Bokt.nl

Skippy01 schreef:

@KimD ik lees 'daarom zijn die buitenlandse hondjes vaak ook zo'n groot probleem' en het ging over agressie in het hele stuk discussie erboven. Mijn excuses als mijn interpretatie verkeerd was

kiwiwitje schreef:

T punt is wel. Dat van de 100000 hondenscholen er maar misschien de helft ook daadwerkelijk de nodige cursussen/opleidingen gedaan hebben. Dat telt ook wel echt mee. En een fatsoenlijke instructeur kan zien of er winst te behalen is aan ''gewoon trainen'' of aan een gedragstherapeut omdat t probleem veeeel groter is.
Maar er word ook wel veel te snel gezegd dat een hond agressief is.

KimD schreef:

Daar gaan me de nekharen overeind van staan, die Liv. Brrr.... Zo'n vreselijke hippie. Dat die toko nog niet gesloten is.

Ik heb daar een hele tijd geleden al eens bericht over gedeeld op Bokt. Weet alleen niet meer welk topic dat was.

cursebreaker schreef:

KimD schreef:

Daar gaan me de nekharen overeind van staan, die Liv. Brrr.... Zo'n vreselijke hippie. Dat die toko nog niet gesloten is.

Ik heb daar een hele tijd geleden al eens bericht over gedeeld op Bokt. Weet alleen niet meer welk topic dat was.

Oh nu maak je me wel nieuwsgierig haha! Ik zie natuurlijk alleen de mooie kant ervan he en eerlijk is eerlijk: hoe alles naar buiten gebracht wordt ziet het er gewoon heel goed uit en lijkt het echt alsof ze 'above and beyond' gaan. Maar heb idd van achter de schermen wel gehoord dat ze bv. echt een haai moet zijn naar d'r medewerkers bv.

KimD schreef:

Onder andere dat ja maar ze heeft ook al honden opgevangen en herplaatst die echt beter af waren geweest met een spuitje. Eén van die honden heeft in Keer een hond aan flarden gescheurd en een andere herplaatser heeft een kind in het gezicht gebeten, is toen nog in het nieuws geweest die aanval.

Maar zij wist toen zogenaamd nergens van.

Beide honden zijn door een gedragstherapeut beoordeeld en afgemaakt.

Zo wilde ze hond van een collega ook wel adopteren en genezen van epilepsie.

BlijNijn schreef:

Wat er in mijn ogen ook vooral meespeelt is de eigenaar en de zelfkennis van de eigenaar. Ik heb werkelijk waar een jaar gepiekerd of ik een Boerenfox qua karakter wel aan zou kunnen. Niet omdat het honden zijn die niet op te voeden zijn, maar omdat ik weet dat duidelijke grenzen stellen niet mijn allersterkste kant is. Uiteindelijk valt het me echt 100x mee, maar ik heb wel een weloverwogen besluit gemaakt bij de keuze voor een “hondenras”. (Ik weet dat de Boerenfox geen officieel ras is, maar even om m’n punt te maken). Is het harder werken dan het opvoeden van onze sullige (niet l*llig bedoelt) Labradoodle, absoluut! Ik ben alleen meer een Boerenfox-mens ben ik achter. Ik vind het “pittige” heerlijk en vooral het “zullen we er weer een leuke dag van maken”.

Ik zou nóóit bijvoorbeeld nooit voor een Mechelse Herder gaan omdat ik niet kan bieden wat zo’n hond nodig heeft. Ik vind ze werkelijk prachtig en ken een aantal super leuke exemplaren, maar als ik er een zou hebben zou dat echt mis gaan en dat ligt puur en alleen aan mij. Het is voor veel mensen alleen lastig om zo te reflecteren denk ik, want ik kom zeer regelmatig tegen dat mensen zeuren of klagen om iets wat eigenlijk heel specifiek is voor het ras of de kruising en ze het dus eigenlijk hadden kunnen voorspellen. Dat gebeurd met Staffords denk ik ook veel. Men vindt ze mooi of nog vaker stoer, “dus er komt een Stafford” en dan het liefst zo goedkoop mogelijk of met een bepaald kleurtje in plaats van een Stafford uit goed doordachte lijnen. En dan vindt men het vreemd dat het mis gaat? Ik vind dat je hij Staffords vaak aan de eigenaren al kunt zien of het een succes wordt of niet. Je hebt normale mensen met Staffords die weten wat voor een hond ze hebben en daar ook naar handelen en van die tokkies die het stoer vinden maar eigenlijk geen flauw benul hebben van wat voor ‘n hond ze eigenlijk hebben en hoe daarmee om te gaan.

