Bokt.nl

**Geplaatst**: 12-07-20 07:20

Re: [VOLG]Mommies little helper, psychiatrische hulphond traject

Geplaatst: 12-07-20 07:20

Wat een ontzettend leuke foto's van jullie.

Hopelijk herstel je snel weer van alles.

**Geplaatst**: 04-08-20 14:44

Geplaatst: 04-08-20 14:44

Hoe gaat het inmiddels met jullie?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-08-20 17:05

Geplaatst door de TopicStarter : 06-08-20 17:05

hasufel schreef:
Hoe gaat het inmiddels met jullie?

Hoi hoi lieve lezers,

Jah het is even een tijd stil geweest. Onze lessen hebben even stik gelezen vanwege de vakantie maar stilgezeten hebben wij niet, Noah zit een beetje in der puberperiode. Dit is op veel plekken vooral te zien aan extra geprikkeld en wat meer onzeker. Toch trainen en oefenen we gewoon lekker door, maar het is nog meer kijken naar wat ze aangeeft.

Met mij ging het ook een tijdje minder, heel vermoeid en kon amper normaal door het huis lopen. Ik heb het ook heel moeilijk gehad toen noah begon te puberen, ze viel wat meer uit naar honden en had bij alles wat minder ging gelijk een zwaar gevoel van falen.. Het feit dat je met een hulphond loopt en ook eens met een herder gaf enorm het gevoel dat ik mezelf moest bewijzen. Wat mensen om mij heen nog wel eens vergeten, ik blijf iemand met een beperking. Al zie je het niet, er gebeurd genoeg.. Maar weten jullie wat.. oliebol happens!

Ik sta helemaal anders in deze periode, doe mijn best en Noah is naast mijn grote hulp ook nog gewoon een jonge opgroeiende hond! Deze mantra maakt dat ik me sterker voel voor ons allebei, daarnaast laat ze ook zo enorm veel goeds zien.

Afgelopen vrijdag had ik voor het eerst een paniekaanval op een vol terras, hoe deze paniek normaal naar binnen schiet kon ik het nu niet meer inhouden nadat ik haar had aangekeken. Ik wilde weg, naar huis.. Ik begon te huilen, deed mijn handen voor mijn gezicht en Noah.. die sprong op schoot! We liepen we met mijn moeder en zijn ergens in een straatje gaan zitten, vroeg haar DPT te geven en ze deed het gelijk. Ondanks dat mijn moeder weg liep, want jah als ik met mijn ouders ben is ze een enorm hoeder en kan best in paniek raken als een van hen dan wegloopt, maar nu niet.

In het kort, het gaat oke. We pakken de trainingen weer op en daarnaast durf ik het ook soms weer aan om samen de moeilijke situaties aan te gaan. Daarnaast genieten we van boswandelingen, zowel alleen als samen met andere. Noah is bijna een jaar oud en ik zou me geen betere hond kunnen wensen

**Geplaatst**: 06-08-20 17:44

Geplaatst: 06-08-20 17:44

Wat een mooie, eerlijke update Chris!

Ik vind het zo tof en knap hoe je met alles omgaat en hoe goed Noah zoveeeel dingen al wel goed doet voor d'r leeftijd. Ik herken me met sommige dingen ook echt goed wat je zegt; je hebt het gevoel je te moeten bewijzen aan anderen en bij elk blafje of iets of hangen in de lijn voel je je dan soms rot en denk je dat je faalt, wat natuurlijk niet zo is. Je probeert alles goed te doen en soms ben je dan misschien ook te veeleisend en kritisch met momenten - heb ik dan bv. - en dan moet ik weer even een stapje terug, relativeren/analyseren en dan kan ik er weer met een positieve mind-set tegenaan haha. Maar als je zelf vaak niet lekker in je vel zit, gaat het soms ook gewoon niet allemaal zo snel en goed als je wilt, maar dat komt wel. De hondjes zijn enorm veerkrachtig, leergierig en baasgericht en dat icm met jullie onderlinge band, gaat jullie er prima doorheen slepen. Je kunt straks terugkijken naar een traject wat met goede en slechte momenten tot succes is gekomen, maar zo hoort het ook; juist door die tegenvallen komen jullie er weer sterker uit.

