Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Goof schreef:appiesjappie schreef:Volgens mij willen ze alleen maar lezen wat ze willen lezen. Heb ook zo vaak gezegd dat ik contact heb met een gedragsdeskundige gespecialiseerd in dat ras. Ze zit bij deze vereniging. Ik ben lid van verschillende forums en facebooksites. Het is niet zo dat wij haar zomaar in gaan laten slapen. Het is ook niet dat we er nu over denken en morgen zouden doen. We denken er al langer over
Ik ben wel benieuwd naar wat de gedragsdeskundige al concreet heeft betekend qua observaties, trainingen, tips, handvatten, etc.
Moeilijke beslissing hoor TS.
Billy schreef:Sabri, als jij het allemaal zo goed weet, haal jij de hond toch op? Probleem opgelost
Sabri schreef:Billy schreef:Sabri, als jij het allemaal zo goed weet, haal jij de hond toch op? Probleem opgelost
Joh je vraagt iets wat allang gevraagd is en waar ik ook al antwoord op gegeven heb. Daarnaast willen aantal anderen graag dat ik liever niet meer reageer dus hou svp ook dan op steeds opnieuw vragen te stellen aan mij! En ik heb niet gezegd dat ik het allemaal zo goed weet en de hond kan opvangen. Wel dat het mij het beste lijkt hulp te zoeken bij mensen die weten welk vlees er in de kuip zit zoals bv Mariloulou haar posting die uit ervaring weet waar ze over praat.
Ik denk soms ook aan de hond die ooit afgemaakt werd omdat hij een keer een kind beet. Later na het inslapen bleek het dier ik weet niet hoeveel nietjes in zijn oor te hebben, het kind was even bezig geweest wat nietjes in het oor te plaatsen.. Niet alles is zo zwart of wit van een scherm af te lezen.
senna21 schreef:Kunstgrepen, zoals de hond moe maken om vervolgens in een bench te doen, gaan niet werken voor een hond die al nooit een gezins-/kindvriendelijke hond was.
De familie situatie is veranderd.
Het risico op bijtincidenten is verhoogd. De vraag voor TS is, hoe lang dit een aanvaardbaar risico is.
Heel veel sterkte TS.
Sabri schreef:senna21 schreef:Kunstgrepen, zoals de hond moe maken om vervolgens in een bench te doen, gaan niet werken voor een hond die al nooit een gezins-/kindvriendelijke hond was.
De familie situatie is veranderd.
Het risico op bijtincidenten is verhoogd. De vraag voor TS is, hoe lang dit een aanvaardbaar risico is.
Heel veel sterkte TS.
Ja bij rangorde problemen(kind is duidelijk lager in de rangorde dan de hond) moet dit probleem echt worden aangepakt. Hond moet leren wat zijn plaats binnen de roedel is en dat ook het kind deel is van het gezin en dus boven hem staat. Een hond hoort altijd de laagst mogelijke plek te hebben. In het geval dat dat hond gromt naar het kind is het duidelijk dat de hond niet juist zijn plek kent en daar niet voldoende op gecorrigeerd is. Dit geldt voor iedere hond die denkt dat hij hoger in de rangorde staat. Dit kost wel een andere omgang en de vraag is wil je dat, wil jij die energie aan je hond besteden of geef je de hond weg aan mensen die al wel weten hoe ze met zo'n hond moeten omgaan en geen kinderen hebben. Verder is het al een hond op leeftijd, waarschuwt hij netjes, en is dat wat je doet namelijk de hond alleen onder toezicht bij de kinderen zowiezo een must bij iedere hond met jonge kinderen. Ik weet in de hondenwereld zijn er vele manieren en wegen. Uit je verhaal begreep ik dat de cursus mislukt was. Er zijn meer scholen die wel kunnen aanslaan. Je zou bv de school van Martin Gaus kunnen benaderen en een afspraak maken om met een gedragsdeskundige met hond en kind langs te gaan. Want de hond in werkelijkheid zien en laten testen lijkt me geen slecht idee. En ja, dan zul je wel allerlei vragen krijgen en ik kan me voorstellen dat je dat liever niet hier openbaar zet, maar een op een is dat anders. En misschien kent de rasvereniging wel adressen van mensen die wel goed met dit ras kunnen omgaan. Misschien is er wel al een lijst daar voor mensen die zo een herplaats hond willen en geen kinderen hebben. Vaak houden rasverenigingen lijsten bij van mensen die graag een herplaatsingshond zouden willen. Niet iedereen wil zo nodig een pup.
Inslapen klinkt misschien makkelijk, ik kan je verzekeren, dit komt emotioneel hard binnen, zeker als het al 10 jaar je maatje/vriendin is, en kun je ook later nog enorm spijt van krijgen en wellicht nachtmerries etc. Zoiets wens ik je ook echt niet toe.