petitparis schreef:dat is wel een stevig verhaal... Dalmaten zijn idd niet de makkelijkste karakters. Maar met zo'n start heb je ook niet echt een referentie van hoe ze zijn. Gelukkig is hij wel oud geworden bij jullie.
Nee idd en het was een hele lieve hond alleen hij moest ons tegen iedereen beschermen, zo heeft hij ook genoeg mensen gebeten omdat ze bij het hek stonden en hem wouden aaien ondanks dat we een bordje hadden hangen waarop stond dat hij beet.
Uiteindelijk was de artrose zo erg dat hij gewoon door z'n heup gezakt was en niet meer kon staan, dat was geen fijn gezicht om te zien. Uiteindelijk bleek ook dat we voor hem de goede keuze hadden gemaakt, hij zat onder de tumoren en z'n heup zou niet beter worden dus hij zou alleen maar pijn houden.