Het is idd fijn als je langzaamaan op bepaalde momenten nu kunt denken:'oliebol happens'. Mensen verwachten echt dat je hond een robot moet zijn, altijd 100% perfect moet reageren en omgaan met dingen en dat je ze ook binnen een aantal maanden opgevoed moet hebben. Maar je hebt een 1 jarige hond aan je lijn en ze zijn wat dat betreft soms nog net kleuters met hoe ze omgaan met prikkels en is elke dag daarin ook weer anders. Sommige mensen zullen dat jammer genoeg ook nooit gaan begrijpen en je dan een ongemakkelijk gevoel blijven geven, dus het is idd voor jezelf en jullie samen eigenlijk super vooruitgang als je dat een beetje van je leert af te schuiven nu. Ik ben daar ook nog lang niet waar ik moet zijn, maar merk wel vooruitgang en dat je daardoor ook weer goede progressie kunt maken in de training/opvoeding.

(voorbeeld van ons; afgelopen weekend na de wandeling ijsje gaan eten ergens. Lucien en Milan liepen naar binnen en daar had Arya het heeeel moeilijk mee; da's echt ons struikelblok ook met haar dus daarom gaan we het weer oppakken nu en oefenen. Dus die zat te joelen en blaffen op het terras de eerste 5min en we kregen van sommige mensen echt hele geirriteerde blikken, en van anderen begripvolle en/of geamuseerde blikken. Ik voelde me echt onwijs rot erover, maar ben blijven zitten en heb volgehouden. Na 5min was ze rustig en hebben we de rest van de tijd daar, 25min, een hele rustige brave hond gehad die nergens meer naar om of opkeek en dat wilden we bereiken. Ik voel me dan ook echt onwijs kl*te als het zo gaat in het begin ipv dat ze meteen netjes naast zit en blijft en rustig blijft wachten als iemand wegloopt maar dat is de realiteit nu eenmaal niet voor ons en als we dus niks doen ermee kunnen we het ook niet oplossen. Maar jammer genoeg is er nog maar weinig begrip vandaag de dag. Ondertussen heb je wel overal schreeuwende kinderen wat dan helemaal prima is :')

)

Rot van die paniekaanval zeg, jeetje Y;(

Maar wat mooi overigens dan wel hoe Noah dus daarop heeft gereageerd!! Jullie doen het echt zo onwijs goed. Als ik de band zie tussen jullie; prachtig

En voor de rest niet te streng zijn voor jezelf, want van wat ik zo zie kun je Noah heel goed aanvoelen, ga je daar goed mee om - ondanks dat je zelf vaak niet lekker in je vel zit en eerlijk; tegenvallen horen ook erbij. Ze zijn niet leuk maar wel belangrijk voor de progressie want je leert ervan - en mag je echt gewoon trots zijn op wat je tot nu toe al samen bereikt hebt - niet alleen qua training/opvoeding maar ook als je ziet met wat je nu samen met Noah al kunt doen waar je een jaar terug misschien nooit had verwacht het ooit nog te kunnen doen. Ik vind het lig echt prachtig om jullie te zien samen, je updates te lezen en je te volgen via social media en ik weet echt 1000% zeker (nee, geen 0 te veel) dat jullie een gouden team zijn en jullie komen er echt wel $*\o/*$ (kijk idd op momenten dat je je rot voelt dan vooral even terug naar wat Wel goed gaat en wat je tot nu toe al hebt kunnen doen met Noah en dat geeft gegarandeerd een positieve boost weer

)

**Geplaatst**: 06-08-20 19:26

Geplaatst: 06-08-20 19:26

Leuk om weer wat te lezen! Wat een pretbek heeft ze toch he

Jullie komen er wel 8-)

**Geplaatst**: 06-08-20 20:33

Geplaatst: 06-08-20 20:33

Wat een mooi proces hebben jullie samen. En heel mooi ook dat je het allemaal zo open deelt $_/-\o_$ .
Jullie bouwen zo een band op dat jullie over een jaar zo op elkaar ingespeeld zijn.. een vriendin van mij had een hulphond voor haar ptss. Of officieel was het geen hulphond, maar zo was het wel. Bij paniek ging de hond idd bovenop haar zitten en haar beschermen. En de hond gaf ook aan als ze te ver over haar grenzen ging, heel bijzonder. Hoe verder de tijd streek, hoe sterker hun band Werd (en hoe meer de hond uit de pubertijd ging

, want dat speelt natuurlijk mee.
Dapper dat je het aangaat! Heb vertrouwen! Jullie kunnen dit!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-08-20 14:07

Geplaatst door de TopicStarter : 07-08-20 14:07

cursebreaker schreef:
Wat een mooie, eerlijke update Chris!