Overigens zie ik dat in mijn omgeving met Ridgebacks. Is dat overal een hype op het moment of is dat iets lokaals?

Ik ga Liv eens opzoeken. Eerlijk gezegd ken ik haar helemaal niet.

cursebreaker schreef:

KimD schreef:

Onder andere dat ja maar ze heeft ook al honden opgevangen en herplaatst die echt beter af waren geweest met een spuitje. Eén van die honden heeft in Keer een hond aan flarden gescheurd en een andere herplaatser heeft een kind in het gezicht gebeten, is toen nog in het nieuws geweest die aanval.

Maar zij wist toen zogenaamd nergens van.

Beide honden zijn door een gedragstherapeut beoordeeld en afgemaakt.

Zo wilde ze hond van een collega ook wel adopteren en genezen van epilepsie.

Yikes, ja dat is idd wel heel naar! Het is idd wel heel belangrijk als je dat soort honden opvangt en herplaatst om ook eerlijk te blijven. Als een hond echt 'beyond help' is moet je idd gewoon eerlijk zijn. Wat eng die ongelukken. Ik weet idd dat de dierenarts van m'n schoonzus vorig jaar nog die hond heeft laten inslapen die een andere hond helemaal had verscheurd, dat is toen ook in het nieuws geweest dus misschien dat we het over hetzelfde hebben

KimD schreef:

Honden die (fatsoenlijk) gehoorzaamheidscursussen volgen zijn honden die over het algemeen ook getraind worden. Ik heb het niet over de gehoorzaamheidscursussen die op van die ik-moet-wat-te-doen-hebben-in-de-avond hondenscholen worden gegeven. Maar de honden die GGB & GG1 t/m GG3 hebben gevolgd zijn honden waar je in de sport vaak problemen bij ziet. Geen snelheid, niet op afstand werken, geen motivatie etc. Idem voor TD's maar dat is ook gewoon een 'sport' an sich. Daarom wordt er gezegd dat je met een sporthond zo min mogelijk gehoorzaamheid moet doen.

Maargoed, daar hebben we verder ook geen tijd voor. We beginnen met 9 à 10 weken met de agility training en doen daarnaast een puppycursus voor de socialisatie, meer niet, de rest leren ze via de agility wat nodig is.

Oshaa schreef:

KimD schreef:

Honden die (fatsoenlijk) gehoorzaamheidscursussen volgen zijn honden die over het algemeen ook getraind worden. Ik heb het niet over de gehoorzaamheidscursussen die op van die ik-moet-wat-te-doen-hebben-in-de-avond hondenscholen worden gegeven. Maar de honden die GGB & GG1 t/m GG3 hebben gevolgd zijn honden waar je in de sport vaak problemen bij ziet. Geen snelheid, niet op afstand werken, geen motivatie etc. Idem voor TD's maar dat is ook gewoon een 'sport' an sich. Daarom wordt er gezegd dat je met een sporthond zo min mogelijk gehoorzaamheid moet doen.

Maargoed, daar hebben we verder ook geen tijd voor. We beginnen met 9 à 10 weken met de agility training en doen daarnaast een puppycursus voor de socialisatie, meer niet, de rest leren ze via de agility wat nodig is.

Heb de rest ook wel gevolgd, maar kan er weinig zinnigs aan toevoegen. Alleen hier vroeg ik me iets over af. Bij "onze" hondenschool (we starten pas in september) moet je voordat je agility mag doen de basiscursus en één gehoorzaamheidscursus hebben doorlopen. Maar dat is dan mogelijk helemaal niet zo handig?

Wij willen vooral op cursus vanwege een stukje gewenning aan andere honden. Ondanks dat hij zijn hele leven als samenleeft met andere, is hij best reactief aan de lijn. Los is hij vooral timide. Het is dus een stukje socialisatie (zijn vorige eigenaren zeiden dat hij dat wel mist) en kijken of we kunnen werken aan zijn focus. Dit laatste omdat hij soms totaal van de wereld is, als hij bijvoorbeeld aan het snuffelen is. Het lijkt me leuk om (hobbymatig) mogelijk wat agility te doen, omdat hij best atletisch is en het volgens mij ook leuk vind om actief bezig te zijn. Twijfel nog wel een beetje met oog op de lichamelijke belasting, maar we moeten toch eerst de basis cursussen doorlopen .

