Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
 maar ik vind het heerlijk om lekker met hem te lopen, het hardlopen op te bouwen. Ik doe zoals eerder gezegd obedience met hem en hij is zo slim dat hij alles meteen snapt. Hij is alleen niet zo slaafs aangelegd 
 dus ik moet hem goed weten te motiveren. Heel anders dan de herders/bordercollies etc die verder de obedience domineren. En mijn hond is ook altijd de enige die bijv speeltjes uit mensen hun tas jat als ik even niet oplet. Hij is echt een mega-clown.
  
 )
                                                         
 Dat is wel mijn eigen schuld, nooit goed opgebouwd/getraind en we trainen er ook niet hard aan. Het is wel beter dan het geweest is, maar hij kan nog steeds niet alleen zijn. Gelukkig is dat voor ons niet echt een probleem 
 Elmo is verder wel echt de makkelijkste hond ooit, dus hij gaat overal mee naartoe.                                                         
                                                         
 heerlijk                                                         
                                                         
                                                         Wijslander schreef:Dolci kunnen we ook nog niet "zomaar" thuis laten bij onze andere hond, alleen als we een specifieke routine aanhouden en dan lukt het nog niet altijd even goed. Zo zat ik afgelopen week dus met haar bij de kapster, gelukkig vond die dat alleen maar gezellig.
We hebben haar natuurlijk pas 4 maanden en binnenshuis is er wel veel verbetering, zo kan ik inmiddels rustig een uurtje boven bezig zijn terwijl zij vrijwillig beneden blijft (met de deur open).
Dit is de eerste keer dat we te maken hebben met verlatingsangst (of eigenlijk is scheidingsangst het juiste woord) dus ik volg hiervoor een online cursus van Monique Bladder. Ben er intussen wel achter dat het niet zo simpel is als het lijkt en dat je nooit de garantie hebt dat een hond goed alleen kan (leren) zijn, ook als dat in het verleden bijvoorbeeld wel zo was (of als het bij vorige honden altijd goed is gegaan, zoals bij ons).
Het is geen eenvoudig op te lossen probleem in ieder geval...
 En natuurlijk moet je het met ieder ras rustig opbouwen, alleen het feit dat ik het dus bij poedels zoooo vaak lees dat het zo moeizaam bij ze is, ben ik er gewoon mega bang voor dat het een probleem gaat zijn. Ik zou dit echt van begin af aan al mega goed willen oefenen. Maar ben gewoon bang dat je met een poedel al 3-0 achterstaat op dit vlak, t.o.v. een ander ras.  
 
                                                         
 AnnoNiemand schreef:Wijslander schreef:Dolci kunnen we ook nog niet "zomaar" thuis laten bij onze andere hond, alleen als we een specifieke routine aanhouden en dan lukt het nog niet altijd even goed. Zo zat ik afgelopen week dus met haar bij de kapster, gelukkig vond die dat alleen maar gezellig.
We hebben haar natuurlijk pas 4 maanden en binnenshuis is er wel veel verbetering, zo kan ik inmiddels rustig een uurtje boven bezig zijn terwijl zij vrijwillig beneden blijft (met de deur open).
Dit is de eerste keer dat we te maken hebben met verlatingsangst (of eigenlijk is scheidingsangst het juiste woord) dus ik volg hiervoor een online cursus van Monique Bladder. Ben er intussen wel achter dat het niet zo simpel is als het lijkt en dat je nooit de garantie hebt dat een hond goed alleen kan (leren) zijn, ook als dat in het verleden bijvoorbeeld wel zo was (of als het bij vorige honden altijd goed is gegaan, zoals bij ons).
Het is geen eenvoudig op te lossen probleem in ieder geval...
Nee lastig he, het is gewoon iets waar ik als een berg tegenop zie want als dat mis gaat en een hond niet even alleen kan zijn…. Tja, dat wíl ik gewoon niet.En natuurlijk moet je het met ieder ras rustig opbouwen, alleen het feit dat ik het dus bij poedels zoooo vaak lees dat het zo moeizaam bij ze is, ben ik er gewoon mega bang voor dat het een probleem gaat zijn. Ik zou dit echt van begin af aan al mega goed willen oefenen. Maar ben gewoon bang dat je met een poedel al 3-0 achterstaat op dit vlak, t.o.v. een ander ras.
![]()
Citaat:Positieve noot: bij ons is het goed gelukt. Hij is heel ontspannen alleen, en dat middenin de puberteit. Merk dat als we hem een paar uur alleen hebben gelaten, hij ook echt rust heeft gehad (is ontprikkeld).
Ik heb hem als pup nooit laten piepen/huilen (en gewoon nooit alleen gelaten, nog geen minuut) en dus die online training van Nina van Tilbeurgh gevolgd en daarmee leerde hij het erg snel en goed. Dat was een flinke investering in tijd, maar het betaalde zich al heel snel terug. Ik denk dat een pup zonder nare ervaringen wat dat betreft "makkelijker" is dan een hond met een rugzakje.
 Wat ik bijvoorbeeld tegenkom is dat er honden zijn die je overal achterna lopen (en volgens mij is dat met veel poedels het geval, want inderdaad: gezelschapshonden 
 ) en dat juist de honden die dát doen, een grotere kans hebben om problemen te ontwikkelen met alleen zijn (trauma’s zoals hierboven al genoemd is natuurlijk iets anders). Dus dat het daarom goed is om de hond van jongs af aan ook regelmatig op zijn eigen plek te laten (bench bijvoorbeeld) terwijl jij gewoon je ding doet in huis. Kan ik wel in komen.                                                         
 het drama werd steeds groter. Op een gegeven moment opnieuw begonnen op dezelfde manier als met het alleen zijn. Een ritueeltje, veel nabijheid en in het begin per paar seconden opgebouwd. Toen viel dat kwartje ook snel en leerde hij snel ontspannen in de bench.                                                         VogeltjeM schreef:Wat ik in die online cursus leerde, was dat het draait om zich veilig voelen. Dus je bouwt als het ware een positieve/ontspannen associatie op met alleen zijn. En dat kan alleen als je ervoor zorgt dat hij niet tussentijds toch angst/stress ervaart. Zeg maar: het heeft geen zin om op dag A de oefeningen rondom het alleen zijn te doen gericht op ontspannen, en dan dag B gewoon weg te gaan en hem te laten stressen en dan op dag C weer verder met de oefeningen. Dan doe je je effect teniet dus dat was even door de zure appel heen. In die cursus wordt het heel helder uitgelegd.
Heb ook de benchtraining op die manier aangepakt. Eerst de hondenschool gevolgd, die waren van het "laat maar piepen, zolang hij maar niet echt krijst, hij went wel". Nou, niet die van mijhet drama werd steeds groter. Op een gegeven moment opnieuw begonnen op dezelfde manier als met het alleen zijn. Een ritueeltje, veel nabijheid en in het begin per paar seconden opgebouwd. Toen viel dat kwartje ook snel en leerde hij snel ontspannen in de bench.

