Komen heel wat prachtige honden voorbij.
We hebben eigenlijk niet bewust gekozen voor een Bloedhond/jachthond maar we kregen de vraag van bekenden of we hem wilden overnemen ivm hun scheiding. Beiden werkten bij het leger, dus veel van huis dus dat een van henzelf hem zou houden was ook geen optie. Omdat ik Bloedhonden wel al vanaf kind prachtig vond heb ik m'n partner over kunnen halen Moco op te nemen.
lilopippa schreef:En wat leuk een bloedhond! Hij heeft een prachtige kop.
Vandaag ons eerste wild gespot

We waren een rondje door het bos. Opeens werd Ayvie zenuwachtig en begon ze te ruiken en te kijken maar wij zagen niks. Opeens zag ik een enorm zwijn tussen de bomen. Ik heb ze nog nooit zo groot gezien

Gelukkig rende hij snel dieper het bos in.
Dank je, ja hij heeft een leuke en lieve kop . Op de foto's was hij nog wat jonger. In september is hij 8 jaar geworden.
Mlies schreef:En wat leuk een bloedhond! Hij heeft een prachtige kop. Eerste wedstrijd seizoen zit erop (wisselend van de sterren van de hemel lopen tot hem bijna in de shredder willen stoppen) en nu mee op de jacht. Hij is enorm goed maar zijn ballen zitten hem (ofja, vooral mij) nog al eens in de weg

. Op naar de volwassenheid!
Dank je.
Even een hormonenstrijd dus
blondies schreef:Wat een gave bloedhond, geen zin om daarmee te werken?
Nee, hij is inmiddels 8 jaar (we kregen hem toen hij bijna 5 was) Hij is niet eens in staat om iets lekkers dat precies voor z'n voeten ligt te vinden, dan snuffelt hij overal behalve op de plek waar het ligt
Als je met een bal gooit en hij staat er met een poot op dan vindt hij hem nog niet
Met hem werken is ook nooit de intentie geweest (niet van zijn vorige eigenaren en ook niet van ons) Hij rent lekker bij ons los over het terrein, maar slapen heeft z'n voorkeur.
Picasso schreef:Dit vind ik nou een geweldige hond Imala!!!
De bloedhond vind ik ook een fantastisch dier (nogmaals) en is eventueel ook nog een overweging.
Zoals vermeld is mijn oudste Beagle overleden op 12 juli j.l. (mis d'r nog steeds vreselijk, once in a lifetime hondje (heb er al vele gehad).
Hoe lief en leuk ik hem vind, ik zou er nooit meer voor kiezen. Niet qua karakter of looks want ik vind hem prachtig en SUPER lief (hoewel ook super lomp
) , maar qua gezondheidsproblemen. De ogen zijn doordat ze hangen (zowel oogleden boven als onder) vrijwel altijd wat ontstoken/geïrriteerd, dus er gaan jaarlijks heel wat tubes oogzalf in. De oren zijn gevoeliger om een bloed-oor te krijgen vanwege hun grootte/gewicht. Hij heeft er 1 keer een gehad, door het zwiepen met z'n oren. Gelukkig hoefde hij er niet aan geopereerd te worden, maar kon de da al het bloed er met een spuit uit optrekken. Ook heel veel tubes Otiderm gaan jaarlijks in z'n oren (1 flinke tube per keer) Een paar keer per week moeten de oren ook schoongemaakt worden met babydoekjes (dan verdwijnt bijna je hele hand in de oren
)
Maar het is hoe dan ook geen hond voor in huis, en dan nog niet eens vanwege de kwijl die overal rondvliegt, maar vanwege de lichaamsgeur die Bloedhonden eigen schijnt te zijn. (en dan is het eerder stank dan geur
) Nu moet ik zeggen dat ik me voor z'n geur goed af kan sluiten, maar ik leek de enige in m'n gezin/familie /bekenden en kennissenkring te zijn.
Dus nadat hij eerst een poos in de serre heeft gewoond is hij toch verhuisd naar een buitenhok.
De geur is zo sterk (penetrant) dat je hem na een kwartier nog buiten ruikt ook al is hij al lang verdwenen.
Dus......denk heel goed na eer je aan een bloedhond begint.
Ik zou hem niet willen missen, maar er komt geen volgende van dat ras.
Onlangs heeft hij nog een flinke operatie doorstaan. Hij had blaassteentjes die achter het penisbot bleven steken waardoor hij niet meer kon plassen en ook nog vergrootte postraat. Gelukkig waren de nierwaarden nog goed en kon hij gelopen worden. Is toen gecastreerd en kreeg een urethraal catheter . Flinke operatie waarvan hij gelukkig goed hersteld is. Was nog spannend omdat hij ook een hartafwijking heeft.
Sterkte met het verlies van je oudste Beagle. Ze blijven toch voor altijd in je hart. M'n kruising Husky x DH is 7 jaar geleden op 14,5 jarige leeftijd ingeslapen en er is nog geen dag voorbij gegaan dat ik aan hem heb gedacht. Eerst met verdriet van het verlies en gemis en naderhand met mooie herinneringen.
lenaa_tje schreef:Hele gave hond die bloedhond. Heerlijk die lange oren. St. Hubertus type ken je binnen de jura laufhunden ook. Die zijn wat grover gebouwd.
Ze zijn mooi die lange oren, maar het heeft toch ook de nodige nadelen (voor de hond)
Die van jouw is ook een knapperd.