Donderdag 15 oktober kwamen Lindsey en ik terug van een middagje strand in Elafonisi, Kreta. Door de bergen heen, begonnen wij aan onze 3,5 uur durende terugreis naar Chersonissos. Na ongeveer een halfuur maakte Lindsey een noodstop en roept dat er een kitten op de weg zit. Ik had het helemaal niet gezien. Wij sprinten beide de auto uit, richting het kitten. Een klein hummeltje, mauwend langs de weg. Duidelijk op zoek naar haar moeder. Ze liet zich niet direct pakken, maar na 10 minuten en wat schrammen verder gaf ze zich over. Haar moeder was nergens te bekennen.
Wij besloten haar mee te nemen naar Chersonissos. Hier had zij geen kans op overleven. Ze zou hoogstens nog een dag te leven hebben of misschien nog wel eerder aangereden worden.. Toevallig hadden wij een paar dagen daarvoor contact gehad met het Mirtos Animal Project. Een Nederlandse organisatie die zwerfdieren opvangt in het buitenland, waaronder op Kreta. Zij wisten ons te vertellen dat er in Chersonissos een dierenwinkel zat waar wij heen konden. De mensen daar konden ons verder helpen met o.a. een zwerfdiertje meenemen naar Nederland.
Wij bedachten ons geen moment. Het kleine murmeltje hebben we in een doek gewikkeld en wij zijn in een ruk doorgeraced naar Chersonissos. Wij hadden immers nog drie uur voor de boeg. Helaas moesten wij erg voorzichtig zijn, want de politie had besloten die dag overal langs de weg te gaan staan. En wij wisten niet of het toegestaan was om zomaar een dier los te vervoeren.. Na een heel avontuur en een race tegen de klok kwamen wij iets na 19.00 uur aan in Chersonissos. De winkel, die eigenlijk om 19 uur zou sluiten, was gelukkig nog open! Lindsey deed ons verhaal maar kwam boos naar buiten. Wij waren de zoveelste die dag met een kitten. Wij moest haar maar ergens dumpen of euthanaseren.. No way!
Boos hebben wij ons bericht naar het Mirtos Animal Project gedaan en besloten het kitten mee te nemen naar ons appartement. Zelf hebben wij haar goed bekeken en schatte haar op 7/8 weken oud. Graatmager, een beetje ziekig en vervuild. Terwijl wij de zorg hadden voor dit kitten, was het Mirtos Animal Project bezig met het regelen van een opvang plek voor haar. De voorwaarden was echter wel dat als ze groot en gezond genoeg was, ze naar Nederland moest komen. Wij riepen direct dat dat geen probleem was. Zo gezegd, zo gedaan. Vrijdagavond konden wij haar naar het vliegveld brengen waar wij in contact gebracht zouden worden met Sue. Sue woont op Kreta en vangt zwerfdieren op totdat ze groot en gezond genoeg zijn om te vliegen naar een beter thuis.
Maar, het was pas donderdagavond dus wij hadden nog een nacht te gaan met een kitten. Wij hadden haar ondertussen al meerdere malen water aangeboden, maar drinken deed ze niet.
Er lag een afwasteil in het appartement en met wat dekens daarin, is ze in slaap gevallen. Er volgde wat nachtelijke controles. Het viel Lindsey op dat ze nog niet was gaan verliggen en ze helemaal koud aan voelde. Het kitten wakker gemaakt. Gelukkig leefde ze nog. Echter zo verzwakt dat zij zichzelf niet warm kon houden.
Vrijdag heeft zij gelukkig wat tonijn kunnen eten en wat gedronken. Oooh wat was het toch een lieverd. Waar ze zich eerst niet liet pakken, was ze nu niet meer bij ons weg te slaan. Op zoek naar warme plekjes en om lekker te kroelen. 's Avonds vertrokken wij op tijd richting het vliegveld van Heraklion. Na 1,5 uur zoeken, een hoop gevloek en vermijden van meneer de agent hadden wij Sue eindelijk gevonden. Wat een lieve dame! Zij gaat zorgen voor dit mormeltje tot ze naar Nederland kan vliegen en dan komt deze dame bij mij wonen
Vrijdag heb ik een mooie naam voor haar gevonden. Deze dame heet vanaf nu Joya en dit betekend 'geluk'. En wat mag zij van geluk spreken dat wij haar gevonden hebben! Tot over een week of 4 a 5 lieve Joya!
Thank you Sue for helping us and Joya.
Geplaatst: 18-10-15 19:39 
Ziet er goed uit!
maar 200 euro voor een asielkat is er dan ook over, bij mij gaan ze gratis weg ALS ze een goede thuis krijgen en ze MOETEN ze terugbrengen als ze ze niet meer zouden willen. 
