Geplaatst Aangezien ik net nieuw ben op bokt dacht ik laat ik me maar even voorstellen!
Mijn naam is Kimberly. Ik ben 18 jaar en ik woon in Purmerend. Ik doe de opleiding Pedagogisch Werker en zit nu in mijn tweede jaar. Ik loop drie dagen stage en ik heb twee dagen school. Maandag, dinsdag, woensdag loop ik stage op speciaal onderwijs. Dit vind ik erg leuk. Op die school zitten kinderen met een leerachterstand, maar sommige hebben ook een verstandelijke beperking. Sommige kinderen uit mijn klas hebben autisme, PDD-NOS en borderline. Het is echt heel interessant en ook heel gezellig! Donderdag en vrijdag heb ik school. Dit vind ik iets minder leuk, want ik vind de opleiding nogal zwaar en ik heb ook geen vriendinnen in de klas. Ik zat eerst samen met mijn beste vriendin in de klas, maar zij is gestopt met de opleiding, dus nu zit ik nogal alleen in de klas. Verder werk ik ook nog twee dagen bij de Primera.
Mijn hobby’s zijn dansen, zingen, shoppen, uitgaan en natuurlijk paardrijden! Ik ben begonnen met paardrijden toen ik 10 jaar was. Ik heb op manege de Paardehof en manege Purmerbos gereden. Op allebei de maneges heb ik echt een leuke tijd gehad en heel veel geleerd. Op manege de Paardehof heb ik altijd zoveel lol gehad op ponykamp en elke zaterdag helpen met uitmesten en klusjes doen. En op manege Purmerbos huurde ik elke vakantie dezelfde pony en daar heb ook buitenritten mee gemaakt. Ik heb ook nog een tijdje op een zorgboerderij gereden en daar een vast paard gehuurd, maar daar ben ik uiteindelijk mee gestopt. De boer was namelijk nogal een vreemde man en ik voelde me er niet echt op mijn gemak. Op marktplaats ben ik toen gaan zoeken voor een verzorgpaard en vond een advertentie van een 6 jarige Arabier voor 4 dagen in de week. Ik was helemaal enthousiast en heb gelijk gebeld en een afspraak gemaakt. Toen ik kwam kijken en had gereden was ik gelijk helemaal verliefd op het paardje en heb toen gelijk de dagen besproken met de eigenaresse. Helaas is het allemaal heel slecht afgelopen..
Ik hoorde van stalgenoten dat de eigenaresse een nieuwe vriend had en sinds die tijd alleen nog maar kwam om hem te voeren. Hij kwam niet eens zijn stal uit en dit merkte je ook wel, want telkens als ik er was zag ik hem waven en rondjes draaien in zijn stal. Er waren ook tijden dan kwam de eigenaresse helemaal niet meer en zorgde de stalgenoten voor zijn voer. Uitmesten gebeurde nauwelijks en in mijn ogen werd het paard gewoon verwaarloosd. Intussen had ik een nieuw zadel aangeschaft, want het zadel van de eigenaresse was veel te groot. Het ging ook steeds slechter met rijden. Hij gooide me er telkens af en ik kon hem niet meer houden. Met longeren ging het ook niet meer, want hij kwam gewoon steigerend op me af. Ik werd bang van hem en durfde hem eigenlijk alleen nog maar los te gooien. Op een gegeven moment werd zelfs naar de wei brengen een ramp, want hij begon gewoon te rennen dat ik op een gegeven moment wel MOEST loslaten. Ik ben vaak jankend weggegaan. Ik heb toen hulp ingeroepen van stalgenoten die ik al wat langer kende en zij gingen me helpen door helemaal terug te gaan naar de basis. Heel soms en heel langzaam zag ik wat verbetering, maar niet veel. Toch had ik nog hoop dat het goed kwam. Intussen kwam de eigenaresse ook weer eens en je merkte gewoon dat als zij een dag geweest was en gereden had dat hij de volgende dag als ik