Hier de afgelopen jaren al veel geprobeerd met vuurwerk - de meesten hier weten ondertussen wel hoe heftig het is bij Arya en ook hoe plots die angst er van het een op het andere moment in zat. Dit soort angsten zijn echt heel heel moeilijk om mee te werken. Er zit ondertussen wel iets vooruitgang in hier, dus ik ben daar al heel blij mee maar deze angst zal ben ik bang nooit helemaal weggaan of ze moet stokdoof worden op een gegeven moment
We zijn al 1,5 maand bezig met supplementen nu en ook alweer opnieuw laten wennen aan de oordempers van Rexspecs en dan zingen we het nu wel uit denk ik - deze combinatie leek vorig jaar samen met vlees in lik matten e.d. aanbieden het beste te werken hier. Het is goddank al niet meer zo erg dat ze maandenlang dagelijks hier kortbij afschieten, dat scheelt wel echt. Daardoor heb ik ook echt weer wat meer kunnen doen qua oefenen, zodat ze zelfs buiten in het donker laatst gewoon bereikbaar was na een eerste schrik reactie, dus ik ben trots op d'r

Hier binnen is ze so far met vlees goed af te leiden nog, dus wanneer er iets korterbij is kijkt ze ook al bijna vanzelf naar me voor wat lekkers, dus dat is echt heel fijn -
ter vergelijking: 2 jaar terug zat ze maandenlang elke dag rillend op de badkamer, voor geen enkele reden of eten vatbaar dus oefenen ergens mee ging niet en het was bidden en hopen dat het zsm klaar zou zijn. Vorig jaar hebben de oordempers ontzettend goed hun werk gedaan ook en was ze 15min na 00.00 al grotendeels aan't slapen. Hopelijk gaan die nu ook weer goed werken.
Maar het blijft zoeken wat werkt en wat niet en wondermiddeltjes zijn er jammer genoeg niet. Thundershirt doet hier bv net niks waar dat bij een ander weer wel wat kan doen enz. Het is zo individu afhankelijk met wat wel/niet werkt wat dat betreft.
Uitlaten doen wij voor het donker fatsoenlijk nog en echt in buitengebied en voor 20u om de hoek alleen nog even snel plassen en dan moet ze 't ophouden tot de dag erna, maar dat is gelukkig geen issue. Ze weet ondertussen ook dat wanneer er vuurwerk is hier, ze in het donker in de avond ook alleen de hoek om hoeft bij ons om te plassen en dan terug naar huis kan. Die voorspelbaarheid heeft haar wel ook geholpen om hier in ieder geval dan nog de behoefte te kunnen doen - anderzijds is haar angst wel extra erg hier in de wijk in 't donker dus is het ook weer lastiger eruit te trainen wanneer we wel vanuit thuis weer langere rondes willen doen in 't donker. Maar we focussen vooral op gewoon haar tegemoet te komen hierin, stapje voor stapje weer op te bouwen erna en als ik zie hoe het 2 jaar terug was, hebben we echt al flinke vooruitgang geboekt maar ik tel echt de dagen alweer af dat het achter de rug is het ergste en dan hoop ik dat ze niet te lang door blijven knallen.