Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-10-16 20:37

Re: Wie nog meer een hond geadopteerd uit het buitenland??

Geplaatst: 08-10-16 20:37

Alleen thuis blijven zou ik sowieso echt heel erg langzaam opbouwen. Te starten met zelfs maar 3 seconden als meer al teveel voor hem is. Ik heb zelf altijd koekjes en lekkers bij me buiten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-10-16 11:30

Geplaatst door de TopicStarter : 09-10-16 11:30

Jorinda schreef:
Alleen thuis blijven zou ik sowieso echt heel erg langzaam opbouwen. Te starten met zelfs maar 3 seconden als meer al teveel voor hem is. Ik heb zelf altijd koekjes en lekkers bij me buiten.

Ja ga eens kijken hoe we dat kunnen opbouwen . Beginnen met een paar secondes dan maar. Dank voor de tip!

Ja iets lekker meenemen is dan wel het meest handig , want hij is ontzettend snel hebben we gemerkt

**Geplaatst**: 10-10-16 09:04

Re: Wie nog meer een hond geadopteerd uit het buitenland??

Geplaatst: 10-10-16 09:04

Jonas heeft nooit moeite gehad met alleen thuis blijven, dus daar kan ik je geen tips voor geven.

Met wandelen als Jonas wat ziet dan is hij ook weg. Dan kan je een heel blok kaas bij je hebben maar dan hoort en ziet hij je niet meer. Hij blijft in het bos dus tegenwoordig meestal aan de riem (10 meter flexlijn, dus kan ver rennen) Hier in de omgeving hebben we een paar stukken natuur die omheind zijn ivm schapen in de zomer. Als er geen schapen lopen kan hij hier lekker los!

**Geplaatst**: 10-10-16 09:10

Geplaatst: 10-10-16 09:10

Zeker niet overschatten in het begin. Ondanks mijn ervaring met adoptie (heb een zoontje uit China) had ik het naïeve idee dat mijn Spaanse hond hier zo wat direct thuis en gelukkig ging zijn.
Daardoor had ik hem in het begin helemaal niet door en vreesde een overactief, zenuwachtig "monster" geadopteerd te hebben. Helemaal wat ik niet wilde

.
Pas na een tijdje had ik door dat het stress was en ben ik hem anders gaan zien. Nu dik een jaar later is hij al veel rustiger al breekt er nu weer een periode van onzekerheid en angst bij hem aan. Geen idee waarom, al weet ik wel dat hij destijds in oktober over de poort van het asiel gegooid is, maar dat lijkt me nogal vergezocht

.
Moeilijkere periodes worden hier "opgelost" (in de mate van het mogelijke natuurlijk) door meer nabijheid en meer rust.
Alleen blijven is nooit een probleem geweest omdat er hier nog drie andere honden zijn.

**Geplaatst**: 10-10-16 12:14

Re: Wie nog meer een hond geadopteerd uit het buitenland??

Geplaatst: 10-10-16 12:14

Over het alleen thuis blijven hier ook ook verschillende verhalen met de pups!
Sommige pups vinden het geen probleem om alleen te zijn en slapen zelfs probleemloos in een bench. Andere willen echt absoluut niet alleen zijn en een bench is helemaal not done.
Geef ze tijd en bouw het langzaam op inderdaad. Iets te kluiven geven in de secondes/minuten dat je wegbent helpt hier ook altijd erg goed!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-10-16 09:17

Geplaatst door de TopicStarter : 11-10-16 09:17

En wat vinden jullie van een blafband. IK weet dat de meningen hier verdeeld over zijn. Max is gewoon net als een pup liefst in mijn nabijheid en dan echt liggen met zn neus tegen me aan. Als ik naar biven ga of erger nog naar buiten dan gaat hij blaffen echt heel hard. De chihuahuas doen dan gezellig mee , alledrie. Als ik naar boven ga hoor ik al hoe hij beneden in paniek raakt. Best lastig ik kan eigenlijk niet weg nu tenzij ik hem meeneem. Hij heeft wel een ontzettend zacht karakter. Voor hij hierheen kwam is hij door een andere hond flink te pakken genomen en hij had 17 hechtingen die er van de week
uitmogen. Het heeft zijn zelfvertrouwen niet vergroot. Hij is behoorlijk angstig naar andere honden en mijn chitjes kunnen hem met gemakl wegjagen dan springt ie snel ergens bovenop.

Wat apart Balte bij mij maakt dat dus niks uit dat ik 3 andere hondjes heb omdat ie zich op mij richt heel erg. Snachts gaat het wel goed en heeft ie zicht op de kleine hondjes vanuit de bench en is muisstil.

