Een pees is een structuur die de verbinding vormt tussen een spier en het bot waarop de spier zijn werking uitoefent. De pees is variabel ontwikkeld: soms bestaat zij uit slechts enkele vezeltjes (de spier zit dan bijna rechtstreeks vast op het bot), soms is zij zeer lang. Dit laatste is het bijvoorbeeld het geval in het onderbeen van het paard: onder de voorknie komen er geen spieren meer voor. De krachten van de hogere spieren naar de koot en hoef worden overgedragen door lange pezen. Peesvezels worden samengehouden door een kapsel, dat de pees omgeeft en ze afzondert van omliggend weefsel.
Een frequente toepassing is het gebruik van pezen om reflexen te testen. Een veelgebruikte pees is deze van de quadriceps. Deze spier ligt bij de mens op het bovenbeen, en de pees loopt altijd over de patella of knieschijf. Daarom wordt de reflex ook de ‘patellareflex’ genoemd. Wanneer men een klopje geeft (met aangepast instrumentarium of een correcte tik met de vingers), rekt de pees een beetje uit. Dit wordt geregistreerd door de peesspoeltjes die zich in de pees bevinden. Zij geven een zenuwsignaal door, en via een reflexbaan gebeurt de samentrekking van de spier (bij de mens: je voet schiet omhoog).
Een pees bestaat vooral uit bindweefsel. Dit is een weefsel, voornamelijk opgebouwd uit collageenvezels. Bovendien is de pees ook zeer weinig doorbloed. Dit heeft als gevolg dat herstel zeer moeilijk is. Daarom hebben paarden met een peesletsel zeer veel rust nodig en zijn blessures vaak ernstig.
Het uitzicht van een pees is witglanzend, zo zijn zij gemakkelijk te onderscheiden van de eerder rode spieren. Je ziet op de overgang tussen pees en spier ook kleine witte vezeltjes tussen de spiervezels gaan: zo is de spier optimaal verbonden met de pees en wordt de kans op scheuren veel kleiner.
Een pees is soms omgeven door een peesschede. Deze omgeeft en beschermt de pees waar er veel wrijving is. Dit is bijvoorbeeld het geval ter hoogte van een gewricht, waar de pees over een bot schuurt. Op plaatsen met veel wrijving komen ook slijmbeurzen voor. Een bekend voorbeeld van een slijmbeurs is de bursa podotrochlearis. Een ontsteking van deze laatste geeft hoefkatrolontsteking (podotrochleitis).
Pezen zijn vaak zeer sterke structuren. Vooral de Achillespees (die bij het paard achteraan over de sprong loopt) is een omvangrijke structuur. Slachtdieren worden vaak aan deze pees opgehangen nadat de onderbenen zijn afgezet: ze kan dus zeer veel gewicht dragen.
Voila, zover ben ik. Ik weet niet of het uitgebreider moet...? Opmerkingen kan ik nog veranderen in de Wiki... Eerst even kijken of ik hem kan plaatsen
