TinkerTreas schreef:Nu de bank nog schoon (vooral stinkvrij) zien te krijgen....
Wij gebruikten kennelspray toen onze hond nog een pup was en nog spuiten we het regelmatig op plekken waar reuen veel plassen. Kennelspray breekt de urine af.
Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
watnou1 schreef:@marsu,
Begrijpelijk gevoel. Als je denkt, dit is m! Komt het vaak met de klik wel goed.
Zolang je goed weet dat zo’n hond uit de kennel niks gewend is natuurlijk.
Ik heb onze bubbels, sphoek uit Spanje, ook vanaf de foto “besteld”.
Géwéldige hond mét werkende oren
Nieuws over pipje uit Roemenië...
ze heeft demodex , wordt nu behandeld maar ze zal as vrijdag niet vertrekken naar ons toe, helaas...
nu hopen dat ze over 2 weken haar gezondheidscertificaat krijgt om te reizen.. duimen jullie mee ?
Marsu schreef:Ik kom hier even binnenvallen in de hoop dat jullie mij bij mijn twijfels kunnen helpen. Jullie hebben veel ervaring met buitenlandse honden.
Voor mijn gevoel heb ik mezelf wat op de hals gehaald, maar feitelijk is het zo ver nog niet.
Sinds een paar weken ben ik een beetje oriënterend op zoek naar een hond. Na wat websites kwam ik op Facebook groepen voor buitenlandse honden en ben als een blok gevallen voor een 2 jarige labrador mix uit Spanje. Gisteravond wat informatie opgevraagd en het blijkt dat hij in een dodingsstation zit![]()
Er zijn wat vrijwilligers uit Nederland die hem voor mij naar Nederland kunnen halen. Hartstikke leuk natuurlijk.
Maar nu krijg ik het een beetje benauwd. Koudwatervrees noem ik het maar. Wat als de hond geen match is. Ze weten niks van hem. En hij komt dan vrijwel rechtstreeks naar mij toe na alle formaliteiten. Er zit ook geen stichting tussen.
Je kiest dus eigenlijk van een plaatje. Maar als ik terug krabbel, nou ja dat scenario kunnen jullie wel uit tekenen.....
Uiteraard ben ik op de hoogte van de zorg die zó n hond de eerste tijd kost en ik heb een vriendin die al jaren buitenlandse honden heeft die me zal helpen.
Maar het benauwt me nu vooral dat ik hier eigenlijk geen goede keuze over kan maken. 2 opties, Optie A de hond komt, deal with it. Optie B einde jonge gezonde hond.
Ik hoor graag jullie ervaringen en tips.
NorwayFjord schreef:Ik zou zelf ook niet nog een keer voor een buitenlander kiezen als ik eerlijk mag zijn. Mulan is fantastisch en ik kan haar echt niet meer missen maar ik loop wel tegen wat dingen aan (heel bang voor verkeer vooral en ik woon bij een winkelcentrum) waarvan ik denk dat het met een pup toch makkelijker gaat. Tuurlijk kunnen die ook angsten hebben/ontwikkelen maar ik denk dat je het dan toch allemaal makkelijker om kan buigen.
Skippy01 schreef:NorwayFjord schreef:Ik zou zelf ook niet nog een keer voor een buitenlander kiezen als ik eerlijk mag zijn. Mulan is fantastisch en ik kan haar echt niet meer missen maar ik loop wel tegen wat dingen aan (heel bang voor verkeer vooral en ik woon bij een winkelcentrum) waarvan ik denk dat het met een pup toch makkelijker gaat. Tuurlijk kunnen die ook angsten hebben/ontwikkelen maar ik denk dat je het dan toch allemaal makkelijker om kan buigen.
Ik snap dit echt wel ja! Ik heb met Toby best wel geluk gehad. Ja, hij heeft het échte podengo jachtgedrag. Maar dat ligt natuurlijk in het geheel niet aan zijn ervaringen, dat is instinct. Hij kan dus niet los.
Maar verder vindt hij iedereen leuk, kinderen, volwassenen, maakt hem niet uit. Niet bang voor verkeer, niet bang voor paarden. Wel bang voor harde knallen (maar dat was mijn hond van een fokker ook).
Maar ik zit in een podengo-groep op facebook en er zijn veel honden bij met wél echt trauma's. En hoe hard ook: je 'moet' er toch zo'n 10-15 jaar mee leven.
Mijn enige reden om niet meer voor een podengo te gaan zou het gebrek aan recall zijn. De redenen om niet zonder meer meer voor een buitenlandertje te gaan zitten juist in de hoeveelheid getraumatiseerde dieren die toch in de opvang zitten. Van karakter vind ik een podengo dus écht geweldig, maar ik zou - als ik er nog eens voor zou kiezen - wel echt voor een pup gaan dan, geboren in de opvang of bij een fokker vind ik dan nóg om het even denk ik. Toby was overigens ook nog relatief jong toen hij kwam (hij was 7 maanden) en ik wilde toen niet eens meer bij de jonge pups kijken (die er wel zaten, geboren in de opvang, mama zwanger naar NL gekomen), omdat hij gewoon echt al had besloten dat hij mee wilde - wie ben ik dan om 'nee' te zeggen he![]()
Maar ik heb voor Toby een springer spaniel gehad die problemen bleek te hebben in zijn koppie. Daar viel dus nog véél minder aan om te buigen dan aan de buitenlandse opvangers in de familie. Blijft wel dubbel. Want bij een pup van 5-6-7-8 weken konden wij nog niks raars aan hem ontdekken. Dat kwam vanaf ongeveer een half jaar. We hebben hem 9 jaar gehad en 9 jaar moeten opletten met kinderen en vreemden, en op het laatst zelfs voor onszelf moeten opletten... Dát gevoel heb ik bij Toby dan weer nooit. Nooit gehad ook in de inmiddels 4 jaar dat ik hem heb. Ik ben echt niet bang dat hij (zonder héle goede aanleiding, het blijft een dier en zijn tanden zijn nou eenmaal zijn afweer) bijt.