet veel aan van wat er om hem heen gebeurt.Francis (voluit: Sir Francis Drake): Mijn eigen ratje. De derde bruin-witte, middelgroot. Van de orde der piratten. Francis is erg voorzichtig maar wel moedig. Hij is super snel en kan zich goed verstoppen. Als iets hem niet bevalt bijt hij letterlijk van zich af. Als er iets te beleven valt zie je zijn hoofdje om het hoekje gluren. Dan flitst er iets langs je heen en in je hand heb je een rattensnoepje minder dan voorheen.
En als het moeite waard was kan hij ineens heeeeel moedig worden. Snoepjes moet je veroveren. dat is de missie van Sir Francis Drake.
En te slotte: Jacky!
(Voluit: Kap'tain Jack Sparrow.) Een zwart-wit boefje met een guitig snuitje en een gescheurd oortje. Jacky is mijn tweede piratje. Hij heeft de zachtste vacht van allemaal (maar knuffelen is natuurlijk ver beneden zijn waardigheid!)
Jacky is uiteraard de beste van het hele stel. Daar hoeft ie helemaal niks voor te doen. Moedig maar voorzichtig en er altijd op uit om buit te maken. Jacky Ahoi!





)











Arme dieren! Het is dat we er net vijf uit het asiel hebben gehaald, anders zou ik het wel weten...