Ik vind het zo tof en knap hoe je met alles omgaat en hoe goed Noah zoveeeel dingen al wel goed doet voor d'r leeftijd. Ik herken me met sommige dingen ook echt goed wat je zegt; je hebt het gevoel je te moeten bewijzen aan anderen en bij elk blafje of iets of hangen in de lijn voel je je dan soms rot en denk je dat je faalt, wat natuurlijk niet zo is. Je probeert alles goed te doen en soms ben je dan misschien ook te veeleisend en kritisch met momenten - heb ik dan bv. - en dan moet ik weer even een stapje terug, relativeren/analyseren en dan kan ik er weer met een positieve mind-set tegenaan haha. Maar als je zelf vaak niet lekker in je vel zit, gaat het soms ook gewoon niet allemaal zo snel en goed als je wilt, maar dat komt wel. De hondjes zijn enorm veerkrachtig, leergierig en baasgericht en dat icm met jullie onderlinge band, gaat jullie er prima doorheen slepen. Je kunt straks terugkijken naar een traject wat met goede en slechte momenten tot succes is gekomen, maar zo hoort het ook; juist door die tegenvallen komen jullie er weer sterker uit.

Het is idd fijn als je langzaamaan op bepaalde momenten nu kunt denken:'oliebol happens'. Mensen verwachten echt dat je hond een robot moet zijn, altijd 100% perfect moet reageren en omgaan met dingen en dat je ze ook binnen een aantal maanden opgevoed moet hebben. Maar je hebt een 1 jarige hond aan je lijn en ze zijn wat dat betreft soms nog net kleuters met hoe ze omgaan met prikkels en is elke dag daarin ook weer anders. Sommige mensen zullen dat jammer genoeg ook nooit gaan begrijpen en je dan een ongemakkelijk gevoel blijven geven, dus het is idd voor jezelf en jullie samen eigenlijk super vooruitgang als je dat een beetje van je leert af te schuiven nu. Ik ben daar ook nog lang niet waar ik moet zijn, maar merk wel vooruitgang en dat je daardoor ook weer goede progressie kunt maken in de training/opvoeding.

(voorbeeld van ons; afgelopen weekend na de wandeling ijsje gaan eten ergens. Lucien en Milan liepen naar binnen en daar had Arya het heeeel moeilijk mee; da's echt ons struikelblok ook met haar dus daarom gaan we het weer oppakken nu en oefenen. Dus die zat te joelen en blaffen op het terras de eerste 5min en we kregen van sommige mensen echt hele geirriteerde blikken, en van anderen begripvolle en/of geamuseerde blikken. Ik voelde me echt onwijs rot erover, maar ben blijven zitten en heb volgehouden. Na 5min was ze rustig en hebben we de rest van de tijd daar, 25min, een hele rustige brave hond gehad die nergens meer naar om of opkeek en dat wilden we bereiken. Ik voel me dan ook echt onwijs kl*te als het zo gaat in het begin ipv dat ze meteen netjes naast zit en blijft en rustig blijft wachten als iemand wegloopt maar dat is de realiteit nu eenmaal niet voor ons en als we dus niks doen ermee kunnen we het ook niet oplossen. Maar jammer genoeg is er nog maar weinig begrip vandaag de dag. Ondertussen heb je wel overal schreeuwende kinderen wat dan helemaal prima is )

Rot van die paniekaanval zeg, jeetje Maar wat mooi overigens dan wel hoe Noah dus daarop heeft gereageerd!! Jullie doen het echt zo onwijs goed. Als ik de band zie tussen jullie; prachtig

En voor de rest niet te streng zijn voor jezelf, want van wat ik zo zie kun je Noah heel goed aanvoelen, ga je daar goed mee om - ondanks dat je zelf vaak niet lekker in je vel zit en eerlijk; tegenvallen horen ook erbij. Ze zijn niet leuk maar wel belangrijk voor de progressie want je leert ervan - en mag je echt gewoon trots zijn op wat je tot nu toe al samen bereikt hebt - niet alleen qua training/opvoeding maar ook als je ziet met wat je nu samen met Noah al kunt doen waar je een jaar terug misschien nooit had verwacht het ooit nog te kunnen doen. Ik vind het lig echt prachtig om jullie te zien samen, je updates te lezen en je te volgen via social media en ik weet echt 1000% zeker (nee, geen 0 te veel) dat jullie een gouden team zijn en jullie komen er echt wel $*\o/*$ (kijk idd op momenten dat je je rot voelt dan vooral even terug naar wat Wel goed gaat en wat je tot nu toe al hebt kunnen doen met Noah en dat geeft gegarandeerd een positieve boost weer )