NZ92 Iets te kluiven heeft ie wel maar dat heeft niet echt zn interesse op dat moment

**Geplaatst**: 11-10-16 09:53

Geplaatst: 11-10-16 09:53

In de omgang richt hij zich ook op mij maar om alleen te blijven zijn de anderen wel ok. De eerste weken was hij ook overal bij en kwam enkel tot rust als hij tegen mij kon zitten. Hij sliep op een kussen onderaan de trap en dat was dan ook eerst nog janken en piepen.

**Geplaatst**: 11-10-16 11:25

Re: Wie nog meer een hond geadopteerd uit het buitenland??

Geplaatst: 11-10-16 11:25

Mijn moeder is er een aan het overwegen... Dama heeft ook wel wat last van verlatingsangst. Maar het is vooral dat ze altijd op brommers en fietsen met fietstassen aanslaat (ze is in Spanje als waakhond gebruikt). Maar het is vooral buiten een probleem, omdat ze dat uiteraard de hele buurt bij elkaar blaft. Ze loopt normaal los bij ons op het (afgesloten) erf. Maar hoe consequent we ook zijn, ze blijft blaffen...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-10-16 13:15

Geplaatst door de TopicStarter : 11-10-16 13:15

Ja dat snap ik JewEmm dat is ook lastig af te leren.En ook super vervelend voor anderen . Sommige hinden krijg je dit soort dingen er moeilijk uit Ik kijk het nog even aan maar hoor wel dat ze goed schijnen te werken.

**Geplaatst**: 11-10-16 22:02

Re: Wie nog meer een hond geadopteerd uit het buitenland??

Geplaatst: 11-10-16 22:02

Het enige wat je daarmee bereikt is een hond die én bang is om verlaten te worden én ook nog eens bang is om dat te uiten (want dat doet zeer). In mijn ogen schiet je er echt niks mee op en maak je het probleem alleen maar erger.

**Geplaatst**: 11-10-16 22:52

Geplaatst: 11-10-16 22:52

Ik heb ook het gevoel, maar dat is mijn eigen bescheiden mening gebaseerd op één buitenlandertje, dat niet alle regels rond opvoeding van honden die wij gewoonlijk hanteren werken op honden met een serieus rugzakje.
Mijn hond begon altijd opgewonden te piepen en te janken als hij je zag en deed niks anders dan opspringen. Negeren moet je dan in zo'n geval doen tot hij merkt dat zijn gedrag niet werkt. Bij hem werkte dat dus omgekeerd, hij werd nog onzekerder, ging nog harder zijn best doen qua piepen, janken en opspringen en deed op den duur plasjes van angst (?), onzekerheid (?).
Na bijna anderhalf jaar is hij (denk ik) nu zeker genoeg van mij en zal nog heel enthousiast reageren ( in de vroege ochtend soms al niet meer haha) maar het opspringen is enorm verminderd. Bij mijn partner doet hij het nog als die pas aankomt, bij bezoekers gaat hij nog door het lint

Het ergste bij mijn ex-man als die op zaterdag mijn zoontje komt halen. Die vindt zo'n hevige en witte haren verliezende hond maar niks en duwt hem altijd weg, wat dus compleet het omgekeerde effect heeft.

**Geplaatst**: 11-10-16 23:19

Re: Wie nog meer een hond geadopteerd uit het buitenland??

Geplaatst: 11-10-16 23:19

Ik breek even in, heb zelf ook een Spanjaard via AIN.

@ Leoenpat, onze hond raakte ook vreselijk van slag als wij naar boven gingen. Wat we niet wilde gebeurde toch, hond naar de slaapkamer. Eerst op een kussen en paar dagen later in de bench. Zodra ze dat gewend was zette we de bench iedere keer stukje verder. Na een paar weken kon ze heel goed alleen beneden slapen. Wij voeren d'r ook in de bench en toen ze kleiner was kreeg ze ook water in de bench.

**Geplaatst**: 12-10-16 09:07

Re: Wie nog meer een hond geadopteerd uit het buitenland??

