Wij zijn inmiddels in Limburg beland en gesetteld.
Helaas is deze week echt heel erg ruk begonnen. Ik maakte een tussenstop bij de brunsummse heide (toch Curse?) Hier zit een groot losloopstuk, maar ook aanlijn. Eerst zijn we het losloopgedeelte ingegaan, maar daar was het zo bizar druk en alles rende door elkaar heen dat ik de keus gemaakt heb om naar het aanlijn gedeelte te gaan.
Jip was echt chill, deed zijn ding en was happy. Tot dat er twee staffords (sorry voor de mensen met zulke honden) ineens uit de bosjes vlogen en op Jip doken. Uit het niets. Zonder aanleiding. Het heeft mij zoveel moeite gekost om die honden er van af te krijgen. Ik kan heel eerlijk zeggen dat dat niet zachtzinnig is gegaan. Godszijdank heeft Jip fysiek alleen zichtbare schrammen, wat er onderhuids zit kan ik nog niet zien natuurlijk. Volgende week maandag staat de osteopaat op de planning, dus die kan extra kijken wat voor effect dit op het lichaam heeft gehad.
Maar waar ik het meeste bang voor ben is het mentale stuk. We waren onwijs goed op weg met de reactiviteit aan de lijn. Ik ben zo boos. Gefrustreerd. Woest.
Het duurde ook best lang voordat die beste eigenaar eens op kwam dagen. Ik kan wel zeggen dat ik die behoorlijk de huid heb volgescholden. Mijn hemel. Wat een imbeciel.
De komende dagen gaan we alle honden maar uit de weg en alleen met bekende honden op pad. Dit brengt ons weer flink wat stappen terug in de training..
Jip is nog steeds best van slag. Loopt constant te ijsberen, heeft nog niet geslapen en is hyper alert op het moment. Arm dier.
[ [url=m/1ZpnJs.jpg]Afbeelding[/url] ]
[ [url=m/DyEuBA.jpg]Afbeelding[/url] ]