Geplaatst Dit jaar heb ik onwijs veel ( leuke en minder leuke dingen ) meegemaakt met mijn verzorg paard Kaya
Dit topic zal niet zo erg geordend worden zoals de meeste EJL-ITP, omdat ik niet van elke maand een herinnering of foto heb. Maar ik doe mijn best!
Begin 2015 begon helaas met veel tranen, ivm wintertijd en school heb ik wat minder tijd voor Kaya gehad wat de eigenaar ook was opgevallen.
Ik was ervan op de hoogte dat er voor het andere paard die er stond een nieuwe bijrijder kwam, maar omdat dat paard ziek werd is de nieuwe bijrijder op Kaya gaan rijden, waar ik dus niet van op de hoogte was.
Ineens moest ik alles delen, de kast sleutel, mijn spullen en natuurlijk Kaya zelf. Dit heeft mij heel erg veel tranen gekost..
Maar goed, dat is het risico van een verzorg paard.. Maar het heeft mij wel ontmoedigd om er weer mee aan de slag te gaan..
Na een tijdje toch maar weer gaan rijden en het voelde goed, wat was ik toch blij dat ik weer op 'mijn' meisje zat.
Van de andere bijrijder had ik al een tijd niks gehoord, we hadden dagen afgesproken zodat we niet op de zelfde dagen gingen rijden.
De andere bijrijder kwam op 1 dag standaard niet opdagen en vroeg regelmatig of ik Kaya de andere dagen ook wou rijden.
Soms kwam ze zonder het te zeggen niet opdagen.
Ondertussen ben ik wel gewoon door gegaan met Kaya en stiekem was mijn droom om deze zomer met haar op buitenrit te gaan. Maar ergens wist ik wel dat het onmogelijk was, Kaya was een ongelooflijke schijterd en schrok werkelijk overal van. Maar dromen moet je houden toch?
In mei zijn we weer fanatiek gaan rijden en ben ik weer gaan springen, helaas heb ik daar een angst door ontwikkeld. Kaya was in het voorjaar veel hengstig en erg fris.
Wat ook te merken was in haar springen.
1.
Daarna ben ik eigenlijk niet meer gaan springen, ik vond het erg eng en had toen geen les.
In juni ben ik schriktraining met Kaya gaan doen, dat kan nooit kwaad en was ook leuk voor de afwisseling. Kaya vond het best spannend maar heeft zich keurig gedragen
2.
3.
4.
Het rijden ging goed, Kaya kwam goed op conditie en we hadden er allebei plezier in.
We waren soms zelf ook al eens buiten de bak wezen uitstappen, dat ging ontzettend goed en was erg leuk
5.
6.
7.
Ondertussen hield ik het idee van een buitenrit nog wel in mijn hoofd, Kaya en ik waren zo veel gegroeid en ik vertrouwde het wel.
Dus.. Toen ging het sneller dan verwacht, 23 juli zijn we voor het aller eerst op buitenrit geweest.
We gingen naar de manege waar ik (als het goed ging) ook wou gaan lessen
Jeetje wat vond Kaya het spannend! Ongeveer 5 x de spanning eruit gepoept, alles was heel eng. Maar oh wat ging het goed!
Wil je het hele verhaal lezen, dan kan dat hier!
http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php ... #p934306478.
9.
Verder zijn Kaya en ik ook gewoon nog door gegaan met het lol hebben en conditie opbouwen. Zo hebben we veel vrijgesprongen!
10.
11 Augustus, onze eerste les. Super spannend en uiteraard lopend heen gegaan. Ik was onwijs zenuwachtig en het ging ook niet helemaal zoals het hoorde.
Kaya was in de buitenbak helemaal van haar padje bokken, niet meer vooruit willen, zelfs steigeren en natuurlijk alle andere paarden die ze niet kende. Ze was ten slotte haar hele leven lang op het zelfde terrein geweest.
Uiteindelijk met een hele lieve instructrice zijn we dan bak rondgekomen en hebben we een heerlijke les gereden!
11.
Ondertussen zijn we nog best vaak op buitenrit geweest, Kaya vond het erg leuk!
12
We hebben zelfs ons eerste galopje op beeld staan
Omdat dit hele hele spannende periode voor Kaya was heb ik besloten om eens wat grond werk met haar te doen, goh wat zich ze uit haar plaat! Geweldig!
13.
Helaas moesten we de lessen opzeggen, financieel kunnen we het niet meer redden.
Ondanks dat ik maar 4x les heb gehad, heb ik daar ontzettend veel van opgestoken en zo konden wij wel weer vooruit!
In het voorjaar ben ik weer van plan om lessen te nemen.
Maar niet getreurd, ik heb misschien wel geen lessen meer. Maar buitenritten kunnen er zeker nog gemaakt worden!
Oktober..
Ik heb mij er weer aan gewaagd, springen!
Had ondertussen weer meer vertrouwen gekregen en had wel weer eens een kruisje gesprongen.
Dus, ik ging er gewoon voor. En het ging goed !
14.
Super trots en blij natuurlijk! Het is niet hoog, maar het komt weer!
Eigenlijk ben ik gewoon heel blij wat ik dit jaar met Kaya heb bereikt, wij hebben zo veel vertrouwen in elkaar gekregen!
Ze komt nu naar mij toe in het weiland ipv dat ze voor mij weg rent.
Ze loopt nu achter mij aan ipv dat ze direct naar het gras duikt.
Kaya is zo dapper geweest dit jaar, tuurlijk zijn er veel dingen mis gegaan. Ik ben een keer gevallen op buitenrit, Kaya heeft een auto geramd op buitenrit en het trainen gaat ook niet altijd goed.
Maar dat vind ik nu niet belangrijk, ik wil focussen op de dingen die goed gaan. Van fouten leer je, maar ik leg ze ook graag bij mij neer, goeie momenten wil ik koesteren!
En als laatste, een foto van mij en Kaya.
Gewoon omdat ik zo veel van d'r hou.
Volgend jaar, wil ik de maanden netjes bij houden zodat ik ook een netter topic krijg
Ik hoop dat volgend jaar net zo goed word als dit jaar, maar dat komt vast wel goed!
Ohja, de de andere bijrijder? Daar hebben we niks meer van gehoord, die is gewoon niet meer komen opdagen.
Verder wil ik de eigenaren van Kaya ontzettend bedanken voor wat ik allemaal met haar mag doen...
Respect als je alles gelezen hebt
Tot volgend jaar
