KimD schreef:Met of zonder waas? Wat moet ik me daarbij voorstellen?
Ik hoopte dat je dat zou weten, hoe beschrijf ik dat.. Alsof ie met een ander setje ogen kijkt en als de focus dan weer terug is op jou weer met z'n 'normale' ogen

Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
_Christina schreef:Verder ben ik ook heel voorzichtig met andere reuen en helemaal met loslopende honden. Als je er een aan ziet komen rennen, ga dan meteen voor je hond staan. Mijn ervaring is thans dat de aanstormende hond dan nog wel afremt. En als die een alert baasje mee heeft, kan dat precies genoeg zijn om de hond te pakken voordat ie besluit om je heen te lopen.
_Christina schreef:Gelukkig is dit nog maar een keer voorgevallen, maar dan zal ik er voortaan niet voor gaan staan. Ik vind het vooral lastig, omdat ik gewoon niet weet hoe hij reageert in (onder andere) zo'n situatie. Hoe snel hij eventueel wél aan zou vallen én nog belangrijker, hoe snel en of ik het überhaupt zal zien aankomen bij hem (ik ken een stafford teefje die voor (mijn) mensen ogen haast niet waarschuwt). Daardoor ben ik soms (te en in deze situatie fout) voorzichtig, helemaal gezien de gevolgen als het fout gaat. En daarom loop ik daar waar aanlijnplicht is, juist om voorlopig dit soort situaties nog niet mee te hoeven maken (idealiter...). Helaas zijn de speelvelden vaak leeg of willen ze er geen stafford bij hebben, ongeacht of ik hem korf of niet. Zo kom ik er natuurlijk ook minder snel achter hoe hij reageert. In veel situaties ben ik ook lang niet meer zo schijterig als toen ik hem net had, helemaal als de andere hond een teef is, maar zoals die bulldog van onbekend geslacht op ons af kwam stormen
Django gromt, borstelt en blaft tot nu toe niet, niet op afstand in ieder geval. Maar ik weet natuurlijk niet of hem dat is afgeleerd of dat het nog niet 'nodig' is geweest.
Wat betreft het fixeren en de waas. Ik weet helaas niet hoe ik dat beter kan uitleggen. Volgens mij krult Django zijn staart ook niet als hij fixeert en ik meen dat hij ook niet borstelt. Wel fronst zijn voorhoofd (als je het vermenselijkt is het vergelijkbaar met de rimpels die je krijgt als je verbaasd kijkt). Op cursus kreeg ik te horen dat ik op zijn ogen moest letten en moest ik bij fixatie vooral doorlopen en op 'kijk' trainen. Maar hij heeft dan dus een soort waas voor zijn ogen, je ziet zijn ogen dus ook veranderen als hij uit die emotie komt.
Kaus schreef:Maar niet elke hond leest de hondentaal goed. Als er een enorme mastiff op mijn kleine Dexter afrent die gromt, borstelt en ijsbeert omdat hij dat vreselijk vindt, wil ik daar wel ingrijpen door voordat de mastiff bij Dexter aankomt, hem al de weg te wijzen. Als die hond dan wel bovenop Dexter springt (uit enthousiasme) weet ik zeker dat Dexter flink uitvalt, vind ik prima. Maar mijn ervaring is dat 9/10 honden daarop reageert door gewoon terug uit te vallen. En dan hoef ik geen 50kg spier tegen mijn tengere 17kg skeletje. En dan sta ik dus op afstand, ik bemoei mij daar dus niet mee. Geen invloed van mij.
Wat zou jij dan in zo'n situatie doen?
Gisteren kwamen wij ook in het bos een blije hond tegen. Die bleef Dundy maar uitdagen. En Dundy reageert héél duidelijk als hij niet wil spelen. Dat uit zich eerst in grommen en lip optrekken en als de hond dan niet reageert drijft hij hem gewoon weg. Dus snauwen, hielen happen en redelijk wat kabaal. Nu vertrouw ik Dundy daar volledig in maar het baasje stond er maar schaapachtig bij. Zou jij dan vinden dat het baasje dient in te grijpen of is dit prima? Ik ga Dundy niet corrigeren voor het duidelijk maken aan een hond dat hij niet wil spelen.
kiwiwitje schreef:Ben ik het niet mee eens KimD.
Kaus heeft aan dat dexter ijsbeert en borstelt etc. Dat is genoeg voor een hond om weg te blijven. Die dat dus niet doet. Merkt het hier heel vaak
Chick borstelt altijd als een hond te druk op haar af komt en gromt daarna als de hond niet stopt of haar begint te snuffelen of op haar spring. En dat grommen maakt genoeg indruk. Maar genoeg honden die er niet op reageren. dan zal je moeten ingrijpen anders is de kans groot dat ze serieus zal happen en de andere hond daar niet van gediend is. En dat is iets wat in wil voorkomen en kaus hierin ook.
Kaus schreef:Ik dacht inderdaad al dat je er overheen had gelezenMaar dan zou je dus Dexter verwijderen uit de situatie?
En in de situatie van Dundy zou ik dus als baasje van de andere hond denken dat ie straks een hap te pakken. Dundy heeft wel tien keer aangegeven aan die hond dat ie nou echt even afstand moest houden. En die hond bleef maar benaderen met blaffen, kwispelen, springen en buigen. Voor mij is dan dat door laten gaan een beetje teveel risico. Ik zie Dundy niet als het type dat zou bijten maar iedereen heeft grenzen. Wij zijn dus uiteindelijk weggegaan.
