Geplaatst: 03-05-21 15:10 mijn ergste nachtmerrie.
Zaterdagochtend toen wij opkwamen en naar beneden liepen
lag mijn allerliefste Roque dood onder aan de trap
Hij lag erbij alsof hij zo is omgevallen, en ik hoop maar zo dat hij ook direct
dood was dmv een hartstilstand oid. Heb hem die middag nog naar het crematorium
kunnen brengen en is hij vrijwel direct gecremeerd, ( geen koelcel voor mijn vriend, hij haatte kou )
Ben er werkelijk helemaal kapot van, echt heb het gevoel dat mijn hart
eruit gerukt is, ben zo vreselijk verdrietig, en mis hem enorm!
Hij was vanaf dag 1 mijn zorgenkind, en er gaat echt geen moment voorbij dat ik
niet aan hem denk........
Morgen mag ik hem terug naar huis halen
Nooit meer kroelen, nooit meer dat warme lijfje naast me ..... nooit meer zijn geur opsnuiven ...
Wat ontzettend verdrietig... wel een mooie gedachte dat het van het ene op het andere moment gewoon klaar was, geen lijden. Maar toch, ik moet er niet aan denken 
) en een vergrootte hartspier. Was ook een beetje van de een op andere dag. Eerst Heidi, en een half jaar later Gustav. Bij hem herkenden we meteen het beeld.
) er voor gekozen hem alleen te houden. En dat gaat eigenlijk prima... ondanks dat hij vanaf kitten af aan altijd met z'n vieren is geweest.