Hij begind nu een beetje oud te worden.. grijs en zijn vacht is slecht (waarsch cushing).
Hij is erop getest en had verhoogde waardes, maar gezien het ook een stresser is bij de DA is het lastig.

Hij is echt mijn leven, we zijn onafscheidelijk hij volgt mij ik ben echt zijn baas. Ouders zijn tweede keus.
Ik woon begeleid en hij mag hier maar 2 dagen slapen op medisch advies (kinderachtig maar waar. Ik smokkel hem wel, maar zodra hij thuis bij mijn ouders is, jankt hij prescies zodra ze de jas pakken om hem naar mij te brengen.
We slapen ook samen.

Zijn jullie chi's ook zo aan jullie gehecht ?
) leuk hondje heb je!
)
Ze vindt mijn vriend ook lief hoor en ook mijn ouders, maar als ik thuis ben telt de rest niet meer mee... we slapen ook samen... ze ligt het liefst onder de dekens, stijf tegen me aan... en dan bij voorkeur haar kopje op mijn schouders...
Zo gezellig
Hoe doen jullie dat dan met de kleintjes? 

Kan er nog nachtmerries van hebben, die blik in haar oogjes.......