Bedankt allemaal, leuk dat ik welkom ben!
Ik ben wel vooral een meelezer, hopelijk is dat ook prima.
Ik heb in april dit jaar nog een topic geopend omdat we aan het uitzoeken waren welk ras bij ons het beste paste (of wij bij welk ras
): [BB] Een hond, hoe begin je?Uiteindelijk zijn we (toch) bij de Finse Lap uitgekomen. We hebben ons op een aantal wachtlijsten gezet, en toen ging het ineens heel snel, en kwamen we in aanmerking voor een pup! Omdat we zelf nog op vakantie zouden - wat al gepland was - en we niet verwacht hadden dat het allemaal zo snel zou gaan, hebben we onze pup op een latere leeftijd gekregen dan normaal, namelijk met 12 weken. Hij is die extra weken nog lekker bij zijn moeder en zusje gebleven.
We hebben hem nu bijna twee weken, morgen gaan we voor het eerst naar puppycursus.
Hij is een enthousiaste pup die graag bij ons is en bij ons ligt, intelligent (veel variatie nodig), fluffy, knap, sociaal.
We lopen tegen de volgende dingen aan:
- Zindelijkheid is nog wel echt een dingetje. De grote/meeste plassen gaan wel goed, maar hij heeft er vaak een mini-plas bij zitten (als ie twee slokken water drinkt bijv.) die dan binnen gebeuren. Die gaan zo snel, zijn nauwelijks tegen te gaan.
- Aan de lijn (mee)lopen is ook nog wel iets waar we mee bezig moeten. Als ie te overprikkeld is, dan kan hij erge hyperfocus hebben met snuffelen, en niet meer goed willen lopen.
- Als laatste en hij heeft sinds kort ontdekt dat ie op de bank kan (maar niet mag), dat is best vermoeiend.
En zoals alle pups hapt hij soms wel in dingen, maar dat valt best mee.
Wij zelf zijn vooral bezig met 'hoe doen we het goed' en een balans vinden in alles, hem niet overprikkeld maken, maar wel energie kwijt; uitdagen en rust, zelf ook niet gek worden en de hele tijd 'aan' staan. Lastig hoor! Gelukkig is hij ook heel schattig.
We hebben het boek trouwens dat hier wordt aangeraden, ik heb zeker nog niet alles gelezen, maar al wel wat.
Dit is Meeko!


was meestal wel eigen schuld omdat ze hem toch aanhaalden bij binnenkomst terwijl we gewaarschuwd hadden. 




. Al hebben we bij Layla de frustratie om kunnen buigen naar of gaan liggen om aan te geven dat ze het niet snapt (bij bijvoorbeeld balans of fitness oefeningen) of bij momenten van spanning (bijvoorbeeld iemand die thuis komt) haar knuffel pakken om mee rond te rennen ipv in ons te gaan hangen (dat deed ze vroeger altijd). Ik kwam net terug van wat bij de buren af te geven (was dus maar kort weg), maar haar knuffel (ze heeft er veel, maar dit is haar favourite) lag ergens in de tuin. Dan merk je dat ze het even niet weet, ze gaat dan een paar rondjes een beetje zoekend rennen, maar ze kon haar knuffel niet vinden, en dan grijpt ze wel iets anders (mijn sloffen dit keer, maar had ze ook niet goed weggelegd).

