
Laura: Doet me denken aan mijn eerste ratje Robbie, die was ontsnapt en wij hele huis doorzoeken en ineens trekt mijn pa een lade open en daar lag hij rustig op een sjaal te slapen

Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
sharon_quiz schreef:Lekker Kaus, zo'n met yoghurt besmeurde rat in je trui. Hahaha!
Dat "in bad doen". Hoe doen jullie dat precies? Een laagje water zodat ze ook nog kunnen staan, of zo diep dat ze echt moeten zwemmen?
Ik heb gisteren voor het eerst de kooi open gelaten terwijl wij naast de kooi aan het eten waren. Harley is de stoere en die durfde wel een paar rondjes om de kooi heen te gaan. Chopper bleef in de kooi. Bij het 3e rondje van Harley durfde ze een stukje mee te lopen. Maar toen ze ergens van schrok ging ze zo snel mogelijk terug naar de kooi. Dan gaat echt de turbo aan en kan ze ineens heel hard rennenHarley ging ook snel maar terug, haha. Leuk om te zien. Gaan we vaker doen
Vanillia schreef:Sorry Kaus ik moest heel hard lachen om je filmpje. Zo herkenbaar, dingen die je al fout ziet gaan en probeert te redden door heel hard en veel 'nee' te roepen, werkt hier ook nooit
Mijn dames doen het prima. Harley had gisteren op de bank geplast, ze was een beetje de weg kwijt denk ik want dat heeft ze echt nog nooit gedaanDe 2 kleintjes doen het ook goed, nog wel iedere avond/nacht gerommel in de kooi, vaak gepiep, maar ze hebben geen wondjes ofzo en liggen ook samen te slapen dus neem aan dat dat er gewoon bij hoort. Waar ik wel een beetje mee zit is dat de nieuwe dames allebei graag proeven met de tandjes. Nu los ik dat op door 'hee!' te roepen, daar schrikken ze dan even van, vervolgens komen ze terug en proberen ze het weer. Iemand enig idee hoe ik dit op kan lossen? Handen niet of wel wassen voor het laten snuffelen maakt geen verschil.. Wil het eigenlijk wel zsm oplossen, want het gaat ook steeds minder subtiel dus de 'hee!' werkt duidelijk niet, maar wat dan wel..
Vanillia schreef:Dat is m sowieso niet, want voordat ik mn handen bij elkaar heb om te klappen zijn ze alweer geschrokken van de beweging van mn hand.. Ik wil ze absoluut niet bang maken, maar ze koeten wel snappen dat mn vingers niet eetbaar zijn, vandaag niet, morgen niet en overmorgen ook niet
RedPassion schreef:Al die dingen niet doen, tenzij je echt (bange) bijters wilt creëren.Niet reageren is het beste, dan heeft hun gedrag namelijk geen enkel effect en loont het dus niet lang meer voor ze om het te blijven doen. Ik houd zelf mijn vingers altijd waar ze zijn, bij echte bijters duw ik heel zachtjes terug (mijn grens, mijn persoonlijke ruimte) als ik ze tenminste de gelegenheid heb gegeven om het anders op te lossen. Let daar wel op, bij bv. een rat die me bijt omdat ik hem in het nauw drijf (of iets forceer, bv. medicijnen geven) is een beet mijn eigen schuld en mag hij de grenzen aangeven vind ik. Maar als ze ook kunnen weglopen bv. houd ik mijn vinger in het bekje en duw ik de rat met diezelfde vinger zachtjes naar achteren. Begrijpen ze heel snel en die reactie is dan niet gebaseerd op angst maar op respect. Net als elk levend wezen houden ze van duidelijkheid, als jij je grens stelt maar die van hen net zo respecteert is het vaak snel over met happen en bijten.