.Milde paniek hier dit weekend. Mijn mannetje Puk was spoorloos en zijn vriendennetje zat zielig in de tuin. Overal gezocht; nergens te bekennen. Toen kwam ik ineens een tunnel tegen. Diep
mijn vader kon er zijn hele arm in steken en voelde nog geen einde. Daar zat het konijn waarschijnlijk, dus. Snoepjes etc mochten niet baten. Afwachten dus.De volgende ochtend was meneer nog steeds niet gesignaleerd. Ik maakte me zorgen: was de tunnel ingestort? Was hij de tunnel ingekropen om dood te gaan? Hij is al 7.5 dus wat op leeftijd. Zorgen...
Zie ik ineens beweging in de bosjes, komt meneer doodleuk de tunnel uit
. "PUKJE!" krijste ik. Hele huis wakker
.Nu ben ik dus een wapenwedloop aan het voeren tegen de konijnen om hun geliefde tunnel dicht te houden. Ze vinden t namelijk helemaal niet leuk dat hun gangenstelsel ineens geblokkeerd is
.
.
.
. Hoe gaat t daarmee? 

Zit inmiddels ook buiten waar die niet meer kan ontsnappen.


.
Ik hoop zo erg dat hij zicht verstuikt heeft en niks ergs is!! 