
Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
love_animals schreef:Mijn rammelaar moet echt gecastereerd worden hij poept en plas het hele huis onder heb iemand ook zijn konijn gecastereerd en hoe ga dat in zijn werk ?
Delphi schreef:love_animals schreef:Mijn rammelaar moet echt gecastereerd worden hij poept en plas het hele huis onder heb iemand ook zijn konijn gecastereerd en hoe ga dat in zijn werk ?
Mijn ram is laatst gecastreerd. Ik moest hem op de afgesproken dag om 8:00 uur bij de DA brengen. Om 11:00 belde ze dat de ingreep goed gegaan is en hij al wat wakker was. Om 16:00 heb ik hem op mogen halen.
Je konijn mag niet vasten (nuchter zijn) voor de operatie. Hij moet zelfs gewoon eten en drinken vooraf, omdat anders de darmen stil kunnen gaan liggen. Mijn ram kreeg wat extra 'dwang'voeding vooraf begreep ik om te zorgen dat hij voedsel in zijn darmen had vlak voor de operatie.
Toen ik hem ophaalde kreeg ik antibiotica mee en pijnstilling. Ondanks dat hij geen pijn had, ben ik op advies wel pijnstilling blijven geven zoals voorgeschreven. Als ze eenmaal pijn krijgen en stoppen met eten ben je verder van huis.
Hij was eigenlijk gelijk de oude en begon direct te eten toen hij thuis kwam.
De hechtingen mochten na 10 dagen verwijdert worden. Dat doen ze zonder verdoving en is zo gepiept. Het deed hem ook geen pijn.
Na 14 dagen is hij niet meer vruchtbaar en mag hij gekoppeld worden aan een vriendinnetje.
Delphi schreef:Oh wat lastig he! Maar is het vandaag weer fout gegaan dan? Omdat je zegt dat ze gisteren lief waren en je niet meer weet wat je moet doen?
Klinkt een beetje als mijn stelletje! Alleen zorgde hier de ram voor onrust en waren de verwondingen hier heftiger, wat mij heeft doen besluiten om ze te scheiden. In het geval van mijn rammetje denk ik dat het te wijten valt aan de pubertijd.
Hier ging het zo super, tegen elkaar aan liggen en elkaar wassen. Zelfs voeren gaf geen enkele stress of onderlinge spanningen. Ze aten gewoon uit 1 voerbak.
Na het knokken, waren ze de dag erna gewoon weer zo lief en gezellig samen. Enkele dagen later betrapte ik ze tijdens hun 2e gevecht. Ik moest toen snel weg naar een afspraak. Ik heb ze dus gescheiden in dat hok. Toen ik terug was had het rammetje de staart vol omhoog en waren ze naar elkaar aan het grommen. Omdat er weer verwondingen bij waren gekomen heb ik ze gescheiden.
Hier zitten ze helaas nog apart. Het rammetje was de eerste week enorm aan het grommen en aanvallen als je erbij kwam. Ik ging er meerdere keren per dag koffiedrinken en bleef rustig zitten.
Nu kan ik hem weer aaien en wordt hij rustiger.
Ik weet nu ook niet wanneer ik het opnieuw ga proberen. Aan de ene kant wil ik ze zo snel mogelijk samen hebben, maar aan de andere kant wil ik even wachten tot hij de puberfase iets verder voorbij is. Hij is nu ruim 5,5 maand.
Delphi schreef:Nee hoor, 2 jaar kan echt prima! Wel zou ik even goed kijken naar welke DA je gaat. Niet overal zijn ze even kundig met konijnen.
Dus ik zou wel even kijken voor een konijnkundige DA.
Hier heb je een ieder geval een hele lijst met konijnkundige DA:
http://www.bunnybunch.nl/forums/topic/1 ... renartsen/
Eoweyn_x schreef:Delphi schreef:Oh wat lastig he! Maar is het vandaag weer fout gegaan dan? Omdat je zegt dat ze gisteren lief waren en je niet meer weet wat je moet doen?
Klinkt een beetje als mijn stelletje! Alleen zorgde hier de ram voor onrust en waren de verwondingen hier heftiger, wat mij heeft doen besluiten om ze te scheiden. In het geval van mijn rammetje denk ik dat het te wijten valt aan de pubertijd.
