Momenteel heb ik deze 4
Spike heb ik nu sinds 2014. Een reu uit Roemenie van rond een jaar of tien, hij zat in het dodingsasiel van Buzau. Net op tijd er uit gehaald, want de volgende dag zouden de dieren verbrand worden, humaan in laten slapen is te duur, dus beter om alles in een kennel te mikken en de hens er in.
Spike heeft gezworven, is hardhandig gevangen en in een donkere ruimte gehouden, verrot geschopt en mentaal geknakt. Hij is door een particulier (geen stichting)naar nederland gehaald en daar op de tweede dag al ontsnapt. We hebben hem met de stichting na een week kunnen vangen, met behulp van veel posten en een vangkooi. Hij liep ook al op de A7, maar dat is mbv politie goed gekomen. Hij heeft eerst een nacht in een ruime kennel doorgebracht en is daarna geintroduceerd in de roedel van 12 op stal. Dat ging goed, hij bleef kalm, maar wist duidelijk zijn grenzen aan te geven. Uiteindelijk is hij met mij mee naar huis gekomen en zijn we een heel traject gestart, waardoor hij nu een stabiele(re) hond is. Hij heeft echter wel een behoorlijke gebruiksaanwijzing. En maar 1 baas. Inmiddels loopt hij al twee jaar zonder tuig. Door zijn atopie, verdraagt hij niets aan zijn lijf.
[ [url=m/KOFws1.jpg]Afbeelding[/url] ]
Dan hebben we teefje Zoe van 5, ook uit Roemenie en viade stichting geadopteerd. Ze komt uit het gemeenteasiel Resita. Tegen verheffing van de stem kan ze niet en de eerste tijd deed ze niets anders dan op haar rug liggen als ze je zag. Inmiddels is dat allemaal verholpen en is ze een vrolijke meid geworden, tikkeltje ondeugend en dol op behendigheid. Ze heeft weinig last van haar verleden.
[ [url=m/uAM43U.jpg]Afbeelding[/url] ]
Dan hebben we teefje Numa van 3, kwam hier in opvang als een uitgemergeld ding van 9 kilo. De pispaal van haar kennel in Resita. Eten kreeg ze de kans niet toe. Ze verbleef in haar houten kist, om de andere honden maar uit de weg te gaan, echter was ze wel nieuwsgierig. Haar vacht was vies en verklit. Numa is voor vele dingen bang, alleen lijdt ze in stilte en moet je goed signalen kunnen herkennen om haar stress op te merken. Ze had een enorme voernijd en was erg onzeker wat resulteerde in een hoop uitval gedrag naar andere honden. In Roemenie is ze opgehangen, haar gebit heeft daar schade van. Op twee plekken zijn de kiezen weg gehaald, omdat ze beschadigd waren. Ook is haar milt verwijderd, ze is zo enorm geschopt, haar milt stond op het punt van scheuren, gelukkig zag de dierenarts dat tijdens een hersteloperatie. Dus we hadden geluk. Uiteindelijk hebben we Numa zelf maar gehouden, omdat de gebruiksaanwijzing te groot is. Zeis een vrolijk meiske, dat graag mee gaat naar de fiets en steeds meer haar grenzen op zoekt. Ze is ook de opvoeder van onze pup. Wat ze met zeer veel geduld heeft gedaan en nog steeds doet
alleen zijn de formaten inmiddels omgedraaid
[ [url=m/OYhSqi.jpg]Afbeelding[/url] ]
En dan hebben we nog puber Bjorn. Onze boxer, na altijd een boxer te hebben gehad, miste ik hun vrolijkheid en onbezorgheid in huis. Hij is van juni 2019 en momenteel erg in de pubertijd, het is wat dat betreft hands on. Verder heeft hij niets anders dan onbezorgdheid gekend en in dat opzicht is er weinig over te vertellen
[ [url=m/jn2b9M.jpg]Afbeelding[/url] ]