Wat onwijs lief

Het is ook soms zo lastig, je kruipt in je gedachten die echt alle kanten op gaan. Het rugzakje wat ik draag door dingen die ik met onze reu heb meegemaakt maken het ook niet altijd makkelijker, het maakt soms dat ik nog meer mezelf wil bewijzen aan de mensen om mij heen.. Maar voor Noah, voor haar hoeft het niet. Ik hoef me niet anders voor te doen, niet sterker en mag ook mijn zwaktes laten zien. Ze is nog zo jong, wat ze al wil en kan is enorm en ook de slechten momenten mogen er zijn want ze blijft een hond en geen robot

Mensen weten soms niet wat ze kunnen aanrichten, een blik of zucht zegt genoeg. Maar doe mijn best dit los te laten, vooral voor Noah..

Marrit13 schreef:
Leuk om weer wat te lezen! Wat een pretbek heeft ze toch he Jullie komen er wel

Hahah jah een blije gup is ze zeker

Humpiedumpie schreef:
Wat een mooi proces hebben jullie samen. En heel mooi ook dat je het allemaal zo open deelt $_/-\o_$ .
Jullie bouwen zo een band op dat jullie over een jaar zo op elkaar ingespeeld zijn.. een vriendin van mij had een hulphond voor haar ptss. Of officieel was het geen hulphond, maar zo was het wel. Bij paniek ging de hond idd bovenop haar zitten en haar beschermen. En de hond gaf ook aan als ze te ver over haar grenzen ging, heel bijzonder. Hoe verder de tijd streek, hoe sterker hun band Werd (en hoe meer de hond uit de pubertijd ging , want dat speelt natuurlijk mee.
Dapper dat je het aangaat! Heb vertrouwen! Jullie kunnen dit!

Dankjewel! Zeker weten, daarom wilde ik ook echt bij 0 beginnen. Heel mooi hoe de hond van je vriendin haar zo hielp/helpt

Hahah jah die pubertijd, Noah is gelukkig (nog geen) heftige puber maar heeft ook wel eens der momenten :')

Maar ook die mogen er zeker zijn!

Voor iedereen die het leuk vind, deze ochtend zijn we weer het bos in gedoken en heb ik wat foto's gemaakt. Bij deze het topic met de foto's:
[BB-ITP] Mommies little helper, modelletje tussen de hei

**Geplaatst**: 18-08-20 14:31

Re: [VOLG]Mommies little helper, psychiatrische hulphond traject

Geplaatst: 18-08-20 14:31

Bij deze, ga ik hier ook volgen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-08-20 19:15

Geplaatst door de TopicStarter : 18-08-20 19:15

Nayomie schreef:
Bij deze, ga ik hier ook volgen.

Wat leuk! Welkom

Morgen hebben we weer training, kijk ik enorm naar uit! Het gaat heel goed, Noah bied uit zichzelf ineens veel dingen aan. Zo gaat ze veel voor me staan, een vorm van "blokken" en doordat ze helemaal tegen me aan gaat staan voelt het zo fijn. Sinds mijn paniekaanvak is naar plekken met mensen gaan zonder trillen en een soort paniek niet meer te doen, ondanks dat ik dus een ander gevoel doorgeef aan haar is ze zo rustig en relaxt. Haar blik, het contact wat ze maakt ik zacht en toch met die blije oogjes

Honden negeren is deze week een ander verhaal, ze gaat weer enorm te keer.. Hier gaan we nu wat meer de focus opleggen, want ik wil haar hier graag bij helpen/begeleiden maar merk dat ik de spanning moeilijk los kan laten naderhand en ook in mijn lichaam naar de paniek schiet. Nu merkte ik zondag en vandaag dat ze het beter deed als ik haar het commando "volgen" opdroeg, het is enorm zoeken naar wat voor ons beide werkt. Het hoort erbij, hoe geweldig ze het ook doet wij hebben ook hobbels op onze weg

Het is voor mij ook enorm wennen dat ineens alle spanning, prikkels, paniek en stress die zich normaal vanbinnen afspeelde nu naar buiten treedt. Niet schrikken, maar wel wennen. Al 23 jaar speelt alles zich af in mijn lichaam, niemand zou kunnen zien wat een winkel of supermarkt met me doet.. Dat is wel even anders, dat mag maar ook spannend. Ik schrik soms wel van wat het dus echt met me doet, ook hier werk ik aan

Dat was het weer, hoe de les ging dat deel ik morgen avond

**Geplaatst**: 19-08-20 20:50

Re: [VOLG]Mommies little helper, psychiatrische hulphond traject

Geplaatst: 19-08-20 20:50

Wat fijn dat het goed gaat! En ontzettend knap van jou en haar hoe jullie aan het leren zijn
Veel plezier met je training!

