Manu eet niks op, een verwend nest is het. Ook KVV, Barf, brokken, alles moet ik afwisselen want anders eet hij gewoon niet. Mijn eten, dat wil hij wel.
Ook dus niets wat hij gevangen heeft.
Manu doet katten dan weer niks, maar mijn Podenco teef zou het liefst hun vel over hun kop trekken. Die is echt enorm fel op katten en die reu gaat dan weer mee lopen doen. Ik houd ze dus mooi aangelijnd. Die Podenco gaat sowieso maar op één plek los en loopt verder altijd aangelijnd.
Ik heb alles geprobeerd met Manu, van dummie tot verstoppen en weglopen. Niets hielp want hij had gewoon geen respect voor me. Snoepjes en speeltjes interesseert hem nog minder dan niks. Ik vond dat echt heel lastig. Hij komt wanneer hij wil.
En dan kan ik vechten en frustreren en boos worden maar ik heb me erbij neergelegd. Ik zoek dingen onderweg die hij interessant vindt, zoals padden, kikkers, dennenappels, een bal in de sloot, of een stoeispelletje beginnen. Nu vindt hij mij al vaker interessant. Als ik zeg 'Wooow kijk dán!' komt hij met gespitste oren aan zetten om te kijken wat ik nu toch weer gevonden heb.
Soms krijg ik ook geen aandacht en dan loop ik gewoon door. Het is een hond die van alles wilt ontdekken. Ik kan daarom ook niet te vaak in hetzelfde gebied lopen, want hij gaat op onderzoek uit. Als ik doorloop moet ik wel zeker weten dat hij geen kwaad kan doen. Hier komen doet hij niet altijd maar als ik zeg dat hij moet wachten doet hij dat weer wel. Nouja, dan wacht hij maar en lijn ik hem aan. Hij staat vaak binnen no time weer achter me. Soms met een heel schuldbewuste kop. Dan heeft hij me dus prima gehoord en is gewoon doorgerend. Hij verraadt zichzelf
