
Het ongeloof overheerst nog, maar dat zal nog wel even duren. Ze heeft een mooi plekje onder de vlinderstruik gekregen.
En het was het beste wat we voor haar hebben kunnen doen. Liever zelf in laten slapen als dat ze gestikt zou zijn.
Er is vanmiddag weer een eitje uitgekomen bij Marabi en Dainty. Toen we terug kwamen uit de kliniek was het hooguit net een half uurtje uit het ei.
Dat geeft nu wel fijne afleiding. Ik hoop dat er in één van de nestjes een dame zit die terzijnertijd misschien iets voor Pyriet kan betekenen als hij daar aan toe is.
Ik moet goed opletten dat hij wel gaat eten. Gelukkig zit hij in een groep dus die trekken hem hopelijk wel mee.
Nummus: Je kaapt het topic niet hoor! Vind het fijn om jullie visie te lezen

Mijn dierenarts heeft ook ooit eens gezegd: de dag dat ik niets meer voel bij inslapen etc, dan stop ik met dit werk.
Want je moet het werk met gevoel kunnen uitoefenen om het menselijke aspect en het respect naar de dieren te kunnen bewaren.