Op de losloopwei zaterdag kwam er op een gegeven moment een bulldog bij. Die was echt als een gek aan het ronddollen (niet echt rennen, aan het geluid van zijn ademhaling te horen kon hij dit ook niet). Hij "sprong" ook bovenop Beer die daarna helemaal onder het kwijt zat (en het ook niet leuk vond, maar hij deed niks terug). Al snel dolde die verder. De andere honden ontweken hem vooral. Kort daarna sprong hij de zwemvijver in en moest hij door iemand worden gered, omdat hij aan het verdrinken was. De eigen eigenaar zag het volgens mij niet, dus één vd andere baasje is er achter aan gedoken. Dat was wel écht vreemd. Ik heb in principe niks "tegen" bepaalde rassen, maar van deze hond werden we niet echt blij. Later was er een andere bulldog, maar die zat met zwemvest alleen maar te sjorren aan een stok in de vijver. Die keurde de andere honden geen blik waardig (en zij hem ook niet).

BlijNijn schreef:

Wat er in mijn ogen ook vooral meespeelt is de eigenaar en de zelfkennis van de eigenaar. Ik heb werkelijk waar een jaar gepiekerd of ik een Boerenfox qua karakter wel aan zou kunnen. Niet omdat het honden zijn die niet op te voeden zijn, maar omdat ik weet dat duidelijke grenzen stellen niet mijn allersterkste kant is. Uiteindelijk valt het me echt 100x mee, maar ik heb wel een weloverwogen besluit gemaakt bij de keuze voor een “hondenras”. (Ik weet dat de Boerenfox geen officieel ras is, maar even om m’n punt te maken). Is het harder werken dan het opvoeden van onze sullige (niet l*llig bedoelt) Labradoodle, absoluut! Ik ben alleen meer een Boerenfox-mens ben ik achter. Ik vind het “pittige” heerlijk en vooral het “zullen we er weer een leuke dag van maken”.

Ik zou nóóit bijvoorbeeld nooit voor een Mechelse Herder gaan omdat ik niet kan bieden wat zo’n hond nodig heeft. Ik vind ze werkelijk prachtig en ken een aantal super leuke exemplaren, maar als ik er een zou hebben zou dat echt mis gaan en dat ligt puur en alleen aan mij. Het is voor veel mensen alleen lastig om zo te reflecteren denk ik, want ik kom zeer regelmatig tegen dat mensen zeuren of klagen om iets wat eigenlijk heel specifiek is voor het ras of de kruising en ze het dus eigenlijk hadden kunnen voorspellen. Dat gebeurd met Staffords denk ik ook veel. Men vindt ze mooi of nog vaker stoer, “dus er komt een Stafford” en dan het liefst zo goedkoop mogelijk of met een bepaald kleurtje in plaats van een Stafford uit goed doordachte lijnen. En dan vindt men het vreemd dat het mis gaat? Ik vind dat je hij Staffords vaak aan de eigenaren al kunt zien of het een succes wordt of niet. Je hebt normale mensen met Staffords die weten wat voor een hond ze hebben en daar ook naar handelen en van die tokkies die het stoer vinden maar eigenlijk geen flauw benul hebben van wat voor ‘n hond ze eigenlijk hebben en hoe daarmee om te gaan.

Overigens zie ik dat in mijn omgeving met Ridgebacks. Is dat overal een hype op het moment of is dat iets lokaals?

Ik ga Liv eens opzoeken. Eerlijk gezegd ken ik haar helemaal niet.

Ymor schreef:

Ik vind dus niet dat een kynologisch instructeur advies moet geven over agressie. Een kynologisch instructeur is heel simpelweg voor het aanleren van bepaalde standaard oefeningen en het beantwoorden van vragen over de algemene problemen die zich voor kunnen doen de eerste twee jaar.

Mocht je meer ervaring hebben in de honden dan kan je altijd een advies geven maar daar ben je gewoon niet voor opgeleid. Dus bij problemen die niet aansluiten bij het bovenstaande hoor je gewoon door te verwijzen. Nu hebben de meeste hondenscholen hier in de omgeving ook wel een gedragstherapeut in dienst.

KimD schreef:

cursebreaker schreef:

Oh nu maak je me wel nieuwsgierig haha! Ik zie natuurlijk alleen de mooie kant ervan he en eerlijk is eerlijk: hoe alles naar buiten gebracht wordt ziet het er gewoon heel goed uit en lijkt het echt alsof ze 'above and beyond' gaan. Maar heb idd van achter de schermen wel gehoord dat ze bv. echt een haai moet zijn naar d'r medewerkers bv.

