Geplaatst 
Hallo,
Nadat ik laatste tijd wel erg veel op Bokt.nl ging kijken, toch maar besloten een profiel aan te maken.
Ik ben Jennifer, nog net 25 jaar en sinds kort weer bezig met de paarden. Weer heel erg gaaf, maar wel beetje dubbel.
Tot mijn 17de altijd Haflingers en Shetlanders gehad. Ik woonde op een boerderij, dus ze stonden gewoon aan huis. Helaas is er veel gebeurd tussen mijn ouders en mij, waarop ik besloten had even volledige afstand te nemen van de boerderij.
Inmiddels huisje boompje beestje. Op mijn 19de moeder geworden, en had het best leuk voor elkaar.
In tussen tijd was er nog een 2de kindje gekomen. Maar in 2013 ging het echt niet meer tussen mijn ex en mij en besloten we te scheiden.
Inmiddels wel weer goed contact met mijn familie op de boerderij. Mijn moeder had een Fries, waarop mijn zusje alles deed. Dus in feite gewoon mijn zusje haar paard. Een hele lieve, leergierige ruin.
Ik heb 3 maanden bij mijn ouders gewoond met mijn kindjes, toen kreeg ik eindelijk een eigen plekje. Eindelijk weer een beetje opkrabbelen uit de diepe put van gevoelens. Afgelopen zomer voelde ik mij ook erg goed, had inmiddels een relatie en voelde mij goed. Al die tijd deed ik weinig met paarden. Een heel enkel keer een buitenrit op de Fries van mijn zusje, en het paard longeren van een vriendin die haar paard bij mijn ouders gestald had staan.
Op 3 augustus hebben we nog een hele leuke strandrit gemaakt met de fries en de 2 friezen van de buurman.
5 augustus ben ik op vakantie gegaan. Heerlijk een week even genieten en uitrusten onder de Turkse zon.
De week daarop zat het er weer op en gaan we weer naar huis. Maar toen ik eenmaal op Schiphol geland ben stortte mijn wereld in.
Het leven deed te veel pijn voor mijn zusje en ze had zelf besloten niet meer verder te willen.
We wisten dat ze met zichzelf en gevoelens voor haar (narcistische) ex in de knoop zat. Maar het leek zo goed te gaan met haar.. Het weekend voor haar dood had ze zelf weer plannen om de wedstrijden weer op te pakken. (jaar eerder mee begonnen, maar na 3 keer gestart te zijn en 2 winstpunten verder alweer helemaal klaar mee omdat het paard zo snel zijn aandacht kwijt is op vreemd terrein)
Wat een gemis, pijn en verdriet ineens...
Al na 2 dagen verteld mijn moeder mij dat ik de zorg van het paard op mij mag nemen.
Al die tijd dat ik niks met paarden gedaan heb, bleef het mijn grootste droom om weer een eigen paard te nemen.. Ineens is het werkelijkheid, alleen was het dan geen droom maar een nachtmerrie..
Maar inmiddels gaat het wel echt heel goed! 2 maanden geleden een proefgerichte clinic gereden, met een goede uitslag. We vormen steeds meer eenheid en gaan ook op korte termijn met de echte wedstrijden starten. Wij gaan afmaken waar mijn zusje aan begonnen is!
Bedankt voor het lezen!
Liefs Jennifer