Geplaatst: 12-10-16 09:07

Je hebt het hondje trouwens ook nog maar net. Geef het alsjeblieft even wat tijd, het is inderdaad geen hondje die zo vers van de fokker vandaan komt en al een heleboel gewend is. Het is een hondje met een rugzakje

**Geplaatst**: 12-10-16 13:29

Geplaatst: 12-10-16 13:29

Je hebt hem net, zou eerst netjes gaan trainen en ja, dan kan je half jaar gaan kosten en begint met ministapjes zoals hier boven al ergens gesuggereerd met die bench. En met mini beetjes tijd en in huis ook afstand maken. Blafband schrikt hij van het signaal, maar sommige honden raken dan nog erger in de stress en vreten eigen poten aan, je meubilair of weten gewoon echt niet meer wat te doen.
Heb je een schapenjager dan vind ik het allicht hele mooie uitvinding, maar voor hond met verlatings angst.. niet echt.

Heeft me met mijn vorige Nederlander die gedumpt was half jaar gekost en met die Roemeen die ik nu heb ook wel maand of 3, waarbij ik nu echt gewoon weg kan. Ook op stal (hoewel ik haar niet in stal kan stoppen vorige hond wel, deze springt er denk ik uit, dus heb ik haar geleerd in de trailer te zitten wachten)

**Geplaatst**: 12-10-16 13:53

Geplaatst: 12-10-16 13:53

Een gouden regel die ze bij adoptie hanteren (van kinderen dan) is eerst wennen en hechten, pas daarna kan je beginnen met opvoeden. Tijd, tijd en nog eens tijd dus, en geduld

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-10-16 15:00

Geplaatst door de TopicStarter : 12-10-16 15:00

Balte schreef:
Een gouden regel die ze bij adoptie hanteren (van kinderen dan) is eerst wennen en hechten, pas daarna kan je beginnen met opvoeden. Tijd, tijd en nog eens tijd dus, en geduld

Misschien ben ik te ongeduldig.. Moet ook wel ff wennen aan zn energie niveau. Hij moet echt goed lopen even anders wordt hij best druk binnen. Dan gaat ie echt racen en rennen
Hij heeft wel een super zacht karakter, terwijl mijn chis hem echt niet even aardig behandelen ze vormen 1 front tegen de nieuwkomer. Zelfs met voeren is hij heel makkelijk geen voernijd

Ik krijg iets meer contact buiten, hij kijkt nu wel waar ik ben de eerste dagen leek hij wel autistisch ik kon schreeuwen op mn hoofd staan ik bestond buiten niet.
Hij wil me nog wel steeds zien, ik oefen door naar boven te gaan dat ik ook even uit zicht ben . Volgende stap is dat ik naar buiten ga .Hij is vreselijk speels net een pup en plast ook als een pup voor een reu dus zonder poot op te tillen. Denk ook zeker niet dat ie ouder is dan een jaar te zien aan zn gebit en gedrag

Voer hem iets vaker op een dag want hij was echt in slechte voer conditie . ribben en bovenkant van de ruggegraat kon je heel goed zien Vanavond hondenschool eerste training.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-10-16 15:01

Geplaatst door de TopicStarter : 12-10-16 15:01

Een gouden regel die ze bij adoptie hanteren (van kinderen dan) is eerst wennen en hechten, pas daarna kan je beginnen met opvoeden. Tijd, tijd en nog eens tijd dus, en geduld

[/quote]

Misschien ben ik te ongeduldig.. Moet ook wel ff wennen aan zn energie niveau. Hij moet echt goed lopen even anders wordt hij best druk binnen. Dan gaat ie echt racen en rennen
Hij heeft wel een super zacht karakter, terwijl mijn chis hem echt niet even aardig behandelen ze vormen 1 front tegen de nieuwkomer. Zelfs met voeren is hij heel makkelijk geen voernijd

Ik krijg iets meer contact buiten, hij kijkt nu wel waar ik ben de eerste dagen leek hij wel autistisch ik kon schreeuwen op mn hoofd staan ik bestond buiten niet.
Hij wil me nog wel steeds zien, ik oefen door naar boven te gaan dat ik ook even uit zicht ben . Volgende stap is dat ik naar buiten ga .Hij is vreselijk speels net een pup en plast ook als een pup voor een reu dus zonder poot op te tillen. Denk ook zeker niet dat ie ouder is dan een jaar te zien aan zn gebit en gedrag

Voer hem iets vaker op een dag want hij was echt in slechte voer conditie . ribben en bovenkant van de ruggegraat kon je heel goed zien Vanavond hondenschool eerste training.

Afbeelding

**Geplaatst**: 12-10-16 16:00

Geplaatst: 12-10-16 16:00

Leuke hond leoenpat!

