Geplaatst Ik ben een groot dierenliefhebber en zowel tijdens mijn studie en werk als in mijn vrije tijd ben ik met niets anders bezig. Ik volg nu nog een opleiding dierverzorging BBL niveau-3, welke ik snel afgerond zal hebben (omdat het vrij weinig voorstelt, laten we eerlijk zijn). Ik heb 1,5 jaar op een kinderboerderij gewerkt en ben sinds een paar maanden werkzaam bij Life & Garden in Delft, waar uiteraard de (fantastisch mooi, professionele, en super gezellige
) dierenafdeling mijn plekje is. Ik heb sinds augustus 2007 een geweldig hondje, een kruising bordercollie/bobtail genaamd Jack. Het is een heerlijk wollig beestje en echt ongelooflijk braaf en gehoorzaam. Hij gaat regelmatig mee naar mijn werk waar hij braaf in een blokhut wacht tot mijn pauzes waarin hij lekker mag rennen en met de andere werknemers mag spelen, die allemaal ook gek op hem zijn. Ik ga op elke vrije dag met hem naar het zuiderstrand op Scheveningen waar hij lekker met andere honden kan rennen, wat hij overigens ook elke dag hier voor op het grasveld kan doen. Ook heb ik een groenvleugel ara genaamd Loekie, zij woont hier sinds december 2006 en is net zo fantastisch als mijn andere maatje. Een vogel die als ze wil mijn vingers eraf kan bijten, zo hard zou kunnen gillen dat de ramen eruit vliegen, maar zo ontzettend lief is dat ze dolgraag bij me kruipt om op haar rug op mijn schoot te gaan liggen zodat ik haar kan kriebelen, en hooguit een geluidje maakt als ze honger heeft. Zij woont in een voliere van 2 x 2 x 1,40 welke gebouwd is in een aparte kamer naast de woonkamer, met een gat in de muur met gaas ervoor zodat we wel contact hebben als ze in de voliere zit. Als ik thuis ben zit ze los in de woonkamer op haar speelboom, waar ze zich prima vermaakt. Ook gaat ze als het weer het toelaat mee de hond uitlaten, boodschappen doen of gewoon lekker de tuin in om met de buurvrouw te kletsen. Ik heb dieren altijd dus al leuk gevonden, maar helaas waren ikzelf, mijn moeder en broer vreselijk allergisch. Toch heb ik in die tijd wel dieren gehad, namelijk konijnen die buiten zaten, vogels, en de twee siberische huskies van mijn vader. Paardrijden kon helaas niet, zelfs van de kleren kreeg mijn moeder het vreselijk benauwd. Sinds ik op mezelf woon (3 jaar inmiddels) is dit alles veranderd. Ik vertikte het nog mijn leven aan te passen op een allergie en ben gewoon die opleiding gaan volgen en op de boerderij gaan werken. Na een tijdje flink geploeterd te hebben won ik het van mijn lichaam en ik kan nu zeggen dat de allergie behoorlijk onder controle heb. Op de boerderij verzorgde ik ook dagelijks de pony's en deed grondwerk met ze. Anderhalf jaar geleden heb ik eindelijk toch besloten om 2 keer in de week paardrijlessen te gaan volgen. Western welteverstaan, in verband met de meer relaxte manier van rijden en omgang met paarden (met goede instructie). De sporen en scharenbitten staan me niet aan, en ik maak daar dus ook het liefst zo min mogelijk gebruik van. Gelukkig is dit ook hetgene wat de instructrice (Sarie Schuurman) ons probeert te leren. De lessen bevallen goed maar na je uurtje mag je vrijwel niets meer met het paard en het is dus moeilijk om een band op te bouwen. Ik ben nu dus op zoek naar een verzorgpaard voor 'net dat beetje meer'. Zaterdag zal ik voor het eerst bij iemand langsgaan om te kijken of dat wat is. Een doorgewinterd 'paardenmens' ben ik dus nog niet echt, ik kom eigenlijk pas net kijken. Maar ik heb er alle vertrouwen in dat het goedkomt, het voelt goed en ik leer graag.
Ehm....Wát een verhaal
Maargoed, dat ben ik dus
Welkom hier 