Onder andere dat ja maar ze heeft ook al honden opgevangen en herplaatst die echt beter af waren geweest met een spuitje. Eén van die honden heeft in Keer een hond aan flarden gescheurd en een andere herplaatser heeft een kind in het gezicht gebeten, is toen nog in het nieuws geweest die aanval.

Maar zij wist toen zogenaamd nergens van.

Beide honden zijn door een gedragstherapeut beoordeeld en afgemaakt.

Zo wilde ze hond van een collega ook wel adopteren en genezen van epilepsie.

Oshaa schreef:

Heb de rest ook wel gevolgd, maar kan er weinig zinnigs aan toevoegen. Alleen hier vroeg ik me iets over af. Bij "onze" hondenschool (we starten pas in september) moet je voordat je agility mag doen de basiscursus en één gehoorzaamheidscursus hebben doorlopen. Maar dat is dan mogelijk helemaal niet zo handig?

Wij willen vooral op cursus vanwege een stukje gewenning aan andere honden. Ondanks dat hij zijn hele leven als samenleeft met andere, is hij best reactief aan de lijn. Los is hij vooral timide. Het is dus een stukje socialisatie (zijn vorige eigenaren zeiden dat hij dat wel mist) en kijken of we kunnen werken aan zijn focus. Dit laatste omdat hij soms totaal van de wereld is, als hij bijvoorbeeld aan het snuffelen is. Het lijkt me leuk om (hobbymatig) mogelijk wat agility te doen, omdat hij best atletisch is en het volgens mij ook leuk vind om actief bezig te zijn. Twijfel nog wel een beetje met oog op de lichamelijke belasting, maar we moeten toch eerst de basis cursussen doorlopen .

Op de losloopwei zaterdag kwam er op een gegeven moment een bulldog bij. Die was echt als een gek aan het ronddollen (niet echt rennen, aan het geluid van zijn ademhaling te horen kon hij dit ook niet). Hij "sprong" ook bovenop Beer die daarna helemaal onder het kwijt zat (en het ook niet leuk vond, maar hij deed niks terug). Al snel dolde die verder. De andere honden ontweken hem vooral. Kort daarna sprong hij de zwemvijver in en moest hij door iemand worden gered, omdat hij aan het verdrinken was. De eigen eigenaar zag het volgens mij niet, dus één vd andere baasje is er achter aan gedoken. Dat was wel écht vreemd. Ik heb in principe niks "tegen" bepaalde rassen, maar van deze hond werden we niet echt blij. Later was er een andere bulldog, maar die zat met zwemvest alleen maar te sjorren aan een stok in de vijver. Die keurde de andere honden geen blik waardig (en zij hem ook niet).

Skippy01 schreef:

Ymor schreef:

Ik vind dus niet dat een kynologisch instructeur advies moet geven over agressie. Een kynologisch instructeur is heel simpelweg voor het aanleren van bepaalde standaard oefeningen en het beantwoorden van vragen over de algemene problemen die zich voor kunnen doen de eerste twee jaar.

Mocht je meer ervaring hebben in de honden dan kan je altijd een advies geven maar daar ben je gewoon niet voor opgeleid. Dus bij problemen die niet aansluiten bij het bovenstaande hoor je gewoon door te verwijzen. Nu hebben de meeste hondenscholen hier in de omgeving ook wel een gedragstherapeut in dienst.

Ik ben het hier inderdaad mee eens ja. Beroep A is beroep A, en beroep B is beroep B en je hoeft m.i. elkaars werk niet per se te kunnen doen.

BlijNijn schreef:

Dat ben ik helemaal met je eens Skippy! En inderdaad, volgens mij is iedereen door Otje ineens verliefd op de Silken Windsprite. Ik wist voor Otje niet eens dat ze bestonden.

Ymor schreef:

Kim ik begrijp niet waarom je zo aanvallend reageert en ik vind dat oprecht heel erg vervelend. Skippy en ik geven onze mening, je mag het daarmee eens of oneens zijn, ik ben ook benieuwd naar je mening maar het is in dit geval echt de toon die de muziek maakt. Mijn visie is anders dan die van jou en dat heeft niks te maken met feit of ik wel of niet begrijpend kan lezen. Woorden in capslock schrijven lijkt mij dan ook niet nodig.

Otje heeft inderdaad ook mijn hart veroverd! Zo’n lief meisje om te zien.