Onze eerste hond Galia, had ook enorme verlatingsangst. Tja, na 2 weken moesten wij ook terug aan het werk, maar eigenlijk was het niet te doen om haar alleen te laten. Met de dierenarts overlegd en hij raadde adaptil aan. Moet zeggen dat dit product voor Galia enorm geholpen heeft! Wanneer er momenten zijn die voor haar enorme stress kunnen geven (vuurwerk vooral) gebruiken we het preventief even. Ondertussen ook de tabletjes in geval van onweer. Deze angst hebben we er helaas niet uitgekregen.

Qua drukte: Zino (die hier nu een 3 maanden is) was in het begin ook megadruk. Altijd maar willen spelen, rennen, wandelen. We werden er een beetje gek van en ik begon al bang te krijgen voor wanneer ik ook terug aan de slag zou gaan/stage zou moeten gaan doen. Ik heb er toen door het warme week een week niet ver mee kunnen gaan wandelen. Net een klein ommetje. En meneer werd rustiger. Hij kwam ook wel van een heel druk opvanggezin, dus ik denk dat hij echt even moest leren om rust te nemen. Hij kan nu nog druk zijn hoor, maar na een wandeling gaat hij toch op de bank slapen (voor een uurtje of 2 :')

).

Met Zino ben ik nooit met dubbel gebruik van halsband en tuig gaan wandelen. Vanaf de eerste wandeling merkte ik dat hij erg op mij gericht was. Ik ben er de eerste dagen 24 uur op 24 bij geweest (ook bij blijven slapen) en dit heeft toch wel zijn vruchten afgeworpen. Op hondenschool is hij vooral op mij gericht (Galia durfde tijdens de les, wanneer ze los was, wel eens iets tegen mijn vriend te gaan zeggen en dan snel terug te komen

). Zino is heel hard op mij gericht. In de 2e week durfden we hem ook al los te laten. Wel altijd met snoepjes op zak. En op een terrein waar je duidelijk kan zien dat er niemand aan komt/niet snel weg kan. Ik moet wel zeggen dat ik niet had verwacht dat we hem zo snel los zouden kunnen laten. Bij Galia heeft het anderhalf jaar geduurd (+ training op de hondenschool) voor we deze stap durfden te nemen. Ondertussen loopt zij bijna overal los. Hebben dit in kleine stapjes opgebouwd en ook gewoon je hond kennen en durven vertrouwen. Als ik net een konijn de weg heb zien overlopen, dan blijft Galia ook aan de leiband hoor (want konijnen zijn toch lekkerder dan droge brokjes

).

Nog een foto van hen samen toen Zino hier anderhalve week was. Ondertussen ziet zijn puppyface er al wat volwassener uit.

Afbeelding

**Geplaatst**: 12-10-16 18:59

Geplaatst: 12-10-16 18:59

Konijn is natuurlijk ook wel echt veel leuker dan brokjes

**Geplaatst**: 13-10-16 10:19

Geplaatst: 13-10-16 10:19

Ik vond mijn Tauro in het begin ook hyperactief en dacht hem veel beweging te moeten geven. De eerste weken heel veel balletje/speelgoedje gooien in de tuin. Dat hielp eigenlijk niks. Hij zat in huis met het speeltje in zijn mond te zwijmelen maar durfde zich niet over te geven aan de slaap.
Wandelen gebeurde op een flink tempo om hem moe te krijgen. Een bijgeroepen hondentrainer stelde dat wandelen voor hem niet volstond maar dat hij moest lopen naast de fiets of dat ik er moest mee lopen.

Ik ondervond na een tijdje dat hij na een flinke wandeling twee dagen onrustig was dus ik stopte ermee. Ik heb mijn paarden in de winter aan huis, woon nogal afgelegen en hij kan hier vrij rond struinen in mijn weide en in de achterliggende weide van de buren. Mijn hoop was dat hij qua gedrag nog veel kon leren van mijn oudste hond Jeanne en dat gebeurde ook. Hij is voorzichtig bij de paarden enzovoort. Gaat wel veel verder weg van mij dan Jeanne maar is erg aan huis gebonden en zat na een "verdwijning" soms heel bang aan de voordeur, schrik dat zijn nieuwe plek ging verdwijnen.
Dat vrije uurtje deed hem wel deugd.

Tijdje later botste ik op een artikel, ik denk dat het dit was http://www.hondenlezingen.nl/341055424
En ik herkende daar veel in. Daarna ging ik heel rustig wandelen, samen genieten en wat rondsnuffelen en dat ging veel beter. Pas na ettelijke maanden durfde hij al eens alleen in de zetel te gaan liggen, deze zomer was ik hem soms "kwijt" en bleek hij lekker buiten in het zonnetje te liggen. Hij was dan een jaar hier.

