Geplaatst 2015 is een bewogen jaar voor ons geweest.
We hebben moeten verhuizen van ons oude vertrouwde plekje waar we al een aantal jaar stonden en ik ook 's middags de paarden binnen zette en voerde. De stallen zoals ze op dat moment bestonden mochten niet en er was geen geld om een nieuw complex te bouwen.
Dit bracht voor mij veel stress met zich mee, de stalbaas was enorm onduidelijk over wie er nou wel en niet zou kunnen blijven, of hij er zou blijven wonen, wat er met de grond zou gebeuren. Ik kon daar heel slecht tegen en ben vertrokken met mijn instructrice en tevens eigenaresse van Zac's weidemaatje. Ik raakte in 1 klap mijn werk en mijn 2e thuis kwijt.
We zijn gaan kijken bij verschillende stallen, en kwamen uiteindelijk uit op een kleine pensionstalling met betonnen uitloop en weides. Prachtig.
Ik meldde me aan bij de vereniging vlakbij, en dacht: hier kunnen we weer wat jaartjes verder. Lekker de hele dag naar buiten, zelf kiezen. mooi
Zijn andere kameraad stond aan de andere kant van het bos. en we hebben nog een paar keer lekker buiten gereden samen
Een paar weken geleden begon dan de ellende. De weides gingen dicht vanwege de hoeveelheid regen. en het beloofde extra hooi om dit te compenseren bleef uit. Zac stond zich te vervelen op de uitloop. Begon zijn stal aan te vreten (bekijk voor de grap de foto hieronder goed, het plankje achter hem en de balk onder zijn hoofd), en hysterisch te hinniken zodra er iemand op stal kwam, in plaats van het normale begoetings hinnikje dat er normaal uit kwam.
Ik ben een tijdje zelf bij gaan voeren, maar kreeg hierdoor van de stalbaas op mn flikker, en daarnaast had ik niet de tijd om elke avond nog een keer extra te gaan om te zorgen dat ie voldoende had. Er zat maar 1 ding op: verder kijken..
Ik heb inmiddels iets gevonden, en dit de stalbaas meegedeeld. Zijn reactie was op zijn zachts gezegd verbazingwekkend. Ik zal er verder geen woorden aan vuil maken, maar het bevestigd mijn keuze.
Per begin januari verhuizen wij van de omgeving vliegveld twente naar Buurse en het Buurserzand. Helaas kan zijn weidemaatje niet mee, en zullen hun wegen dus scheiden.
Veel stress dus dit jaar, maar we hebben ook veel leuke dingen gedaan hoor
Zo zijn we lekker op vakantie geweest naar de Veluwe, met vriendin en bokker Koekeroekus en haar pony Pino.
We hebben een Clinic mee mogen rijden op vrijdagmiddag van Horse Event (ook al was ie daar een beetje stout).
We hebben meegedaan aan de autumn desert trail in Appelscha. Samen met vriendin en bokker Niene87 en haar Tinker Roos.
Mijn moeder (die nu een jaar manege lessen heeft) heeft haar eerste rondje draf op Zac gedaan
Heb ik mijn vriend nog een keer zo gek gekregen om mee te gaan naar stal.
Hebben Zac en ik een lieve verzorger gevonden. Die gelukkig met ons mee zal verhuizen. Helaas nog geen foto beschikbaar
En hoop ik maar dat ik nu de beste keuzes maak voor mijn vriendje. Dat hij tevreden en happy zal zijn op onze nieuwe stal.
Wie weet volgend jaar mee doen aan de tinkerdagen, en nu eindelijk cross Broekelo te kunnen rijden.
Bedankt voor het kijken, een berichtje is lief
die foto's van de desserttrail vind ik nog steeds heel knap. 
en Broekelo natuurlijk! 
Ik sleep je gewoon mee! 
