Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Kabayo schreef:Gefeliciteerd kiwi!! Super nieuws!
Denisejazz geweldige fotos
Candalisa prachtig. Ben verliefd op dat blauwe oogje. Heeft die van mij ook!
Heel fijn Nynke. Het is een dropje
AaahhhIk smelt finnens
Mijn pupje groeit ook als kool. Ik duim zo dat dat oogje blauw blijft
[ [url=m/0visGf.jpg]Afbeelding[/url] ]
xDenies schreef:Kon de dierenarts niets er uit halen? Lastig zeg .. is het ook niet voedingsgerelateerd?
Avis schreef:Ik ben echt erg onzeker over of ik het goed doe. Dat ligt in mijn karakter en hij is mijn eerste hond. Ik ben vaak bang dat iedereen vanalles vindt van hoe ik hem opvoed, maar ik wil het vooral graag goed doen!
Gedachte: ik denk dat die onzekerheid van mij niet echt te merken is bij hem als we gewoon thuis zijn of op mijn werk. Misschien af en toe wel op straat of tijdens het wandelen als we andere honden tegenkomen (want, precies, dan ben ik bang dat mensen vanalles van ons vinden)
Avis schreef:Aaah puppy's! Gefeliciteerd Kiwi'tje! Mila ziet er ook fantastisch lief uit
Ik heb een beetje een ding waar ik mee zit en wat ik jullie voor wil leggen als het mag.
Mijn Cairn terriër pup is inmiddels 15 weken oud en doet het eigenlijk prima. Thuis nu zindelijk, een beetje chronisch blij en vindt het leven wel leuk volgens mij. De laatste dagen (drie ongeveer) vind ik hem wat gefrustreerd overkomen: geen geduld, met dingen, moeilijk veel lawaai als hij niet helemaal krijgt wat hij wil of niet zo goed weet wat hij eens zal gaan doen, vooral zijn eigen plan trekken als ik iets van hem vraag, etc. Verder eet hij op straat alles wat los- en vastzit, wat ik uiteraard niet echt een goed plan vind (dit doet hij overigens al vanaf dat ik hem heb (acht weken)). Over het algemeen probeer ik het met hem te ruilen voor iets lekkers of een speeltje. Vandaag echter had-ie een stuk kip of iets te pakken, waarna hij met veel gegrom (niet speels, echt agressief) in mijn hand beet toen ik het van hem wilde afnemen. Vanavond deed hij dat grommen weer toen ik naar hem toeliep omdat hij weer wat aan het kanen was.
Nu weet ik eerlijk niet zo goed wat ik daarmee aanmoet. Fysiek corrigeren lijkt me er helemaal voor zorgen dat de situatie en vooral zijn gedrag intensiveert, maar het negeren lijkt me ook verre van ideaal.
Over dat gefrustreerde nog: hij is behoorlijk intelligent, dus misschien moet hij af en toe iets meer mentale uitdaging hebben, dacht ik. Daar heb ik de afgelopen week zelf even niet zoveel aandacht aan besteed (zit zelf nogal in de knoop). Overprikkeling kan het niet echt zijn, als ik kijk naar wat we de afgelopen dagen gedaan hebben (hoewel ik niks wil uitsluiten).
Maandag hebben we puppycursus, dan zal ik de kwestie(s) ook nog eens voorleggen.
Ik ben echt erg onzeker over of ik het goed doe. Dat ligt in mijn karakter en hij is mijn eerste hond. Ik ben vaak bang dat iedereen vanalles vindt van hoe ik hem opvoed, maar ik wil het vooral graag goed doen!
Gedachte: ik denk dat die onzekerheid van mij niet echt te merken is bij hem als we gewoon thuis zijn of op mijn werk. Misschien af en toe wel op straat of tijdens het wandelen als we andere honden tegenkomen (want, precies, dan ben ik bang dat mensen vanalles van ons vinden)