Geplaatst: 30-10-17 10:06 Helaas heb ik mijn frettenmeisje Hestia een poosje geleden moeten laten gaan. Ze was doodziek en werd ondanks de medicatie en infuus niets beter. Ze leed vreselijk. Het was het moeilijkste wat ik ooit heb moeten doen en wat mis ik haar. Haar zusje Abby heeft afscheid genomen en dat was hartverscheurend.
Gelukkig gaat het met Olafje nog steeds supergoed. Het is alweer een jaar geleden dat hij ziek werd en de dierenarts me zei dat ik blij mocht zijn als ik hem nog een half jaartje bij me zou hebben. Hij zou steeds slechter worden. Nou heeft hij al een poosje geen prednison meer gehad en hij voelt zich prima. Hij heeft alleen moeite met het verharen en wordt eerst kaal en daarna krijgt hij weer een prachtig vachtje, maar als dat alles is..
Als ie straks wakker is zal ik wel even wat maken van hem. Hij zit nu lekker in zijn wintervacht (al vind ik het niet eens zo'n heel dikke vacht). Zijn staart was een tijdje wat dun behaard maar dat is nu zo dik dat ik van zijn staart alleen een bontjas zou kunnen maken 
)
Daar wordt geen enkele dierenliefhebber blij van. Ik heb niet je hele verhaal gevolgd, maar heb je al vers vlees geprobeerd (dus ontdooide muizen/kuikens)? Daar deden die van mij het fantastisch op, brokken daar haalden ze hun neus voor op. Zit je inderdaad wel weer met vliegen, dat bood ik dus ook maximaal een half uurtje aan en dan haalde ik het weg, meestal kwam ik het een dagdeel later weer aanbieden. 
, maar goed, zolang ik er niet wekelijks naar toe hoef wil het wel. De Omeprazole haal ik gewoon bij de plaatselijke da, die is zeer meewerkend wat dat betreft. Toen mijn andere fret zo ziek was zijn ze helemaal op de hoogte gehouden door Hanneke en hebben ze veel geleerd. Voor de normale dingen en eerste hulp ga ik ook naar die dierenkliniek toe, voor de " grote" dingen en de jaarlijkse check up ga ik naar de Frettenkliniek.