Ridgebacks heb ik over het algemeen ook niet een heel goed beeld van. Maar ik heb ook zeker positieve gevallen gezien. En ik heb inderdaad het idee dat je ze de laatste jaren steeds meer ziet.

cursebreaker schreef:

BlijNijn
Met de Ridgeback heb ik een mooi exemplaar aan de overkant wonen wat mooi laat zien dat het gewoon geen match is met het gezin in kwestie en dat het belangrijk is dat je iets kiest dat bij je past en niet omdat je het een stoer uitziende gezinshond vind terwijl je geen ervaring met het ras hebt. Gezin met 4 kids waarbij ze dus meer een ‘gezin met hond’ zijn ipv ‘hondengezin’ zeg maar haha en dat is echt een ‘accident waiting to happen’. Gewoon geen flauw benul van wat ze in huis hebben gehaald, hebben ook niks van cursus gedaan en het is hun eerste hond. De eerste week waren ze al aan’t klagen over de bench en niet alleen kunnen zijn en in de maanden erna steen en been blijven klagen over het arme dier, dat het een rotbeest is en niet luistert en bla bla. Terwijl ik met momenten die hond zooo liefdevol en vol focus zie kijken naar ze, wachtend om te mogen ‘werken’ voor ze, maar ze communiceren gewoon volledig langs elkaar af. Ze ‘trainen’ dan zogenaamd achterom in de ‘steeg’ bij de garageboxen, terwijl ik zou hebben gezegd en zeker met je eerste hond; ga lekker op cursus… Maar dat hebben ze jammer genoeg niet gedaan. Zooo jammer dus allemaal, want het is in wezen een hele lieve, nieuwsgierige en leergierige hond (ze hebben van wat ik zie wel weinig energie gestopt in socialiseren op hetgeen na wat hij doet als hij weer als een ongeleid projectiel door de wijk rent) en hij kent geen fatsoenlijke grenzen waardoor dat bijtgedrag naar de eigenaren toe er nog steeds in zit ook en dat is soms niet mis, brr. (Kwam d’r een hele tijd terug op de hei tegen en toen kreeg ze ‘m niet vast omdat ie *verrassing* natuurlijk te druk met Arya was en toen ze ‘m te pakken kreeg zei ze ‘ZAG JE DAT? HIJ BEET ME WEER?!’ Had ik overigens niet gezien, maar mijn hemel. De hond is ook nu 11 of 12 maanden. Als ze op deze toer doorgaan… ben benieuwd. Het is ondertussen al een flink reutje waar dus geen controle over is. De kinderen lopen meer met de hond als de ouders. Je zou verwachten dat mensen met zo’n groot gezin en een eigenaresse welke leerkracht is dat er wat verantwoordingsgevoel aanwezig zou moeten zijn, maar valt vies tegen haha. Maar met veel honden krijg je dit als resultaat als je er zo mee omgaat natuurlijk; moet je met een herder ook niet doen. En ook ik ben niet altijd even consequent en dan maakt mevrouw er misbruik van of daardoor gaat bepaald gedrag er lastiger uit zoals het blaffen soms om maar wat te noemen en dan wordt je even lekker met je neus op de feiten geduwd. Dat kun je dus ook niet doen van pup af aan; inconsequent zijn, want dat gaat dus gewoon fout op een gegeven moment. Bepaald (rastypisch) gedrag moet je gewoon echt van begin af aan begeleiden en begrenzen. Maar veel mensen lezen zich ook gewoon niet in vooraf en/of trekken zich gewoon nergens wat van aan. Kan me bv. Niet voorstellen dat de fokker niet dringend advies gegeven heeft om op z’n minst een pup/basis cursus te doen bv. Uiteindelijk zijn er nu dus alleen verliezers want de hond heeft eigenaren die niet weten hoe ze ermee om moeten gaan en de eigenaren zijn vaker wel dan niet gefrustreerd waardoor het lastig is om het positieve erin terug te vinden.

Daarentegen: Esplendido hier in het topic is weer een heeel mooi voorbeeld van hoe stabiele Ridgebacks zijn en hoe geweldig het ras an zich dus wel is als je weet wat je ermee kunt doen en het ras bij je past.

Hier op de hei loopt ook iemand met een Ridgeback. Die is an zich stabiel maar laat wel al heel snel duidelijk zijn mening zien zeg maar Arya loopt er liever in een boogje omheen dus Maar zo komen wij ook wel eens honden tegen die Arya ook te intens vinden als mevrouw gaat rennen en in 'opjaag' modus gaat. Maar dat wil ik sowieso niet hebben dus dat kap ik ook af. Houd er niet van als een hond zo hoog in de emotie komt en je doet daar niks mee.