Geplaatst Ik ben Carmen en ik ben zestien jaar, ik heb geen eigen paardje. Ik heb ongeveer acht jaar lessen gevolgd op de manege, was toen gestopt omdat ik onzeker was met paarden én mensen, en ik geen motivatie meer kon vinden om te paardrijden. Ik hield nog wel van paardjes, maar stiekem stapte ik soms doodsbang op bij een wat 'stouter' paard. Meestal lukte het me wel, maar toch besloot ik te stoppen.
Een vriendin van mij vroeg me laatst of wij samen geen paard konden nemen, of een leasepaard. Ik dacht eerst: 'Ja dahag!' Maar toen ik op vakantie ging buiten rijden op Ijslanders realiseerde ik me weer wat ik nou zo leuk vond aan paarden, dat gelukkige gevoel dat het je brengt, de band die je (voor je gevoel) hebt. Ook voelde ik me opeens weer een stuk zekerder, terwijl normaal gesproken, juist bij buitenritten, mijn hoofd overuren maakt over alle mogelijke manieren waarom ik bij die buitenrit in een vreselijk ongeval terecht zou kunnen komen.
En toen dacht ik, met de nieuwe zekerheid en de reminder waarom ik acht jaar lang had paardgereden, ik wil later een eigen paard. Niet nu, later. En voordat dat gaat gebeuren, wilde ik meer weten, over rassen, gezondheid, dingen waar ik me nooit mee bezig hield, maar die wel interessant waren. Ik ging een beetje op bokt rondkijken (alles wat je op Google intypt verwijst al snel door naar bokt) en vond het heel interessant om alle (echt super veel dan ook) discussies te lezen. Dat is de reden dat ik dus een profiel aanmaak, omdat ik denk dat hier zoveel interessant te lezen valt. Het eerste wat ik heb geleerd: zelfs de beste ruiters zijn soms onzeker. En dat dat dan geen reden is om het paardrijden op te geven.
Om af te ronden, als de vakantie voorbij is ga ik naar een andere manege toe, en daar meehelpen (de manege is vooral gebaseerd op vrijwilligerswerk) om ook de andere kant van paard(rijden) te leren kennen. Ik denk namelijk dat het heel leuk is om me daar meer in te verdiepen, wat er achter de schermen allemaal gebeurt. En dan ook wat lesjes, en dan steeds een beetje meer. Ik hoef geen dressuurruiter te worden, maar ik wil leren hoe ik kan rijden, zodat het fijn is voor het paard en mij, met wederzijds respect als het ware.
Nou ja, dat is een beetje wat ik te vertellen had, mijn geschiedenis met paarden, hoe ik op Bokt terecht ben gekomen en wat ik zoek in dit forum, en hoe het nu is, en hoe ik heet natuurlijk
Wel spannend nu, op de versturen knop te drukken
PS: paarden staan bij mij op gedeelde plek met honden, waarvan ik er nu een heb. Hij stinkt echt heel erg en houdt van knuffelen en jaagt achter konijnen aan en springt 's ochtends soms op het aanrecht om mijn ontdooiende broodjes op te eten. Hopelijk doet mijn toekomstige paard deze dingen niet?