Hier ging het zo super, tegen elkaar aan liggen en elkaar wassen. Zelfs voeren gaf geen enkele stress of onderlinge spanningen. Ze aten gewoon uit 1 voerbak.
Na het knokken, waren ze de dag erna gewoon weer zo lief en gezellig samen. Enkele dagen later betrapte ik ze tijdens hun 2e gevecht. Ik moest toen snel weg naar een afspraak. Ik heb ze dus gescheiden in dat hok. Toen ik terug was had het rammetje de staart vol omhoog en waren ze naar elkaar aan het grommen. Omdat er weer verwondingen bij waren gekomen heb ik ze gescheiden.
Hier zitten ze helaas nog apart. Het rammetje was de eerste week enorm aan het grommen en aanvallen als je erbij kwam. Ik ging er meerdere keren per dag koffiedrinken en bleef rustig zitten.
Nu kan ik hem weer aaien en wordt hij rustiger.
Ik weet nu ook niet wanneer ik het opnieuw ga proberen. Aan de ene kant wil ik ze zo snel mogelijk samen hebben, maar aan de andere kant wil ik even wachten tot hij de puberfase iets verder voorbij is. Hij is nu ruim 5,5 maand.
Nee, vandaag valt wel weer mee, gisteren ook. Maar het is steeds zo wisselend dat het zo moeilijk is om een besluit te nemen. Als ik ze nu scheid zitten ze ook voorlopig alleen en dat vind ik ook zo sneu. Fiona is dat helemaal niet gewend en Flip zit ook alweer een jaar of 2 samen. Ilona is er een paar weken terug bijna aan onderdoor gegaan toen ze even alleen zat..
Ik heb waarschijnlijk eind dit jaar een eigen woning, thuis moet ik overleggen met m'n moeder en stiefvader. M'n moeder is niet zo moeilijk maar m'n stiefvader wel. Die is heel stellig, er mogen geen dieren bij, punt. Terwijl hij er niets voor hoeft te doen. Ik heb ook moeten knokken voor een nieuw maatje toen Ilona tot 2 keer toe alleen zat dus een ander konijn gaat me niet lukken gok ik. Eerst zou Nilti erbij komen, althans, proberen, maar die ie helaas overleden. Ik weet echt niet wat ik nu moet doen. Scheiden kan wel maar dan zitten ze tot vermoedelijk eind van het jaar alleen...
In jouw geval zou ik inderdaad wachten tot hij uit de puberteit is, als ie rond een maand of 7 is. Hoe heb je ze nu zitten? Kunnen ze elkaar wel ruiken/zien?
Nog een vraagje trouwens, mijn schoonmoeder heeft ook een FH die gisteren toevallig gecastreerd is. Ze wil er over 2 weken graag een voedster bij, maar het liefst geen jonkie ivm puberteit etc, het risico dat het straks fout gaat. Weet jij misschien iemand die wat oudere FH's heeft zitten in de buurt van Noord Holland? (omdat je er ook 2 hebt)
@love_animals;
2 jaar is geen probleem hoor. Zelfs rammen van 9 jaar bijv kunnen nog geholpen worden. Dat kan namelijk ook onder plaatselijke verdoving waardoor je geen narcose gezeik hebt. En bij een konijnkundige dierenarts moet het zeker goedkomen.
Ik zou wel zorgen dat je pijnstilling en dwangvoer in huis hebt. Castratie is een piece of cake maar je weet maar nooitOp zachte ondergrond houden de eerste paar dagen en de wond in de gaten houden, mag niet vuurrood worden. De eerste dag na castratie kan het even opzwellen waardoor het lijkt alsof je ram niet gecastreerd is maar dat is dus wel zo
Komt er dan nog een vriendinnetje bij?
Shettepret schreef:Konijnenmensen zijn nog erger dan paardenmensen dus?
Nou heel eerlijk Eoweyn... je kan behoorlijk scherp uit de hoek komen soms hoor.
Dat bedoel ik echt niet verkeerd en wat je zegt is absoluut goed bedoeld maar ik snap wel dat het bij sommige mensen in het verkeerde keelgat schiet.
Helemaal als je iemand tegen komt die het allemaal beter denkt te weten of willens en wetens onnozel doet/is...
Nogmaals, no offense!!!