Geplaatst Mijn naam is Maaike, ben 24 jaar en rij sinds mijn jeugd af en aan paard.
Mijn eerste pony waar ik op heb leren rijden was een super lieve en geduldige shetlander merrie genaamd Ismar Isabella
vanaf toen was het klaar natuurlijk
Ik wilde een eigen pony!Maar gelukkig heb ik wijze ouders en negeerde ze mijn smeekbeden. Ik had er toch geen tijd en geen ruimte voor. En bij ons de regel of aan huis of niet. ( ik heb er niets op tegen als je je dier op een stal heb staan, het is een ideale uitkomst natuurlijk)
Dus dan rijden op een manege, maar toen die andere eigenaren kreeg ( precies in de tijd dat ik mijn hand had gebroken en 6 weken niet in de buurt van een paard mocht komen van de arts!) ben ik daar gestopt. Ik had immers al een mooie dikke Groninger als verzorgpaard samen met een goede vriendin.
en ik mocht dan misschien niet in de buurt van een paard komen voor 6 weken lang....na 2 weken was ik alweer lekker aan het rijden met mn hand in het gips
Op mijn 19e overleed de eigenaar van de paarden ( waren er 2) en ik mocht mijn verzorgpaard eigenlijk wel hebben. Maar doordat ik op school zat, geen werk en dus ook zijn dierenartsrekeningen kon betalen ( hoefbevangen aan 2 voorbenen) en ook geen ruimte had voor hem, heb ik hem moeten laten gaan nu (age 24) heb ik daar nog steeds spijt van maar ik ga hem niet zoeken. Voor mij is hij in de paardenhemel
Toen was het een heel tijdje uit met de paarden. De manege was ver van leuk, alle paarden die ik kon waren verkocht en het was 2x zo duur geworden. Dus helaas.
Ik heb gelukkig mijn kindje, Leaverd
een hele mooie lieve aanhankelijke jongen. van nu bijna 6 jaar, een dikke zwartwitte wolle vacht, 4 schitterende zwartwitte benen en zegt me elke dag als ik buiten kom gedag met BEEEEHHH 
jup het is een schaap. Mijn lieve kindje waar ik heel blij mee ben. Kan er alleen niet een dagje mee rijden...Maar! Een vriendin van me kwam weer in NH wonen
en die zocht eigenlijk wel een bijrijder en dan een die langer bleef dan een half jaar. En ik wou onwijs graag weer paardrijden! dus 2 vliegen 1 klap.Het is nu ondertussen een min. een jaar geleden dat ze in NH is komen wonen en ik ben nog steeds ( na meerdere valpartijen en gekneusde ribben
) heel blij dat ik op haar pony mag rijden.Het is een super leuk eigenwijze Halfinger merrie die het leven van meerdere bijrijders zuur heeft gemaakt. Ze is een heerlijke dwarse dame en ben wel erg blij dat ik met haar mag rijden. Plus soms mag ik op een droompaard rijden.. een schitterende Shire en dat is echt een dream come true.
Zo het is ff een flap tekst
maar dit was ff een speed verhaaltje van mij in relatie met paardjes.