**Geplaatst**: 20-08-20 06:27

Geplaatst: 20-08-20 06:27

Informatieve update weer

Hoop dat de les goed gegaan is.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-08-20 10:29

Geplaatst door de TopicStarter : 22-08-20 10:29

HIEP HIEP HOERA
Mijn meisje was gisteren jarig en nu echt een jonge dame, ze is 1 jaar oud

Verder.. tjah ik zit er zwaar doorheen..

We hebben met de les geoefend op honden negeren aangezien ze dit aan de lijn heel moeilijk vind. Omdat ze wel heel graag wil maar onzeker wordt begint ze te blaffen, ik wist gewoon niet meer hoe te reageren. We zijn gaan oefenen met duidelijk "volgen" aan te geven en dit werkt wel, maar ik merk aan mezelf dat dit een hele grote heuvel is om te beklimmen.. Het ging twee dagen oké en nu kon we gisteren en vandaag geen hond meer zonder blaffen passeren, ik wil het liever niet toegeven maar kijk op dit moment er ook echt tegen op om de straat op te gaan maarjah ze moet er toch ook uit.. Ik weet dat dit goedkomt, als we er goed en consequent mee aan de slag gaan dit beter zal gaan maar eerlijk.. hier kan ik nu niks mee

Ze is donderdag mee geweest naar het prikken en daar deed ze het heel netjes, rustig en relaxt. Maarjah, daar zijn dan ook geen andere honden.
Afbeelding

Gisteren, op haar verjaardag, is ze voor het eerst naar de osteo geweest. Geen gekke dingen, echt een jonge honden lichaam. Ze is los gemaakt en ze liet het goed toe, ze is niet zo van veel worden aangeraakt door andere mensen maar ze liet het over zich heenkomen

Morgen gaan we bij een hondenschool op priveles, wil naast de opleiding iets samen gaan doen omdat ze dus wel heel graag samen wil werken dus wil gehoorzaamheid gaan starten en misschien straks als het kan kijken naar agilitie lessen

Dat was het weer, op dit moment dus even een diepen val en jah ik weet daar komen we ook weer uit en ze doet het super voor haar leeftijd.. maar nu, op dit moment kan ik daar even niks meer en vecht ik enorm om straks rustig een rondje te kunnen lopen..

**Geplaatst**: 22-08-20 20:51

Re: [VOLG]Mommies little helper, psychiatrische hulphond traject

Geplaatst: 22-08-20 20:51

Gefeliciteerd!! Moeilijk om te lezen dat je door een dal gaat maar jullie komen er samen wel uit. Ik geloof in jullie :(:)

**Geplaatst**: 23-08-20 09:21

Re: [VOLG]Mommies little helper, psychiatrische hulphond traject

Geplaatst: 23-08-20 09:21

Ik sluit me aan bij casta Mickey! Soms gaan dingen (een tijdje) moeizaam, maar het gaat ook wel weer omhoog
Heb vertrouwen!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-08-20 12:10

Geplaatst door de TopicStarter : 23-08-20 12:10

CastaMickey schreef:
Gefeliciteerd!! Moeilijk om te lezen dat je door een dal gaat maar jullie komen er samen wel uit. Ik geloof in jullie

hasufel schreef:
Ik sluit me aan bij casta Mickey! Soms gaan dingen (een tijdje) moeizaam, maar het gaat ook wel weer omhoog
Heb vertrouwen!

Jah dat is ook zo, weet ik ook heel goed maar vind het belangrijk om deze momenten ook te accepteren en er te laten zijn. Zowel voor mezelf als voor haar om weer even duidelijk voor mezelf te zien hoe we het gaan doen

Zijn net thuis van het gesprek op de hondenschool, morgen avond mogen we een les meelopen bij een groep waar we(als het past) mee in verder stromen. Ben heel benieuwd!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-08-20 14:48

Re: [VOLG]Mommies little helper, psychiatrische hulphond traject

Geplaatst door de TopicStarter : 26-08-20 14:48

Hallo lieve meelezers,

We zijn weer een paar dagen verder en dacht een update over de les wil ik wel graag met jullie delen

