Mijn naam is Diane, ik ben 22 jaar en heb het syndroom van Asperger, een aan autisme verwante stoornis, plus wat gezondheidsproblemen. Hierdoor ben ik arbeidsongeschikt. Ik heb zo'n acht jaar rijervaring, met tussenpozen. Begonnen toen ik 6 jaar was, en steeds tussendoor jaren gehad waarin ik niet meer kon rijden; destijds vaak echt geen tijd (school), nu dus vanwege de gezondheid. Mijn moeder reed vroeger ook paard, we hebben ook nog een tijdje samen gereden, maar zij stopte wegens rugklachten, en toen stopte ik na een jaartje ook... het was zo anders zonder haar! Ik heb alleen op manege's gereden; eerst op de manege in Eelde, tot deze ermee stopte. Toen een tijdlang bij Jan Dolfing in Vries (ja, de springruiter) en daarna nog een paar jaartjes bij de Bongert.
Ik ben dus dol op paarden. Ik heb echter geen eigen paard, geen verzorg- of leasepaard en rijd al een paar jaar niet meer. Dit is vanwege gezondheidsklachten, plus dat ik het financieel niet al te breed heb... Ik zou dolgraag willen, maar ik weet gewoon niet of het me nog zou lukken... ik heb zo vaak slechte dagen...
Maar dat geeft niet, ik kan ook van paarden genieten door ze te zien op het jaarlijkse concour Hippique in ons dorp, of ze gewoon eens lekker te knuffelen als ze in een weitje staan.

Soms zou ik dolgraag weer eens op een paard willen zitten, maar mijn gezondheid (maagklachten + angst voor braken, geen goede combi) kliert nogal, dus durf ik niet goed meer...
Ik las al een tijdje stiekem mee op dit forum, ik ben eigenlijk mijn dorpsgenootje Sanex hierheen gevolgt!

Ik hoop hier nog héél veel te kunnen leren, want ondanks 8 jaar rijervaring vind ik mijzelf nog láng geen expert, en zeker op het gebied van paardenverzorging wil ik nog veel bijlezen. Ook mennen heeft een beetje mijn interesse gekregen sinds de maagklachten!
Ik ben in het bezit van twee heerlijke honden; mijn kruising mechelse herder Rhodi van drie en mijn Franse bulldog Branco van twee. Deze schatten zijn alles voor me. Rhodi is een angstbijter en een echte probleemhond, Branco kwam er als maatje voor hem bij en is een echte sociale knuffel. Hoewel veel mensen het niet zullen snappen, is Rhodi mijn grote liefde en ondanks zijn problemen is hij (en Branco natuurlijk ook) helemaal lid van het gezin. Als ik alles wil uitleggen over Rhodi, kan ik een hele pagina vullen, en pas op; dat zal ik ook met liefde doen...

Daarnaast hebben wij drie lieve poezendames, zeven valkparkietjes waarmee ik ook elk jaar 1 tot 2 nestjes kweek (per koppel uiteraard, maar we hebben maar 2 koppels tot nu toe haha), een catharinaparkiet (komt nog een vrouwtje voor hem bij) en dertien chinese dwergkwarteltjes.

Vragen? Vraag maar raak!!
