Geplaatst Ik zal mij/ons even voorstellen
Ik zelf ben herbeginner, lang geleden (toen ik 10 en een echte penny was) begonnen met rijden. Van mijn ouders nooit een paard gekregen (hoezeer ik ook uitgelegt heb, dat mijn zakgeld ruim voldoende en onze tuin groot genoeg was) uiteindelijk een korte tijd verzorgpaardje gehad. Helaas door studie tijdelijk naar het buitenland gemoeten en verzorgpaardje weer "af moeten staan". Nu op de boerderij van schoonpapa een 16 jarige fries en oud-kampioen tot beschikking gekregen die "ooit" beleerd is maar waar niets meer mee gedaan is behalve fokken. Ik moet niet verplicht erop rijden als het niet kan, ermee bezig zijn vindt ik al super. Iets meer dan een jaar geleden dus samen met een vrendin begonnen weer de basis erin te krijgen (lopen aan het touw, gedrag, lichaamstaal afstemmen, overal aanraken, hoef geven etc).
En dan zwanger geraakt. Na een behoorlijke ruzie met manlief, dat ik ook met dikke buik wel een borstel over het paard heen kan halen toch maar geheel ermee gestopt, paard kwam op de wei en er is sindsdien niets meer mee gebeurd. Tot deze week
Dus nu maar weer de basis opfrissen, instructie zoeken, eerst nog laten keuren of ze überhaupt nog gereden kan worden, hoefsmid laten kijken, veearts laten checken et voilà...we zijn dr klaar voor!(en bij bokt aanmelden voor tips en trucs
En als ze niet meer gereden kan worden, ook niet erg, kan ik zo ver mogelijk trucjes leren en haar een mooie tijd gunnen.
Gelukkig ben k ook weer bezig met oersaaie (voor jullie iig) manegelessen, leren zitten, hulpen geven en niet van het paard afdonderen
Als hier nog andere (versgebakken) mamas zijn hoor ik het graag! Ik ben benieuwd hoe jullie dat allemaal voor mekaar krijgen met kind/familie/huishouding en werk.
Fotos van Metzke (dat is ze dus) komen eraan