Zondag zijn we dus langs geweest voor een gesprek, mocht maandag avond komen kijken en eventueel meedoen met onze toekomstige lesgroep. Bij aankomst blafte ze enorm toen we bij de andere wachtende deelnemers stonden, mocht ergens met haar op afstand van de groep gaan lopen en toen kon ze zich goed herpakken. Mee dat de groep het veld op ging, ging ze als een gek te keer. De trainster wilde ons eigenlijk het veld niet oplaten maar ik weet dat ze los niet zo is(ze mogen aan het begin even spelen), daar vertrouwde ze op en jahhoor Noah liet gelijk goed zien dat het niet uit kwaadheid komt maar echt onzekerheid. Heb de les meegelopen en kreeg twee dikke duimen, we konde alles meedoen zonder enorm veel geblaf! Kon der goed begeleiden en aandacht vragen, we konde uiteindelijk zelfs op een kleine afstand bij de groep gaan staan zonder problemen

Het was echt een super les, feedback was dat ik sterker in mijn schoenen moet gaan staan en op mezelf moet vertrouwen. Want ze kan het super goed maar als ze onzeker wordt blijf ik te onzeker in reageren waardoor ze gaat blaffen, na wat tips ging het al veel beter.

Mag komende 2 lessen ook meedoen, dan heeft deze groep examen en mag ik daarna bij deze groep aansluiten bij de gevorderde les. Volgens haar was Noah hier al wel aan toe, ze gaf vrij weinig om de andere honden om haar heen. Natuurlijk ook overweldigend zo'n avond maar toch, ze heeft ook duidelijk laten zien hoe ze normaal reageerd.

Nu is het thuis ook verder oefenen, maar sinds de scholen zijn begonnen kom ik niks meer tegen hier :')

Achjah we trainen gewoon door en verder gaan we ook de bossen enzo nog in

Bedankt weer voor het lezen, tot volgende keer!

**Geplaatst**: 26-08-20 14:54

Re: [VOLG]Mommies little helper, psychiatrische hulphond traject

Geplaatst: 26-08-20 14:54

Wat goed van jullie! Ontzettend leuk dat ze na het examen mag instromen
Veel plezier komende twee lessen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-08-20 15:48

Geplaatst door de TopicStarter : 26-08-20 15:48

hasufel schreef:
Wat goed van jullie! Ontzettend leuk dat ze na het examen mag instromen
Veel plezier komende twee lessen

Hihi dankjewel

Jah ben ik ook heel blij mee, kunnen we komende lessen de groep nog een beetje leren kennen en dan samen iets nieuws starten hihi

**Geplaatst**: 26-08-20 16:27

Geplaatst: 26-08-20 16:27

Gefeliciteerd met de verjaardag van je prachtige maatje.
Wat betreft dat blaffen en je leiderschap, denk ik het volgende.

Het is geen terugval, maar een volgende stap.

Jouw hond is geen puppy meer, en deze puber vraagt nu om volwassen leiderschap van jou.
En dat is voor jou een prachtig moment om persoonlijk te groeien.
Als jij gaat staan voor wie jij bent, ben ik er van overtuigd dat het probleem een stuk minder wordt.
Jullie worden samen volwassen.
En dat komt goed.
Jullie komen er wel.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-08-20 16:47

Geplaatst door de TopicStarter : 26-08-20 16:47

senna21 schreef:
Gefeliciteerd met de verjaardag van je prachtige maatje.
Wat betreft dat blaffen en je leiderschap, denk ik het volgende.

Het is geen terugval, maar een volgende stap.

Jouw hond is geen puppy meer, en deze puber vraagt nu om volwassen leiderschap van jou.
En dat is voor jou een prachtig moment om persoonlijk te groeien.
Als jij gaat staan voor wie jij bent, ben ik er van overtuigd dat het probleem een stuk minder wordt.
Jullie worden samen volwassen.
En dat komt goed.
Jullie komen er wel.

Dankjewel

Dat is helemaal waar, we komen nu op een punt dat ik er echt moet gaan staan en er mag staan. Helemaal nieuw want ik sta het liefste ergens achterin een hoekje, onzichtbaar te zijn. Door en dankzij Noah komen we nu op een punt dat ik wat meer naar de voorgrond moet stappen en in mijn kracht(mentaal) moet gaan staan

Zo groeien we samen en komen er sterker uit

En idd.. ze is geen puppy meer wheee.. haha nee ze is nu een jonge dame, mijn mooie jonge dame

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-09-20 10:04

Re: [VOLG]Mommies little helper, psychiatrische hulphond traject

Geplaatst door de TopicStarter : 01-09-20 10:04

Hallo allemaal, zijn we weer met een update!