Kaus schreef:Nee, oké. Ik dacht aan je vorige berichten namelijk te zien dat honden het altijd zelf wel oplossen. Zelfs wanneer er gesnauwd en gehapt wordt. Maar je trekt daar dus wel zelf een grens in. Ik dacht al even dat ik iets raars deed![]()
Borstelen is inderdaad die nek/rugharen overeind zetten. Is Dexter kampioen in. Meteen 10cm groter
KimD schreef:Over het algemeen ben ik prima op mijn gemak, omdat ik intussen wel weet dat hij niet meteen of überhaupt agressief is. Maar ik had juist geleerd dat het geen sociale benadering is als een hond op een andere hond af komt stormen. Het is niet alsof ik panisch elke hond ontwijk, maar die bulldog had ik liever ontweken als dat had gekund. Ik loop ook weleens buiten de aanlijnplichtige gebieden (met muilkorf). Maar in de, voor ons op loopafstand bereikbare, stukken buiten de bebouwde kom, ben ik tot nu toe nog geen hond tegengekomen en behalve die bulldog ben ik überhaupt nog geen hond tegengekomen die er zo op af kwam. Hoewel veel mensen hier in de parken de aanlijnplicht negeren en heus niet alle honden op afstand blijven, maar van die bulldog kreeg ik de kriebels._Christina schreef:Gelukkig is dit nog maar een keer voorgevallen, maar dan zal ik er voortaan niet voor gaan staan. Ik vind het vooral lastig, omdat ik gewoon niet weet hoe hij reageert in (onder andere) zo'n situatie. Hoe snel hij eventueel wél aan zou vallen én nog belangrijker, hoe snel en of ik het überhaupt zal zien aankomen bij hem (ik ken een stafford teefje die voor (mijn) mensen ogen haast niet waarschuwt). Daardoor ben ik soms (te en in deze situatie fout) voorzichtig, helemaal gezien de gevolgen als het fout gaat. En daarom loop ik daar waar aanlijnplicht is, juist om voorlopig dit soort situaties nog niet mee te hoeven maken (idealiter...). Helaas zijn de speelvelden vaak leeg of willen ze er geen stafford bij hebben, ongeacht of ik hem korf of niet. Zo kom ik er natuurlijk ook minder snel achter hoe hij reageert. In veel situaties ben ik ook lang niet meer zo schijterig als toen ik hem net had, helemaal als de andere hond een teef is, maar zoals die bulldog van onbekend geslacht op ons af kwam stormen
Django gromt, borstelt en blaft tot nu toe niet, niet op afstand in ieder geval. Maar ik weet natuurlijk niet of hem dat is afgeleerd of dat het nog niet 'nodig' is geweest.
Wat betreft het fixeren en de waas. Ik weet helaas niet hoe ik dat beter kan uitleggen. Volgens mij krult Django zijn staart ook niet als hij fixeert en ik meen dat hij ook niet borstelt. Wel fronst zijn voorhoofd (als je het vermenselijkt is het vergelijkbaar met de rimpels die je krijgt als je verbaasd kijkt). Op cursus kreeg ik te horen dat ik op zijn ogen moest letten en moest ik bij fixatie vooral doorlopen en op 'kijk' trainen. Maar hij heeft dan dus een soort waas voor zijn ogen, je ziet zijn ogen dus ook veranderen als hij uit die emotie komt.
Deze situatie is heel makkelijk op te lossen, een muilkorf. Jij bent duidelijk niet genoeg op je gemak om de hond zijn gang te laten gaan, bang voor wat kan gebeuren, en als jij een onzeker moment zo reageert dat gaat het ook zeker gebeuren. Makkelijkste oplossing is dan de muilkorf aanleren en laten dragen als je gaat wandelen. Als je in een gebied bent waar je zeker geen of weinig honden tegen komt, of 's morgens vroeg of 's avonds laat, laat je de muilkorf eens een keertje af. Maar als je weet dat je honden gaat tegenkomen en niet weet hoe ze gaan reageren (kan dus ook in een losloopgebied) gewoon lekker de muilkorf aan.
Onze honden krijgen van pup af aan de muilkorf aangeleerd als een positief iets, ze zien er dus ook geen kwaad in. Puk moet bijvoorbeeld de muilkorf aan bij een DA of bij de fysio of chiro, anders molesteert ze die ter plekke. Als ik haar voordat ik naar hen toe ga de muilkorf om doe ziet zij dit niet als gevaar of een nare ervaring. Zij associeert de muilkorf niet met een vervelende situatie omdat we hem ook gebruiken in positieve en leuke situaties. Daar gaat het vaak mis, mensen doen honden zo'n ding om zonder ze die aan te leren. Negatieve associatie en dan laat de hond heel ander gedrag zien.
xLaraaj schreef:Hier is Naya zeer slecht in lichaamstaal. Altijd goed gesocialiseerd zowel bij fokker als bij mij. En tog donderd ze met 100x per uur op een hond af en springt er op zo van : ik ben geweldig laten we spelen. Zeg altijd dat ze is goed gegrepen moet worden. Maar de reu van Zoë heeft haar al een paar keer goed gegrepen, zeer terecht, en toch leert ze er niet van in de toekomst