Bij het artikel over zadelbomen heb ik plaatjes toegevoegd die ik gekregen heb van de firma Kieffer en Stubben en mocht gebruiken.
En dan het artikel zadel, ik wilde dit graag toevoegen en/of aanpassingen doorvoeren:
Een rijzadel wordt bij rijdieren gebruikt, om het rijden voor de mens niet alleen comfortabeler maar ook veiliger te maken en gelijktijdig de rug van de rijdieren te ontzien.
Hieronder gaan we het enkel hebben over zadels die betrekking hebben op paarden. De huidige zadels hebben over het algemeen een zadelboom uit hout, aluminium of kunststof omkleed met leder of kunststof. Om er voor te zorgen dat er een zadel is voor bijna ieder paard worden de zadelbomen gemaakt in een groot aantal verschillende groottes en kamerbreedtes. Om het zadel te beschermen tegen zweet en in sommige gevallen om de rug extra te beschermen wordt er onder het zadel, naar gelang het type zadel en het beoogde doel, schabrakken, zadeldekjes, pads, westernpads enz gebruikt.
== Geschiedenis == Zadels zouden oorspronkelijk niet als rijzadel maar als pakzadel bedacht zijn. De oorspronkelijke vorm is een bokzadel, die uit 2 planken bestaat, die rechts en links tegen het paard liggen en middels beugels aan de voor- en achterkant aan elkaar verbonden zijn. Deze zadelform was uitermate geschikt om enerzijds veel spullen op een paard te pakken en vooral vast te sjorren en anderzijds de rug van het paard te ontzien zodat er grotere afstanden afgelegd konden worden. Om het pakzadel geschikt te maken als rijzadel werd het voorzien van dekens en kussen zodat het voor een ruiter ook comfortabeler werd.
De eerste zadels leken absoluut niet op elkaar, omdat iedere ruiter zijn zadel maakte naar eigen inzicht, goeddunken en vermogen en zoals hij het zadel wilde gebruiken. De grieken gebruikten lamsvellen die met een riem op de plaatst gehouden werd. En volgens de boeken en geschriften van Xenophon kon deze riem in bepaalde situaties ook dienst doen om de benen meer houvast te geven.
De kelten gebruikten een plat bokzadel van leer met een houten boom met brons beslagen, in een bijzondere vorm met 4 hornen, in een vlak staand paar aan de voorste hoeken en in een stijl staand paard aan de achterste 4 hoeken van het zitvlak, die de ruiter zonder stijgbeugels extra hoevast moesten geven en het opstijgen gemakkelijker moesten maken. Dit type zadel werd al snel door de Romeinen over genomen.
De stijgbeugel is ongeveer sinds de 3e eeuw bekend in Azië en sinds de 8e eeuw in Europa. Deze bestonden allereerst alleen uit een lus voor de grote teen, later werden het beugels van hout en/of metaal, die in het begin zeer licht en smal waren, maar in de loop der tijd, in het bijzonder in europa, toenemend massiever maar ook een breder voetbed. In die tijd werden de beugels nog aan de singel bevestigd, later een stuk hoger aan het zadel zelf.
En het pinokkio zadel. Ga je trouwens nog verder met dit artikel? zo niet dan wil ik het wel heel graag van je overnemen, het onderwerp spreekt me wel aan.