Gisteren hadden we weer les op de hondenschool, ik had 0 verwachtingen en ben best tevreden! Bij aankomst wel weer flink blaffen maar kon het gelukkig snel onder controle krijgen, na het spelen was ze al veel rustiger. De honden negeren gingal veel beter, konde dichter bij de groep staan en een aantal van de honden konde ons prima passeren terwijl madame zat en dat zonder te blaffen. 2 minuten stilliggen was ook geen probleem, maar dat is niks nieuws met een vrouwtje dat graag fotografeerd haha! De groep gibg het examen oefenen en ook wij mochten hem lopen, en eerlijk.. zo slecht vond ik hem niet gaan! Geen blik naar de honden, netjes de gevraagde oefeningen laten zien. Enige puntje deze les, het gras was enorm interessant, haar aandacht bij mij houden was moeilijk maar ik was allang blij dat ze niet met de honden bezig was :')

Over het algemeen weer een goede les, volgende week komt mijn trainer kijken en hebben we op woensdag weer les van de opleiding.

We zijn s'middags nog foto's wezen maken in het bos, nog even genieten van de heide

Tot de volgende update

**Geplaatst**: 01-09-20 10:06

Re: [VOLG]Mommies little helper, psychiatrische hulphond traject

Geplaatst: 01-09-20 10:06

Ik heb je topic gevonden! Fijn dat het gisteren zo goed ging.

**Geplaatst**: 01-09-20 10:31

Geplaatst: 01-09-20 10:31

Klinkt Super allemaal Chris!!! Wat netjes ook dat ze die examen oefeningen al zo goed mee deed.
Prachtige foto's ook weer. Ze begint ook echt die jonge hond look een beetje kwijt te raken

Dat afgeleid zijn door het gras herken ik van ons met de vorige cursus. Arya deed dat met het zand in de manege bak; ging ze zoeken naar stukjes poep. Was altijd hard werken om dan die focus erbij te houden - wat bij ons nogal helpt is heel slecht: knakworst of SMAC worst haha. Geeft Net dat beetje extra focus op die momenten waar onze 'gewone' beloningen tekort schieten. Ik gebruik dat dan bv. ook alleen met cursus zodat het niet normaal wordt. Wij starten 21sept met gg2 en dit x niet meer in een manege bak, maar op een veld buiten dus ik ben ook heel benieuwd hoe dat gaat zijn en welke andere afleidingen we daar tegen gaan komen :')

En dat ze al sneller bij trok met blaffen en honden negeren met pas de 2e les nu is gewoon super tof. Dan zie je idd wel hoe fijn zo gecontroleerd trainen (cursus met groep) kan zijn. Dan kun je heel mooi werken aan die dingen waar je thuis dan tegenaanloopt. Ik vond gg1 dus ook echt heel fijn om te doen alleen al ivm dat je oefent met andere honden kortbij waar je dat thuis toch lastiger kunt doen omdat mensen allemaal hun eigen ding doen en doorlopen en je de mogelijkheid dan toch minder hebt er iets mee te doen. En wat je nu op cursus mooi meeneemt, zal straks thuis dan ook 'ineens' erin zitten zeg maar. Klinkt in ieder geval super positief, zeker als je dan bedenkt dat ze toch een jonge hond is en ze veel prikkels te verwerken krijgt ook tijdens zo'n les. En natuurlijk veel verdienste van het succes gaat ook naar jou. De baasjes werken wel minstens zo hard :')

Toppertjes

$*\o/*$

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-09-20 14:22

Geplaatst door de TopicStarter : 01-09-20 14:22

Ymor schreef:
Ik heb je topic gevonden! Fijn dat het gisteren zo goed ging.

Hihi welkom! Jah voelde weer goed

cursebreaker schreef:
Klinkt Super allemaal Chris!!! Wat netjes ook dat ze die examen oefeningen al zo goed mee deed.
Prachtige foto's ook weer. Ze begint ook echt die jonge hond look een beetje kwijt te raken

Dat afgeleid zijn door het gras herken ik van ons met de vorige cursus. Arya deed dat met het zand in de manege bak; ging ze zoeken naar stukjes poep. Was altijd hard werken om dan die focus erbij te houden - wat bij ons nogal helpt is heel slecht: knakworst of SMAC worst haha. Geeft Net dat beetje extra focus op die momenten waar onze 'gewone' beloningen tekort schieten. Ik gebruik dat dan bv. ook alleen met cursus zodat het niet normaal wordt. Wij starten 21sept met gg2 en dit x niet meer in een manege bak, maar op een veld buiten dus ik ben ook heel benieuwd hoe dat gaat zijn en welke andere afleidingen we daar tegen gaan komen