                                                         
). We doen in ieder geval nog 4 lesjes mee om te kijken of het wat is!
Anna79 schreef:Ik heb een grote poedel, zindelijk was ze binnen twee weken dag en nacht.
Alleen zijn heb ik een theorie over, wij laten de pup de eerste week dag en nacht niet alleen. Voor mijn gevoel krijgt deze dan een veilige basis na de schok van de verhuizing uit het nest. Na die week rustig aan opbouwen met alleen zijn. Ook heb ik onze hond veel woordassociaties geleerd, zo wordt het leven wat voorspelbaarder voor haar. Als we weggaan zeggen we altijd tot straks. Ze gaat dan meteen op de bank liggen slapen, kan goed alleen zijn.
 Dit soort dingen heb ik veel aan, dankjewel! Klinkt logisch, dat als er een veilige basis is, het vertrouwen dan groter is om het alleen zijn uiteindelijk op te bouwen. Goeie tip dus, dank daarvoor!                                                         Anna79 schreef:Ik heb een grote poedel, zindelijk was ze binnen twee weken dag en nacht.
Alleen zijn heb ik een theorie over, wij laten de pup de eerste week dag en nacht niet alleen. Voor mijn gevoel krijgt deze dan een veilige basis na de schok van de verhuizing uit het nest. Na die week rustig aan opbouwen met alleen zijn. Ook heb ik onze hond veel woordassociaties geleerd, zo wordt het leven wat voorspelbaarder voor haar. Als we weggaan zeggen we altijd tot straks. Ze gaat dan meteen op de bank liggen slapen, kan goed alleen zijn.
AnnoNiemand schreef:Tnx voor jullie reacties! Bevestigt wel een beetje mijn vermoedens en dat is jammer. Een hond moet hier wel echt alleen kunnen zijn. En niet dat dat veel of lang gebeurt, maar als ik ergens naartoe moet (al is het even naar een paar winkels of een lunch buiten de deur) wil ik geen stress hebben dat een hond de hele boel bij elkaar jankt en piept (ook zielig voor de hond natuurlijk). En mijn man gaat dat ook echt een probleem vinden want die wil in zijn vrije tijd als hij alleen is, echt een paar keer per week wel 2 a 3 uurtjes weg voor zijn hobby. Maakt het er niet makkelijker op, verder vind ik ze zo leuk die poedels! Maar het moet wel een toevoeging zijn en geen bron van stress... Over nadenken maar weer.
Lukasje schreef:Jaaa, die woordassociaties zijn superhandig! Dat doe ik ook. Vrij snel weet de hond dan wat er komt of verwacht wordt. Wanneer ik prut uit haar oogjes wil doen, zeg ik “oogje”. Wil ik haar pootje drogen, kondig ik dat aan met “pootje”. Ga ik slapen, krijgt ze een kusje met “slaapwel” zodat ze weet dat ik voor een poos naar boven ga. En zo kan ik nog even doorgaan.
Ook ben ik het helemaal eens met die veilige basis. Een pup/hond moet jou als zijn veilig ankerpunt zien.