er was hij niet te hanteren was. Terwijl hij dan dagen ervoor wel goed naar me luisterde. Dat gaf bij mij de doorslag, want elke keer stond ik weer bij begin af aan. We deden één stap vooruit en dan de dag erna drie stappen achteruit. Elke dag was weer een gevecht en vaak hield ik er nog pijn aan over ook. Blaren in mijn handen en mijn tenen waar hij op was gaan staan (heb nu nog een paarsblauwe nagel). Ik had er geen lol meer in. Eigenlijk had ik allang geen lol meer, maar ik had nu ook geen hoop meer dat het misschien goed zou komen met ons. Toch was ik nog steeds dol op hem, want ondanks alle ellende heb ik ook veel leuke dingen met hem meegemaakt. We hebben samen lekker buiten gereden en als we een goeie dag hadden liep hij heel netjes aan de teugel. Ik was ook af en toe ook zo trots op hem en zijn knappe koppie! Ergens hadden we toch wel een klik, maar helaas is het nou eenmaal zo gelopen. Ik besloot ermee te stoppen en belde de eigenaresse. We spraken af op stal en vol twijfels en schuldgevoel vertelde ik dat ik ermee wilde stoppen. Het voelde echt alsof ik gefaald had. Eigenlijk voelt dat nog steeds zo. Ik voelde me ook schuldig, omdat ik de hoop gewoon opgaf. Alsof ik hem in de steek liet. De eigenaresse zei dat ze hem nu maar ging verkopen. Intussen is hij verkocht. Ik weet niet aan wie en zal hem helaas nooit meer terugzien. Ik zal hem in ieder geval nooit vergeten..
Maar na regen komt zonneschijn en voor mijn 18de verjaardag kreeg ik mijn eerste eigen pony:
Dit is Elvis. Een ruin van 4 jaar oud die nog ontzettend veel moet leren. Elvis staat vandaag precies een week bij mij. Hij moet nog heel erg wennen aan alles. De paddock is echt zijn plekje, maar op stal (vooral s’avonds) is hij erg onrustig. De eerste paar dagen heb ik hem alleen gepoetst en losgegooid. Vrijdag en gisteren heb ik hem gelongeerd. Niet langer dan 10 minuten. Het ging wel goed, maar je merkt dat hij nog veel moet leren. Vandaag heb ik voor het eerst dat hij hier is erop gereden. We hebben vooral veel gestapt en lekker rustig aan gedaan. Bij de eerste keer aandraven schoot hij er even vandoor, maar nadat ik hem gecorrigeerd had ging ook het draven prima. Ik heb ook wat geoefend met stelling en dat vond hij heel erg moeilijk. In totaal hebben we misschien 20 minuten gereden. Daarna merkte je dat hij echt geen zin meer had en zijn we maar gaan uitstappen. Het is voor mij echt een uitdaging om zo een jong paard te kopen en dingen te leren, maar ook super leerzaam en leuk! Ik ga er helemaal voor. De stal eigenaresse zei vandaag nog dat we het nog moeilijk gaan krijgen, maar ik heb er het volste vertrouwen in. Vanaf het begin had ik een klik met Elvis. Toen ik aan het wandelen was met hem in de bak volgde hij me ook al overal naartoe en als ik stopte dan stopte hij ook zonder dat ik wat hoefde te doen. Ik zo blij met hem en hij heeft ook echt een super lief karakter! Ik wil van Elvis een leuke allround pony maken, maar ik ben niet van plan serieus wedstrijd te gaan rijden. Ik ben daar altijd veel te zenuwachtig voor.
Nou, het is een beetje een lang verhaal geworden. Ik kap er nu dus ook mee. Bedankt voor het lezen en ik hoop dat jullie zo een beetje beeld gekregen hebben van wie ik ben. Ik hoop op bokt nog veel te leren en misschien nog wat nieuwe vrienden te maken!
Groetjes van Kimberly!
zo te zien/lezen woon je in ieder geval bij me in de buurt 