Ik durf eerlijk toe te geven dat ik in het begin soms hoopte dat hij niet zou terugkomen na een toertje in de weides of dat de dame die voor de organisatie honden opvangt en erg gek van hem was, hem alsnog zou opvangen omdat ik echt het gevoel had van oh jee, dit wordt helemaal niks.
En nu is het de hond die ik voor ogen had en nog zo veel meer; ongelooflijk lief en zacht, super goed met mijn zoontje enzovoort.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-10-16 13:09

Re: Wie nog meer een hond geadopteerd uit het buitenland??

Geplaatst door de TopicStarter : 13-10-16 13:09

@tesseke Wat een heerlijk bekkies alletwee. En verschillend van uiterlijk maar ook van karakter dus!
@Balte: Mooi om te lezen.. ik denk na het wandelen ook vaak is deze expolsie van energie wel wat voor mij. Maar hij slaapt dan daarna ook wel weer heel lief naast me. Ik vind het mooi te lezen dat het bij jou helemaal goed kwam, en dat je toch manieren vond zijn gedrag om te buiten en te kanaliseren en er nu een top hond aan hebt

Deze heeft ook een mega zacht karakter en ik zie hoe lief hij is voor alles en iedereen. Ik zet zeker een aantal maanden door. Hoewel de verlatingsangst mij het meeste parte speelt, ik kan nauwelijks weg nu, tenzij we hem meenemen, Zag een leuk restaurant met een hele leuke aanbieding , maar nee we kunnen niet weg . Dat zou al heel wat zijn al is het maar een uurtje als ik ff weg kon. Gisteren training gehad bij de kynalogische club en het was verrassend te zien hoe snel hij leert. Het commando zit begreep hij vanochtend al heel goed na een half uur training gisteren.

@gr_roos Dank voor de tips dat voeren in de bench ben ik mee begonnen Dat steeds een stukje verder is een tip die ik eerder hoorde maar ij ligt nu bij mn chihuahuas onder de trap die kan hij zien vanuit zijn plekje. Nou ja volgende week training weer, ga ook nog wel vragen hoe we dat kunnen aanpakken zou leuk zijn als ik af en toe mn huis uitkan ) nu nemen we hem mee als mn man thuiskomt wordt ie de auto ingeladen rijden we naar de winkel manlief staat dan te wachten met hem en ik race even snel op en neer.

**Geplaatst**: 13-10-16 14:28

Geplaatst: 13-10-16 14:28

Zijn gedrag binnen was aanvankelijk ook niet te doen hoor

. Eén van de eerste dagen plaste hij gewoon over Jeanne

. Gelukkig kon ik wel telkens terecht bij de dame die opvang doet voor de organisatie, gewoon even via facebook mijn "zorgen" delen en die stelde me telkens gerust.

Wel goed dat je al naar de hondenschool kan. Dat zou Tauro misschien nu pas kunnen, qua prikkels dan. Zo denk ik toch

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-10-16 17:58

Geplaatst door de TopicStarter : 13-10-16 17:58

Balte schreef:
Zijn gedrag binnen was aanvankelijk ook niet te doen hoor . Eén van de eerste dagen plaste hij gewoon over Jeanne . Gelukkig kon ik wel telkens terecht bij de dame die opvang doet voor de organisatie, gewoon even via facebook mijn "zorgen" delen en die stelde me telkens gerust.

Wel goed dat je al naar de hondenschool kan. Dat zou Tauro misschien nu pas kunnen, qua prikkels dan. Zo denk ik toch

Ja joh ? dat is wel heel gek haha Je had gelukkig dus heel goed contact met de organisatie.

Ze zijn hier ook bereidwillig hoor. Mitch is verder een koele kikker, niet snel nerveus wel heel energiek

je krijgt tips maar ja dan moet je het zelf gaan doen natuurlijk.En kijken of het werkt in de praktijk

**Geplaatst**: 13-10-16 18:29

Geplaatst: 13-10-16 18:29

Ja, de dame in kwestie reist enkele keren per maand naar Spanje en kent dus een aantal honden persoonlijk. Tauro was één van haar lievelingetjes ginder, hij heeft er ook bijna drie jaar gezeten.
Zij zelf heeft hier in België constant opvangers van de organisatie die dan hier verblijven in afwachting van een adoptie. Heel veel ervaring dus en dat was wel fijn voor mij

**Geplaatst**: 19-11-16 14:40

Geplaatst: 19-11-16 14:40

Hoe gaat het er ondertussen mee?