Als ik dat wel heb gedaan, dan doen we dat nu gewoon nog een keer

Ik ben Michelle, 20 jaar en ik studeer momenteel rechten aan de Radboud Universiteit in Nijmegen. Sinds 2 jaar heb ik mijn eigen (nogal groot uitgevallen met zijn 1.63m) volbloed arabier, Psymali PKA. Ik kocht hem als net 4-jarige en hij was toen nog vrij groen. Hij kende de stap en de draf onder het zadel in de bak, kon netjes meelopen aan een touw, voetjes geven etc, maar dat was het dan ook wel. Meneer was nog nooit in het bos geweest en kende geen verkeer. We hebben er lang over gedaan voordat we het aandurfden om een wedstrijd te gaan starten, aangezien hij de beruchte 5-jarige leeftijd bereikte en dus lekker opstandig ging doen. Wat heb ik mijn handen vol aan hem gehad! Meerdere malen lag ik ernaast, omdat hij weer een of andere gekke draai maakte en ook had hij telkens nieuwe trucjes als bokken en met z'n hoofd tussen z'n benen gaan lopen om maar niet aan de teugel te hoeven. Hij heeft het ook 2 keer voor elkaar gekregen om mij eraf te krijgen in het bos en er vandoor te gaan. Een keer zijn we hem zelfs 1,5 uur kwijt geweest. Ik heb vaak genoeg gedacht om hem maar te verkopen, maar ik heb toch doorgezet. Uiteindelijk is Mali nu verstandiger en volwassener aan het worden.
Hij is inmiddels bijna 6 en we hebben afgelopen zondag onze tweede endurancewedstrijd gereden. Wat ging dat lekker! Eindelijk had ik het gevoel dat we een echt team waren en dat we samen de finish konden halen. Ik hoop dat ik nu met hem eindelijk lekker aan de slag kan en hij zich een beetje gaat gedragen, zodat we kunnen kijken hoe ver we kunnen komen in onze sport.
Mocht je nog meer over ons willen weten en onze wedstrijdverslagen willen lezen, dan kun je een kijkje nemen op onze site:
http://www.sites.google.com/site/psymalipka
Liefs en een dikke knuffel van Michelle en Psymali!