En dat ze al sneller bij trok met blaffen en honden negeren met pas de 2e les nu is gewoon super tof. Dan zie je idd wel hoe fijn zo gecontroleerd trainen (cursus met groep) kan zijn. Dan kun je heel mooi werken aan die dingen waar je thuis dan tegenaanloopt. Ik vond gg1 dus ook echt heel fijn om te doen alleen al ivm dat je oefent met andere honden kortbij waar je dat thuis toch lastiger kunt doen omdat mensen allemaal hun eigen ding doen en doorlopen en je de mogelijkheid dan toch minder hebt er iets mee te doen. En wat je nu op cursus mooi meeneemt, zal straks thuis dan ook 'ineens' erin zitten zeg maar. Klinkt in ieder geval super positief, zeker als je dan bedenkt dat ze toch een jonge hond is en ze veel prikkels te verwerken krijgt ook tijdens zo'n les. En natuurlijk veel verdienste van het succes gaat ook naar jou. De baasjes werken wel minstens zo hard

Toppertjes $*\o/*$

Hahah jah heeel langzaam raakt ze der puppykoppie kwijt, heeel langzaam

We trainen natuurlijk al bijna een jaar op de basis, maar dit was wel een mooie bevestiging dat die er zeker goed inzit.

Jah dat zei mijn trainster ook al, pak iets vn worst ofzo maar we trainer eigenlijk amper tot niet met zulk soort beloning en wil het zo met de les dan ook liever niet gebruiken. Ik vind het nog niet zo'n ramp voor nu want het is ook overweldigend en heb dit liever dan dat ze als een malle op die honden aan het letten is :')

Het heeft afgelopen week al heel veel gedaan dus ik merk zeker dat het helpt, daarnaast vind ze het ook leuk om bezig te zijn haha dus win win

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-09-20 18:19

Re: [VOLG]Mommies little helper, psychiatrische hulphond traject

Geplaatst door de TopicStarter : 09-09-20 18:19

Hallo allemaal, zin in een update?

Vorige week weinig gedaan, naast de hpndenschool en het lopen met de uitlaatservice. Wel weer gewogen en vorige week zat ze op 23,50kg wat nog zeker niet genoeg is maar van 21kg naar dit is al een stap. Komende vrijdag wegen we weer en hopelijk zitten we dan in de 24kg

Afgelopen maandag was het weer hondenschool tijd, binnenkomst ging veel beter en ook de les ging super! Ze was iets meer opgefokt maar dat was ze de hele dag al, blaffen gaat al veel beter en verder liep ze alle oefeningen goed. Nu zou er eigenlijk een gat vallen in de lessen, want over 2 weken start de gevorderde les pas. Maaaar nu zei de lesgeefster "je loopt volgende week ook mee toch".. uhm, nee toch.. Dus wij lopen onverwacht volgende week het examen mee haha

Een mooie oefeningen want..

We mogen op voor de basistest!

Vandaag hadden we les van de hulphond opleiding, of noujah eerder het doornemen van de test. Eigenlijk hetzelfde als de gehoorzaamheids basislessen maar toch vind ik deze spannender dan die op de hondenschool haha :')

Het doornemen ging heel goed, precies zoals het dagelijk gaat. Degene die de teat afnam is inopleiding tot instricteur en keurt ook politiehonden, hij vond der helemaal geweldig en vond onze samenwerking heel mooi om te zien. Hoe we op mekaar inspelen en elkaar helpen, denk aan het passeren van honden. Heel trots op mijn meisje, ze was lekker haarzelf zelfs al was er een vreemde in huis

Dus deze maand 2 examens op de planning, ik kijk er enorm naar uit om daarna verdere stappen te zetten!

Met mezelf gaat het nu goed, zolang ik niet naar plekken met mensen hoef.. dit wordt steeds lastiger omdat ik steeds sneller van paniek naar distancieren ga en weer naar paniek, ik voel me opgesloten en alle ruimtes/straten zijn te klein.. vrijdag moet ik even naar de stad en hierdoor kijk ik er wat tegenop, we gaan vroeg dus hopelijk isnhet rustig..

Dit was het voor nu, een mini update maar wel leuke dingen om te delen