NatasjavE schreef:dierenarts?
Die van mij mogen vanavond.
Ja ze zijn weer goedgekeurd, dierenarts was tevreden, moeten alleen iets afvallen. Hij ziet ze liever rond de 5 kilo en ze zijn bijna 5.5, maar vorige keer waren ze netjes op gewicht tussen de 5 en 5.5

Hij hoorde bij Sammie wel wat in zijn longen maar niet zorgwekkend. We houden nogsteeds zijn ademhaling in de gaten en zolang deze in rust rond de 25 hangt hoeven we ons geen zorgen te maken maar we moeten hem wel in de gaten houden.
Sammie helaas weer een ongelukje, dit keer toen we nog in de wachtkamer zaten dus alles stonk een uur in de wind
kan er helaas niks aan doen maar het is gewoon erg stressvol voor hem. Nu is hij nog bozer want ik heb hem dus weer moeten wassen.. Hij loopt nu al schoppend met zijn achterpootjes door het huis heen
Gelukkig niet veel water er in.

Alleen zijn hele buik, billen, poten en staart zaten helemaal onder.. Geen idee of je dat ook wegkrijgt met droogshampoo..? Voor nu heb ik hem gewoon weer onder de douche gezet met normale kattenshampoo. Hij vind het (duidelijk) niet leuk, maar was veel makkelijker te hanteren dan de vorige keer. Geen gegrom en gegil, niet extreem weg willen komen, wel wat verzet maar hij liet het al snel over zich heen komen. Ook met afdrogen was hij heel braaf. Toen ik zo goed als klaar was lekker ingewikkeld (denkt Sammie vast anders over

Ik reed naar stal, stal is op een redelijk rustige weg met wat 'boeren huizen' (Lees dus vrijstaande huizen met veel grond). Ik had mijn knipperlicht al aan om de oprit op te rijden, minderde al vaart, laten we zeggen dat ik nog 30 reed (je mag er 60), en plots schiet daar links een kat uit het weiland.. Op een meter voor mijn auto. Uiteraard op de noodrem maar kon het beestje niet ontwijken. Bonk, en ik voelde een hobbel... Godzijdank zag ik het beestje rennen in mijn spiegel. Auto geparkeerd op stal en had me voorgenomen mijn stalgenootjes eerst te vragen of ze de kat kende. Daarna terug gelopen naar waar het ongeveer gebeurd was in de hoop haar te zien lopen. Ik hoopte zo op een gebroken pootje ofzo, maar helaas is ze net langs de weg door een hek gegaan en lag ze op een meter van de weg af dood bij iemand op de oprit. Oprit was afgesloten met een hangslot dus kon niet bij die mensen aanbellen.. Via via erachter gekomen van wie ze was.. Zij heeft de mensen voor mij gebeld en samen hebben we het beestje van achter het hek gehaald. Ik heb staan janken, zo erg vond ik het, en heb wel 1000x mijn excuses aangeboden. De buurman nam mij gelukkig niks kwalijk maar man man man.. Ik hoop het nooit maar dan ook nooit meer mee te maken..
