Hallo allemaal,
Ik heb me een paar dagen geleden aangemeld hier dus het wordt nu ook tijd om me voor te stellen.
Ik ben Marja en ik ben bijna 30 (morgen) jaar. Ik heb een zoontje van net 1 jaar en hij is nu al helemaal dol op dieren. Ook voor paarden kent hij geen angst, aangezien hij al vanaf een paar weken oud al mee ging naar stal. Ik heb ook nog een stiefdochter van 11 die helemaal paardengek is. Zij rijd al vanaf haar 6e paard en dat terwijl ze er helemaal niet mee groot gebracht is.

Ikzelf zat ook al jong in het zadel, vanaf een jaar of 8/9. Ik was al snel uitgekeken op de manege en zocht her en der een verzorgpony. Totdat ik western leerde kennen. Ik ben toen western gaan rijden bij een stal. Door mijn studie in barneveld ook hier toen mee gestopt. Ik ging ook op kamers. Op de momenten dat ik thuis was mocht ik een fellpony verzorgen. Ik ben ook nog een keer mee met de eigenaar op menkamp in ermelo geweest. Deze fellpony heb ik tijd verzorgd totdat ik ging samenwonen en ging verhuizen. Toen weer ff een tijdje niks gedaan met paarden, af en toe nog naar de fellpony maar dat was het. De kriebels bleven echter wel. Na wat bewogen jaren en een nieuwe liefde en weer verhuizen, waren de kriebels weer zo erg dat ik het weer tijd vond om te gaan rijden. Ik ging op zoek naar een westernstal en vond er een in dorst. Hier heb ik een tijdje gereden totdat ik mijn eerste miskraam kreeg. Ik kwam een beetje in een put terecht en moest ziekenhuis in en uit. Een grote wens bleef uit en ik vond dat ik weer eens opzoek moest gaan naar wat vreugde in mijn leven. Ik ging weer op zoek naar een verzorgpaardje en die vond ik. In de tijd dat ik de eigenaresse leerde kennen overleed mijn moeder. Ik was zo blij dat ik mijn verzorgpaard had leren kennen. Een tinkerruin van net nog geen 3 jaar. Ik leerde ook de wereld kennen van natural horsemanship. Er ging een wereld voor me open. Ik mocht mijn verzorgpaardje Gentle beschouwen als mijn eigen paard. De eigenaresse was helaas te ziek om nog naar haar paardjes te gaan. Ik mocht ook met Gentle op een weekendcursus van terra natura wat me nog dichterbij Gentle bracht. En tot mijn grote verbazing was ik ook nog eens zwanger. Maar ik bleef met plezier naar Gentle gaan en probeerde ik zoveel mogelijk te doen. Helaas werd mijn zwangerschap steeds zwaarder en kon ik nog alleen maar knuffelen met Gentle. En toen moest Gentle noodgedwongen verkocht worden aan de staleigenaar. Ik had op dat moment niet de financiën om Gentle te kopen of te onderhouden. Over een paar maandjes kan ik eindelijk mijn kinderdroom uit laten komen en dat is mijn eigen paard kopen. Ik heb geprobeerd contact te zoeken met de staleigenaar van Gentle maar hij geeft helaas niet thuis. Ik geef nog niet op en hoop mijn beste maatje te kunnen kopen, maar ik ben ook al verder aan het kijken. Ik kijk op mijn gemak rond en neem geen overhaaste beslissingen. Het belangrijkste is de klik en dat het paard gezond is.
Dit is mijn verhaal, een beetje lang.....mochten er nog vragen zijn, vraag gerust!
Groetjes