christaerik schreef:Wij hebben Chica ook overal mee naar toe genomen. Een heerlijke sociale hond. Wij gebruiken geen tuig. Ja alleen voor het pakwerk en in het begin met speuren. Alleen corrigeren op stem zal niet gaan. Als ze,zoals love- western zegt hoog in de drift is. Dan kan je praten als brugman, ze hoort je niet. Wij zijn eerst ook naar een kynologie puppycursus geweest. We merkten al snel dat dit niet iets was voor Chica. Dus toen naar de ipo vereniging. Zijn eerst wezen kijken bij verschillende. We zitten nu bij een hele fijne club. Met super goede begeleiding. Wij zijn natuurlijk leken dus hebben dat wel nodig. We hadden van te voren wel heel duidelijk in hoe ver we zouden gaan. We hebben een club gevonden die veel met beloning werkt. En daar voelen wij ons het beste bij.
Exact hetzelfde hier. De eerste 6 maanden naar een gewone hondenschool, huis-tuin-en keukengehoorzaamheid gevolgd (bij wijze van spreken). Maar dit was helemaal niets voor die van ons. Véél te veel prikkels in de omgeving, alles ging veel te traag,... Hij werd er gewoon super vervelend van. Dan bij een IPO club in de buurt geweest. Eén op één trainingen met een trainer naast je, veel meer en enthousiaster in beloningen, er wordt tijd genomen om dingen aan te leren,... En natuurlijk het stukje pakwerk hé. Nooit een hond gelukkiger gezien, dan die van ons als hij de pakwerker ziet of een zweepje of schot hoort 
Moet eerlijk zeggen dat we nog niet veel zijn bezig geweest met het speuren. Daar kruipt zoooveel tijd in 
DezeNaam schreef:Ik ga binnenkort (aka; 5 maanden
) normaal gezien ook een mechelaar pupje krijgen.
Was een hele tijd geleden al eens bij een fokker gaan kijken en zijn werkwijze sprak me zo aan dat ik echt van díe fokker een pup moet hebben. Ondanks dat het echt wel vrij duur is, mijn moeder vroeg me ook of ik echt per se een pup van bij hun wou.
Maar eens mijn gedachten ergens opstaan veranderen ze moeilijk.
Dus normaal gezien wordt het teefje dit weekend gedekt en dan mogen de pups dus ergens in/voor (?) oktober weg.
Super, proficiat! Een goeie fokker is echt heel belangrijk, zeker als het je eerste mechel is. Voor ons was het ook de eerste mechel (en eerste eigen hond), en wij hebben ook bewust gezocht naar een fokker die ons écht aanstond naar manier van werken. Inderdaad ook iemand die zelf al jaren werkt met mechelaars, topwedstrijd niveau gespeeld met de teven waarmee te kweekt.
En terecht gekozen, want de pups doen het achteraf gezien (bijna een jaar later) allemaal heel goed. Het zijn allemaal heel vrije, zelfzekere en sociale honden. Nergens geen bang van, en als er al iets nieuws is, hebben ze voldoende zelfvertrouwen om toch te gaan kijken of te proberen. En daar geef ik de credits aan de fokker.
De keuze van pups was wel 'in volgorde' van reservatie. Om echt goed te matchen, moet je toch een krak zijn hoor. Die van ons was in de nest de luierik van de bende. Altijd slapen, minder enthousiast in zijn spelen, minder 'assertief' in zijn aandacht vragen. Achteraf blijkt die van ons de heftigste te zijn in zijn werken qua werklust. De fokker heeft zelf een teefje gehouden voor zichzelf, en zij heeft al eens laten vallen dat ze die werklust en hevigheid van de onze soms in die haar wat mist. Die van ons moet niet 'opgepept' worden, laat het ons zo stellen . Dat had je'm als pup in de nest allesinds nooit gegeven.
Citaat:
Hoeveel doen jullie met je pup de eerste week? Want ik denk dat ik snel de neiging zal hebben om te veel te willen doen. En niet per se wandelen ofzo want ik draag ze gerust wel een heel eind als ze moe is, maar bijvoorbeeld mee naar de stad nemen, mee naar het paard, even gedag zeggen op school tegen mijn oude leerkrachten, blootstellen aan drukke autowegen en dergelijke.
Ik denk dat er rond de periode dat de puppy komt hier ook kermis is. Ik heb eens van een Mechelse herder fokker gehoord dat hij gewoon met een groep mensen gaat en de puppy's dan wel draagt om ze gewoon te maken aan drukte en geluiden. Misschien ben ik nu ook wel al iets te ver vooruit aan het denken maar ik ben er echt wel excited voor.
Wacht het karakter van je pup eerst wat af. De ene is een stuk meer belastbaar dan de andere. Die van ons kan heel erg gevoelig reageren op nieuwe prikkels (dan gaat hij de hoogte in qua nervositeit en heeft hij wat tijd nodig voordat dat gezakt is), en hoewel hij wel altijd mee geweest is (parking van de supermarkt, hondenwinkel, naar mijn ouders, naar een kleuterschool tijdens de speeltijd, ...), heb ik 'extreme' omgevingen (zoals kermis, kerstmarkten ed) wel vermeden met hem. Nu begint dat ook goed te gaan (hij is nu 10 maanden), omdat hij nu iets meer rust in zijn bol begint te krijgen, maar als pup was dat echt te veel van het goede voor hem. Afwachten dus!
love_western schreef:Tjah ik train nooit met tuigjes, maak er alleen gebruik van tijdens pakwerk de eerste paar maand met opjutten.
Dus ik zou er niet zo'n hele grote punt van maken. Maar nu zal ik persoonlijk ook niet voor een hondenschool gaan die alleen corrigeren met stem
Die van mij schieten soms zo hoog in de drive, dat ik soms niet meer tot ze doordring met mijn stem. Vooral Django tijdens pakwerk
Maar goed bedrag word altijd beloont doormiddel van aai over de bol, stem of met een bal. Belonen met voer ben ik niet zo'n fan van. Alleen eerste paar weken makkelijk.
Wij trainen met tuigje, maar in combinatie met een prikband . Gehoorzaamheid = 90% van de tijd met tuigje met de lange lijn aan. Zijn aandacht is op ons en hij moet in dat stuk ook maar weinig gecorrigeerd worden. Prikband hangt erbij, voor het geval het nodig is, met een kort lijntje aan (20cm?) zodat hij er niet kan opstaan, maar dat ik het wel kan vast pakken.
Tijdens het pakwerk is corrigeren op stem alleen inderdaad niet altijd even succesvol . De eerste keer dat wij een stuk appél in het pakwerk gestoken hebben, toonde dat héél mooi. Meneer kent zijn houdingen perfect. Met snoep, zonder snoep, met bal, zonder bal. Maar met de pakwerker in zicht, heeft het verdorie bijna 10 minuten geduurd voordat hij wilde gaan zitten . Eenmaal hij doorhad dat hij daarna werd beloont met de mouw ging het snel, maar die eerste keer.... Die hoorde of zag niemand meer, enkel de pakwerker. En voor dat stukje appél (zeker zoin het begin bij het pakwerk) ben ik ook blij dat er een prikband bij aanhangt. Dat kan je braaf met twee vingers vasthouden, terwijl hij ter plaatse staat te trappelen. Anders had ik er al lang achter gelegen of ermee aan het vechten geweest....
Voor het 'opjutten' inderdaad tuigje. En dan jezelf héél schrap zetten en hopen dat je nog een beetje sterker bent dan de hond
Geplaatst: 31-05-17 09:40 
